Kaliciwiroza u kota – przyczyny, objawy, leczenie
Być może słyszałeś kiedyś określenie “koci katar”. Jest to choroba, którą mogą wywołać różne patogeny, między innymi kaliciwirus. Bywa, że u zainfekowanego kota z pozoru niegroźne kichanie, przeradza się w niebezpieczną infekcję. Czym charakteryzuje się kaliciwiroza u kota?
Kaliciwiroza u kota – czym jest?
Kaliciwirus koci odpowiada aż za 50% wszystkich zakażeń górnych dróg oddechowych u kotów! Infekcja może przebiegać z różnym nasileniem i najczęściej dotyczy zwierząt młodych, których układ odpornościowy nie jest jeszcze w pełni wykształcony. Chorują zarówno koty wychodzące, jak i te, które swoje życie spędzają w czterech ścianach.
Kaliciwiroza u kota — przyczyny
Jedną z przyczyn choroby zwanej popularnie „kocim katarem” jest kaliciwirus koci (FVC), należący do rodziny Caliciviridae. To wirus RNA, który jest wyjątkowo odporny na niekorzystne warunki panujące w środowisku. Ginie dopiero w temperaturze 50 stopni Celsjusza, nie działają na niego powszechnie stosowane środki dezynfekcyjne, nie przeszkadza mu niskie pH otoczenia. Nawet gdy zostanie wysuszony, zachowuje zdolność zakażania jeszcze przez 8—10 dni.
Koty zarażają się od siebie nawzajem — jednak trzeba pamiętać o tym, że kaliciwirus może utrzymywać się w otoczeniu nawet przez trzy tygodnie! Zarażają nie tylko koty aktualnie chore, ale również czworonożni ozdrowieńcy, którzy są rezerwuarem wirusa. Nie sposób się przed tym uchronić: taki kot może rozsiewać wirusa nawet przez wiele lat, nie przejawiając przy tym absolutnie żadnych objawów.
Zakażenie kaliciwirozą często występuje razem z zakażeniem herpeswirusem, który również przyczynia się do wystąpienia objawów kociego kataru. Infekcja może łączyć się z dalszymi powikłaniami, szczególnie wtedy, gdy warunki, w których przebywa zwierzę, nie służą powrotowi do zdrowia. Nierzadko pojawiają się powikłania bakteryjne, które dodatkowo komplikują całą sytuację.
Kaliciwirus koci: kiedy zwierzęta są na niego szczególnie narażone?
Kaliciwirus kotów najczęściej atakuje zwierzęta młode — u których układ odpornościowy nie zdążył jeszcze się w pełni rozwinąć. Najbardziej narażone są kilkutygodniowe koty. U niektórych ilość przeciwciał pochodzących od matki spada, lub jest niewystarczająca, a ich własny organizm nie jest w stanie poradzić sobie z infekcją samodzielnie. Sytuację pogarsza to, że tak młode czworonogi nie mogą jeszcze być szczepione na koci katar, albo nie zdążyły jeszcze przejść właściwego cyklu szczepień, dającego odporność.
Kaliciwirusem zarażają się także zwierzęta, u których doszło do osłabienia układu odpornościowego. Ma to miejsce na przykład wtedy, gdy zwierzę żyje w kiepskich warunkach, przeszło niedawno inną chorobę lub nie otrzymuje wystarczającej ilości pożywienia. To właśnie dlatego koci katar jest tak częstym problemem wśród kotów bezdomnych. Niższa odporność charakteryzuje także czworonogi cierpiące z powodu nowotworów lub będące nosicielami FeLV i FIV.
Gdzie Twój czworonóg może zarazić się kaliciwirusem? Cóż — praktycznie wszędzie. Z uwagi na to, że ten patogen jest wyjątkowo wytrzymały i odporny na odkażanie, rezerwuarem mogą być wszystkie przedmioty, z których korzystał chory kot (miseczki, legowisko, transporter itp). Wirus pozostaje w środowisku – czyli na trawie, w ziemi, w kałużach – czyli możemy go przynieść na butach do domu.
Wirus przedostaje się do organizmu mruczka poprzez aspirację i namnaża się w górnych drogach oddechowych oraz jamie ustnej — dlatego większość objawów dotyczy właśnie tych obszarów ciała.
