Angora turecka – charakterystyka najstarszej rasy kota

Delikatna, przyjazna, inteligentna – właśnie taka jest angora turecka. Zwierzę zachwyca wyjątkową aparycją, przyjemnym w dotyku futrem i miłym nastawieniem do wszystkich domowników. Dowiedz się więcej na temat uczuciowych kotów, które szybko przywiązują się do opiekuna.

Marzy Ci się przyjacielski, niezwykle piękny kot? Turecka angora wyróżnia się właśnie tymi cechami. To jedna z najstarszych ras kotów na świecie, która zachwyca usposobieniem. Zwierzę jest pozbawione agresji, uczuciowe, a na co dzień potrzebuje nieco wysiłku fizycznego i intelektualnego. Podpowiadamy, czym charakteryzuje się angora turecka. Czarna, biała czy ruda – w jakich wersjach umaszczenia występuje najczęściej? Dowiedz się więcej o kotach, które długo cieszą się zdrowiem.

Angora turecka – opis rasy

Angora turecka uważana jest za prastarą rasę kotów. Uznaje się, że powstała w sposób naturalny, bez ingerencji człowieka. Jej nazewnictwo wiąże się z miejscem, z którego pochodzi, czyli Ankarą – stolicą Turcji. W starożytności Ankarę nazywano Angorą, dlatego w nazwie rasy znalazło się to słowo.

Wokół historii rasy nagromadziło się wiele legend, domysłów i nieścisłości. Powodem jest brak naukowego podejścia do ras zwierząt w przeszłości oraz brak wystarczająco wiarygodnych źródeł historycznych.

Niewątpliwie angora turecka należy do pięknych kotów, których wygląd i charakter powodują, że są tak lubiane na całym świecie. Posiadają piękne, jedwabiście miękkie futro. Ma ono różną długość na różnych częściach ciała kota. Zwierzę to jest również bardzo przywiązane do swych opiekunów, żywiołowe i inteligentne.

Angora turecka – status rasy w Turcji

W Turcji angora turecka jest uważana za dobro narodowe. Postanowiono tam chronić rasę przed wyginięciem i przeniesiono hodowlę do ogrodu zoologicznego. Odniesiono też na tym polu pewne sukcesy. Udało się wyhodować zdrowe zwierzęta i ochronić ich materiał genetyczny. Sporadycznie niektóre osobniki z hodowli w ZOO trafiają też do osób prywatnych.

Należy podkreślić, że wzorzec rasy jest odmienny w Turcji w porównaniu ze wzorcem różnych towarzystw felinologicznych na świecie. Tureckie towarzystwo uznaje wyłącznie kolor biały umaszczenia. Natomiast na świecie dopuszczalne są wszystkie barwy sierści z wyjątkiem czekoladowego, liliowego, płowego oraz typu point.

Koty w Turcji mają też odmienną budowę ciała. Angora będąca narodowym kotem Turcji wyróżnia się większą muskularnością. W europejskich hodowlach tak dobierano osobniki, że przeważa tu typ sylwetki bardziej smukły i delikatny. Koty rasy turecka angora, posiadają też inny zasób genów.

Badania genetyczne angory tureckiej

Dzisiejsze badania genetyczne pozwalają na odkrycie wielu powiązań pomiędzy zwierzętami występującymi w różnych częściach świata. Nie są w stanie jednak określić przebiegu pewnych procesów.

Wiemy na pewno, że genotyp kotów rasy angora turecka hodowanych w Stanach Zjednoczonych jest inny niż tych z ogrodu zoologicznego w Ankarze w Turcji. Badania genetyczne z 2012 r. wykazały, że koty w Stanach Zjednoczonych i Turcji należą do dwóch odrębnych populacji.

U kotów amerykańskich stwierdzono obecność genów kotów europejskich, natomiast u zwierząt importowanych z Turcji – geny kotów ze wschodniej części obszaru basenu Morza Śródziemnego. Badanie to także wykluczyło powiązanie kotów rasy angora turecka z rasą turecki van, pomimo iż pochodzą one z jednego obszaru.