Sprawdź także: Ropiejące oczy u kota – jak pomóc mruczkowi? Leczenie i zapobieganie
Kaliciwiroza u kota — objawy
Objawy kaliciwirozy dotyczą przede wszystkim jamy ustnej i górnych dróg oddechowych — jednak nie tylko! Na początku choroby zauważysz u swojego zwierzęcia ogólne symptomy złego samopoczucia: pojawia się apatia, brak chęci do zabawy i zmniejszony apetyt. Występuje także wzrost temperatury ciała.
W jamie ustnej kota można zauważyć zapalenie dziąseł, które z czasem rozprzestrzenia się na wewnętrznych stronach policzków, podniebieniu i gardle. Nie jest to jednak stały problem; zmiany na śluzówkach jamy ustnej występują u części chorych zwierząt. Na języku pojawiają się owrzodzenia i nadżerki (jeżeli widzisz w jamie ustnej kota pęcherzyki wypełnione surowiczym płynem, to prawdopodobnie przyczyną zakażenia jest herpeswirus).
Zmiany we wnętrzu pyszczka sprawiają czworonogowi ból — będzie więc unikał jedzenia, a czasami również picia wody. Nie oznacza to, że zwierzak nie odczuwa głodu — dyskomfort podczas przeżuwania uniemożliwia mu jednak konsumpcję posiłków. Czasami obrzęk gardła jest na tyle silny, że u kota pojawiają się duszności i problemy ze swobodnym oddychaniem.
Kaliciwiroza u kotów młodych i osłabionych przybiera niekiedy nieco inną postać. Może dochodzić wtedy do:
- Powikłania w postaci zapalenia płuc
- Zaatakowania stawów — Ból i sztywność może utrzymywać się nawet przez długi czas po wyleczeniu!
- Wyłysienia w okolicach zmienionych chorobowo stawów, zwykle ze względu na wylizywanie tych okolic)
- Objawów okulistycznych: wyciek z z worków spojówkowych surowiczego płynu, opuchnięcie powiek, spojówek. Te objawy zazwyczaj nie są groźne, natomiast sytuacja staje się znacznie bardziej niebezpieczna, jeżeli dojdzie do bakteryjnego nadkażenia. Wydzielina przybiera wtedy żółto zieloną barwę, a gałka oczna jest narażona na poważne uszkodzenie.
- Powstania przewlekłych ognisk zapalnych w jamie ustnej — w postaci nadżerek i owrzodzeń opornych na leczenie.
Kaliciwiroza u kotów — kiedy należy się niepokoić?
W łagodnych przypadkach kaliciwirozy, objawy utrzymują się zwykle 10 – 14 dni. W niektórych sytuacjach przebieg choroby wygląda jednak znacznie gorzej. Czego właściciele kotów powinni się obawiać?
Kaliciwiroza — ciężka postać choroby
Taka postać choroby znaczne częściej występuje w Stanach Zjednoczonych, jednak może pojawić się również w Europie. Objawy są bardzo ciężkie, a infekcja charakteryzuje się wysokim poziomem śmiertelności (dochodzącym aż do 70%).
Jak ją rozpoznać? Pierwsze objawy są dokładnie takie same, jak w klasycznej postaci kaliciwirozy. Jama ustna jest zaczerwieniona, ponieważ śluzówki jamy ustnej ulegają zapaleniu, stąd też widoczne jest ich zaczerwienienie. Pojawia się gorączka, a kot traci apetyt i staje się osowiały.
Później jednak zauważyć można nietypowe, niepokojące symptomy — zwierzę zaczyna mieć problemy z poruszaniem się i pojawiają się u niego podskórne obrzęki. Tam, gdzie obrzęki te są szczególnie duże, może dojść do wypadania sierści. Na skórze pojawiają się rany i owrzodzenia, a czworonóg całkowicie traci apetyt i odmawia jedzenia czegokolwiek.
Dalszy przebieg tej postaci kaliciwirozy jest jeszcze gorszy. Zazwyczaj dochodzi do niewydolności wątroby, a w konsekwencji — żółtaczki. Zwierzę zaczyna cierpieć z powodu krowotcznej biegunki. Do śmierci czworonoga może dojść nawet w przeciągu tygodnia od pojawienia się pierwszych objawów! Niestety, dotychczas nie stworzono skutecznego lekarstwa.