Legendarne początki

W Turcji uważa się, że koty, które były protoplastami rasy, przywędrowały na teren kraju wraz z Tatarami. Prawdopodobnie były to udomowione koty, które pochodziły od manula stepowego.

Manul stepowy to mały drapieżny ssak z rodziny kotowatych. Pojawił się w Azji ok. 2 milionów lat temu. Jego trzy podgatunki zamieszkują dzisiaj azjatyckie tereny od Bajkału poprzez Mongolię i Chiny po Kaukaz i Armenię. Jest on blisko spokrewniony ze żbikiem. Jak wiadomo, kot domowy bywa uznawany za podgatunek żbika.

Kiedy angora pojawiła się w Europie?

W tej kwestii również snuje się dzisiaj wiele domysłów. Wśród wielu prawdopodobnych historii są i takie, które mówią, że być może koty rasy turecka angora pojawiły się w Europie wraz z wyprawami krzyżowymi. Właśnie wtedy powracający krzyżowcy mogli przywieźć ze sobą poszczególne osobniki już w XIV w.

Inne legendy mówią o podarunku kotów tej rasy. Sułtan Imperium Osmańskiego miałby sprawić prezent w XVI w. władcom Francji i Anglii. Tego samego czasu w historii dotyczą opowieści o przywiezieniu kotów do Europy przez europejskich żeglarzy.

Także francuski naukowiec Nicolase-Claude Fabri de Peiresc, odkrywca Wielkiej Mgławicy w Orionie, miał przywieźć na przełomie wieków XVI i XVII angorę turecką do swego kraju. Jak się przypuszcza, były to koty importowane. Francuski uczony był miłośnikiem kotów. Z racji swych wszechstronnych naukowych zainteresowań, które obejmowały również zoologię, założył jedną z pierwszych hodowli kotów w Europie. To on wprowadził modę na koty tej rasy w zachodnim świecie.

W późniejszych wiekach istnieją wzmianki w historycznych źródłach o obecności tych kotów w Europie. Jednak wzrastająca popularność kotów perskich spowodowała, że na początku XX w. zostało bardzo mało hodowców interesujących się angorą turecką.

Podobieństwo kota perskiego do angory tureckiej

Przypuszcza się, że angora została wykorzystana do wyhodowania kotów perskich przez brytyjskich i amerykańskich hodowców. Charles Catton Młodszy, autor książki „Animals Drawn from Nature Engraved in Aqua-tinta” („Zwierzęta namalowane z natury w technice akwatinty”), używa zamiennie terminów „kot perski” i „kot angora”.

Podobno w XIX w. koty perskie i angory były identyczne. Zjawisko to opisała Frances Simpson w 1903 r. w książce „The Book of the Cat” („Księga kotów”). Zarówno charakter, jak i wygląd kotów według autorki niczym się nie różniły. Nie uzyskała ona też żadnych informacji od hodowców kotów na temat różnic pomiędzy tymi zwierzętami.

W XX w. koty perskie ulepszano też, krzyżując je z angorą turecką.

Angora – kot o pięknych oczach

Na początku XX w., wspomniane wcześniej ZOO w Ankarze, jak wiemy, rozpoczęło hodowlę rasy. Zaczęło ono preferować koty o charakterystycznej cesze, tzn. z jednym okiem błękitnym, a drugim – bursztynowym lub żółtym.

Gen odpowiadający za niebieski kolor oczu jest ściśle powiązany z genem odpowiadającym za biały kolor umaszczenia, a także za głuchotę. Stąd koty, które mają niebieskie oczy, mogą, choć nie muszą, być całkowicie głuche. Natomiast u kotów z jednym okiem niebieskim występuje często głuchota na jedno ucho, zawsze po stronie niebieskiego oka.

Sądzi się, że to, co jest uważane za charakterystyczną cechę tych kotów długowłosych, tj. różny kolor oczu, tak naprawdę nią nie jest. Jest to tylko wynik zabiegów hodowlanych ankarskiego ZOO.

Osobniki przybyłe na Zachód w XX w.

Dzisiejszy stan hodowli zawdzięczamy przywiezieniu kota tej rasy do Stanów Zjednoczonych w 1962 r. Pierwsza angora pochodziła z ZOO w Ankarze. Amerykański związek hodowców uznał angorę za rasę w 1973 roku. Dopiero stamtąd kot trafił do Europy.