Podobnie ciężki przebieg może występować w Polsce – jeżeli zarażone zwierzę jest słabe/niedożywiona/bardzo młode, objawy mogą szybko eskalować. Mogą również dołączyć się infekcje wikłające, które skutecznie utrudniają powrót zwierzęcia do zdrowia.
Przeczytaj rówież: Alergia pokarmowa u kota – jak się objawia i jak ją leczyć?
Kaliciwiroza — kiedy może być niebezpieczna?
W niektórych przypadkach organizm mruczka może nie poradzić sobie nawet z pozornie łagodną infekcją. Dzieje się tak zazwyczaj w przypadku kotów:
- cierpiących z powodu osłabionej odporności, na przykład w trakcie leczenia onkologicznego
- zarobaczonych, schorowanych
- niedożywionych
- narażonych na silny stres
- młodych
Kaliciwiroza u kota – leczenie mruczka
Szybka diagnoza i wdrożenie skutecznego leczenia – to ważne kroki, które należy podjąć, aby pomóc mruczkowi. Niestety, zdarza się, że mimo szybkiego rozpoczęcia terapii nie udaje się opanować choroby. Mimo to, jeśli zauważymy niepokojące sygnały, należy zareagować jak najszybciej i skozystać z pomocy lekarza weterynarii. Jak o to zadbać w przypadku kaliciwirozy?
Kaliciwiroza u kotów — jak rozpoznać chorobę?
Z kotem, który ma objawy kataru, możemy zgłosić się do każdego gabinetu weterynaryjnego. Objawy są bowiem dość charakterystyczne: podniesiona temperatura ciała, katar, nadżerki oraz owrzodzenia w jamie ustnej zazwyczaj nie pozostawiają pola do domysłów.
By mieć jednak pewność co do tego, co jest przyczyną złego samopoczucia mruczka, weterynarz może wykonać badania diagnostyczne. W tym celu pobierany jest wymaz z worka spojówkowego lub zmienionych chorobowo miejsc w jamie ustnej. Czasami wykorzystuje się także próbkę pobranej krwi w celu określenia miana przeciwciał, lub w celu wykonania testu FIV/FelV.
Kaliciwiroza u kota — leczenie
Z leczeniem zakażeń wirusowych bywa ciężko — antybiotyk tu nie pomoże! Kaliciwirus kotów jest bardzo trudno wyeliminować z organizmu zwierzęcia całkowicie: nawet, gdy objawy ustąpią, Twój czworonóg prawdopodobnie pozostanie nosicielem tego patogenu. Leczenie polega zaś przede wszystkim na łagodzeniu nieprzyjemnych objawów i wspieraniu organizmu w zwalczaniu zakażenia i niedopuszczeniu do rozwinięcia się powikłań.
Co możesz więc zrobić? Przede wszystkim — zapewnij choremu zwierzęciu dogodne warunki do regeneracji i wypoczynku. Odizoluj kota od pozostałych zwierząt, jeśli je posiadasz. Przygotuj wygodne legowisko w bezpiecznym, ciepłym zakątku i zadbaj, by nikt nie niepokoił czworonoga bez potrzeby. Im mniej stresu, tym lepiej!
Podczas choroby zdarza się, że spożywanie jakiegokolwiek jedzenia jest dla kota trudne. Przygotuj więc pożywienie, które będzie mu łatwo skonsumować: najlepiej sprawdzi się mokra, rozdrobniona karma dla kota. Jeśli lekko ja podgrzejesz, to zwiększysz szanse na to, że smakowity aromat skłoni mruczka do jedzenia, o ile nie ma całkowicie zatkanego nosa.
Zwracaj uwagę na to, czy zwierzę je — i czy pije wystarczająco dużo wody. W niektórych przypadkach konieczne będzie wprowadzenie diety płynnej lub nawet założenie sondy doprzełykowej! Szczególnie niebezpieczne jest odwodnienie, więc jeśli podejrzewasz, że Twój podopieczny pije zbyt mało, skonsultuj się jak najszybciej z weterynarzem: być może konieczne będzie rozpoczęcie płynoterapii.