Hodowcy z Turcji uważają jednak, że koty na Zachodzie mają dzisiaj niewiele wspólnego z kotami, które hoduje się w ankarskim ogrodzie zoologicznym. Uznają tylko biały kolor umaszczenia, podczas gdy na świecie dopuszcza się inne barwy.

Jak wygląda kot angora?

Jakie futro ma kot? Angora turecka posiada długie, jedwabiście miękkie włosy. Występuje też znikomy podszerstek. Ten typ sierści zapewnia kotu odporność na mrozy, a jednocześnie dobrą wytrzymałość podczas upałów.

Kolor umaszczenia może być jednolity – nie brakuje rudych, kremowych, białych kotów. Istnieje również angora turecka czarna. Wyróżnia się też umaszczenie tabby (pręgowany) i bikolor. Wyklucza się umaszczenie czekoladowe, liliowe, płowe i colorpoint. Czym jeszcze wyróżnia się kot? Turecka angora ma futro dłuższe na szyi, brzuchu i ogonie. Na ogonie włosy tworzą puszystą kitę, która jest niezmiennie piękna zarówno w lecie, jak i w zimie. W drugiej połowie XX wieku, aż do lat 90. za zgodne ze wzorcem uznawano wyłącznie zwierzęta o białym umaszczeniu.

Kot turecki waży od 2,5 do 5 kg. Lekko skośne oczy o migdałowatym kształcie mogą mieć dowolny kolor (niebieski, złoty, zielony), a także jedno może być inne od drugiego. Ciało jest muskularne, smukłe, o wydłużonym kształcie, uszy duże, szerokie u podstawy, a głowa trójkątna.

Przeczytaj także: Jak sprawdzić rodowód kota?

Turecka angora – usposobienie mruczka

Wiesz już, jak wygląda angora turecka. Charakter tego zwierzęcia również warto poznać. Jest on tym, co wyróżnia kota na tle innych ras. Ich przywiązanie do swoich opiekunów jest bardzo charakterystyczne. Koty te wybierają często jednego człowieka spośród domowników na osobę, którą obdarzają szczególnymi względami. Wszędzie tej osobie towarzyszą, a także starają się jej „pomóc” w codziennych obowiązkach. Ich niezwykła inteligencja pozwala im się łatwo uczyć wykonywania różnych sztuczek. Mogą między innymi nauczyć się aportować. Potrzebują aktywności fizycznej, więc zabawa wędką jest potrzebna. Zadbaj też o zabawki rozwijające intelekt, na przykład maty węchowe.

Ta rasa kota jest żywiołowa i energiczna. Zwierzęta wykazują dużą aktywność. Uwielbiają obserwować świat z wysoka. Stąd często wybierają w domu wysokie miejsca, na które wskakują. Mogą być to szafy, drzwi, lodówki, biblioteczki. Często też „podróżują” na ramieniu swojego opiekuna, skąd mają doskonały punkt obserwacyjny.

Jak z innymi domownikami będzie dogadywać się angora? Kot ten toleruje dzieci, a także inne zwierzęta, nawet psy. W dobrym wychowaniu będzie pomocna wczesna socjalizacja, przeprowadzona w przemyślany sposób.

Masz już wiedzę na temat tego, w jaki sposób zachowuje się angora turecka. Charakter zwierzęcia oraz jego wygląd będą odpowiednie wyłącznie, jeśli zdecydujesz się na zwierzę z właściwego miejsca. Na co zwrócić uwagę, jeśli chcesz, żeby w Twoim domu zamieszkała angora turecka? Hodowla musi być zarejestrowana. To jednak nie wszystko. Niestety prawo jest w tej kwestii dość dziurawe. Łatwo bowiem założyć stowarzyszenie, a w nim zarejestrować hodowlę. Na co więc zwrócić uwagę? Sprawdź, ile kosztuje angora turecka. Hodowla oferująca cenę 500 zł za kocięta to z pewnością tak zwana pseudohodowla. Dowiedz się, kiedy hodowca chce oddać zwierzę do Twojego domu. Jeśli wcześniej niż przed ukończeniem 12. tygodnia życia, to zły znak. Ważny jest rodowód, czyli dokument potwierdzający to, że zwierzę jest rasowe.

Koty tureckie – pielęgnacja

Wiesz już, czym charakteryzuje się kot angorski. Czas dowiedzieć się, w jaki sposób dbać o tę rasę.

Zdrowie

Turecka angora należy do najstarszych ras kotów, a przez to, że jest naturalna, wyróżnia się dość dobrym zdrowiem. Niestety nie jest zupełnie pozbawiona ryzyka wystąpienia różnych schorzeń. Ta rasa naturalna może cierpieć na głuchotę, która jest powiązana z kolorem sierści i oczu. Nie zdarza się to jednak za każdym razem u kotów o białym umaszczeniu i niebieskich oczach.

Niektóre młode koty tureckie mogą odziedziczyć ataksję, czyli brak kontroli nad mięśniami. Skutkuje ona trudnościami związanymi z poruszaniem się w skoordynowany sposób. Co ważne, choroba ta ujawnia się od razu. Nie może zachorować na nią dorosły kot. Kocięta dotknięte ataksją często umierają, jednak obecnie medycyna jest w stanie utrzymać je przy życiu nawet kilka lat.

Zazwyczaj jednak kot turecki jest odporny na choroby i żyje bardzo długo. Odpowiednio żywiony, zadbany i będący pod stałą kontrolą weterynarza zwierzak jednej z najstarszych kocich ras może żyć nawet 18 lat.

Pielęgnacja

Pod względem pielęgnacji koty są mało wymagające, mimo że ich sierść jest tak imponująca. Wystarczy regularne szczotkowanie co najmniej raz na tydzień. Koty długowłose mają znikomą ilość podszerstka, dlatego przy pomocy szczotki pozbędziesz się po prostu martwej sierści. Do pielęgnacji możesz wybrać zgrzebło z ostrzami marki Trixie, które doskonale radzi sobie z wyczesywaniem martwego włosa. Ma antypoślizgowy uchwyt, więc jest wygodne w użyciu. Dobrze u kotów długowłosych sprawdzi się też obrotowy grzebień od Trixie, który podczas czesania będzie łatwo przechodził przez sierść i nie uszkodzi skóry.

Żywienie

Kot angorski – jak każdy inny mruczek – potrzebuje dobrze zbilansowanego pożywienia. Podstawą codziennej diety powinna być mokra karma wyróżniająca się dużą zawartością mięsa. Szukaj wśród tych, których producent dobrze opisał skład karmy, podając jakie części mięsa się w niej znajdują, na przykład płuca, wątroba, serca. Koniecznym składnikiem jest tauryna – to aminokwas, który odpowiada między innymi za zdrowie serca. Angora potrzebuje tego samego co inne koty, a więc również witamin dostarczanych z pożywieniem – ważna jest między innymi witamina D3. Zwróć uwagę na to, by karma nie miała zbędnych dodatków, na przykład zbóż, konserwantów, polepszaczy smaku i aromatów.

Dietę warto urozmaicić przysmakami. Wybieraj spośród tych o jak najprostszym składzie – najlepiej, jeśli znajduje się w nim wyłącznie mięso. Kocięta i dorosłe koty chętnie zjedzą przysmaki liofilizowane, pozbawione cukru oraz zbóż.

Przeczytaj także: Tauryna dla kota – co to jest tauryna i czy jest niezbędna w diecie kota?

Wiesz już, jaką historię ma angora turecka. Charakter oraz wygląd tego zwierzaka są wyjątkowe. To kot, który stanie się Twoim przyjacielem. Odpowiednio żywiony i regularnie badany będzie towarzyszyć Ci nawet kilkanaście długich lat. Wyjątkowa sierść – tym z pewnością odznacza się pochodzący z Turcji kot. Angora turecka nie jest jednak trudna w pielęgnacji – z rozczesaniem sierści poradzisz sobie z łatwością. Chcesz, żeby zwierzę zamieszkało w Twoim domu? Zajrzyj do Apetete i przygotuj dla niego wyprawkę.