Podczas choroby kot powinien spożywać posiłki pełne witamin i składników odżywczych — by jego organizm mógł zyskać siły do walki z chorobą. Jeśli jest ku temu wskazanie, możesz wzbogacić jedzenie gotowymi produktami witaminowymi: sięgnij na przykład po VetExpert Multivitamin
lub Brit Care Olej z łososia, który łatwo wymieszasz z dowolną karmą.
Ból i dyskomfort związany z owrzodzeniami w jamie ustnej można nieco złagodzić, stosując maści i żele zawierające np. chlorheksydynę. Lekarz dobiera odpowiedni preparat, a skład uzależnia od potrzeby. Weterynarz prawdopodobnie zaleci Ci także podawanie kotu leków przeciwgorączkowych i przeciwzapalnych. Jeśli dojdzie do wtórnego zakażenia bakteryjnego, konieczne będzie zastosowanie antybiotyku, najlepiej takiego o szerokim spektrum działania.
Przy zapaleniu płuc, które często towarzyszy zaniedbaniu, kot może mieć problemy z oddychaniem i odczuwać ból oraz suchość błon śluzowych jamy ustnej. Wówczas ulgę mogą przynieść inhalacje z soli fizjologicznej, które nawilżą drogi oddechowe i ułatwią odkrztuszanie. Pomocne będą także preparaty rozszerzające oskrzela i niesteroidowe leki przeciwzapalne. Krople do oczu stosujemy, gdy mamy do czynienia z zapaleniem spojówek. W ciężkich przypadkach choroby weterynarz może zdecydować się na zastosowanie interferonu.
Czy kaliciwirozie można zapobiegać?
Kalciwiroza u kota w większości przypadków nie jest niebezpieczną chorobą, choć przebieg u kociąt może być ciężki. Często wiąże się z dużym dyskomfortem zwierzęcia — i może prowadzić do różnych niebezpiecznych powikłań. Na szczęście istnieją skuteczne sposoby, dzięki którym ryzyko, że Twój pupil zachoruje, znacznie się zmniejszy. Co możesz zrobić?
- Zaszczep swojego kota! Szczepieniu powinny być poddawane wszystkie koty — niezależnie od tego, czy wychodzą na zewnątrz. Wirus kaliciwirozy może być przyniesiony do domu chociażby na podeszwach butów — i zakażenie gotowe! Szczepienie przeprowadza się od 9 tygodniu życia kota.Należy je powtórzyć po roku, a później w schemacie możliwe jest rzadsze szczepienie. Choć szczepienie nie chroni w 100% przed zachorowaniem, to nawet w przypadku ewentualnej choroby znacznie zmniejsza uciążliwość objawów. Przebycie choroby nie pozostawia trwałej odporności i nie jest powodem do zaniechania szczepienia!
- Dbaj o warunki życia swojego kota! Zapewniaj mu zdrowe, zbilansowane posiłki i czyste, ciepłe miejsce do spania. Możesz sięgnąć również po suplementy diety wspomagające układ odpornościowy, na przykład VetExpert Immune System.
- Jeśli inne zwierzę w Twoim domu zachorowało — zadbaj, aby zdrowy kot nie miał z nim kontaktu. To szczególnie ważne w przypadku kociąt w 3—4 tygodniu życia, które są wyjątkowo narażone na zakażenie. Nowe zwierzęta zapoznawaj z kotem dopiero po dwutygodniowej kwarantannie — dzięki temu upewnisz się, że nie są chore.
- Regularnie pierz kocie legowiska i kocyki, a zabawki i miseczki co jakiś czas wyparzaj we wrzątku.
Teraz już wiesz, czym jest kaliciwiroza!
Koci katar to często występująca choroba — i choć zakażenie zazwyczaj przebiega dość łagodnie, to powikłania utrudniają lub wydłużają leczenie, pogarszają objawy, zaostrzają proces chorobowy! Nie lekceważ więc objawów infekcji: gdy zauważysz niepokojące symptomy, jak najszybciej skonsultuj się z weterynarzem.
Jeśli chcesz zadbać o zdrowie i odporność swojego mruczka, zajrzyj do kategorii preparaty lecznicze i suplementy diety w naszym sklepie Apetete. Znajdziesz tam gotowe zestawy witamin i minerałów, które będą doskonałym wsparciem w zapobieganiu chorobom i wzmacniania organizmu.
Polecane posty
Najciekawsze propozycje z naszego sklepu