KARMA KOEMA 90% MIĘSA   Sprawdź teraz » 

Pethomer

Lęk separacyjny u psa – czym jest? Przyczyny i objawy

Nie możesz być z psem zawsze – to oczywiste. Niestety niektóre zwierzaki źle znoszą samotność. Zdarza się, że występuje lęk separacyjny u psa, który może mieć różne konsekwencje. Podpowiadamy, co zrobić, żeby uniknąć tego problemu.

Tematem dzisiejszego wpisu jest lęk psa przed samotnością. W artykule znajdziesz odpowiedź na pytanie, dlaczego zwierzę tęskni i w jaki sposób może to pokazywać. Podpowiemy Ci również, jak nauczyć psa samotnego i spokojnego odpoczywania. To bardzo ważne, by od pierwszych dni pokazać psu, że nie zawsze jesteś dla niego dostępny. Dzięki temu będzie umiał zająć się sam sobą. Jeśli czytasz ten artykuł, zapewne Twój ukochany czworonóg zdążył już zniszczyć buty, ścianę oraz drzwi. Wobec tego problem może być zaawansowany, ale na szczęście odwracalny. Być może jednak dopiero planujesz zaadoptować szczenię i chcesz od razu nauczyć go prawidłowych zachowań. Dowiedz się, co to jest lęk separacyjny u psa i jak zapobiegać występowaniu tego problemu.

Promocja dla czytelników bloga

Promocja Carnilove

Czym jest lęk separacyjny u psa?

Według behawiorystów terminem lęku separacyjnego czy stresu separacyjnego określa się problematyczne zachowania psów izolowanych od opiekuna. Do takich zachowań należą:

  • gryzienie mebli,
  • znakowanie moczem,
  • niszczenie,
  • skomlenie, czyli tzw. nadmierna wokalizacja,
  • samookaleczenie, na przykład nadmierne wylizywanie łap, czasem aż do krwi,
  • załatwianie potrzeb fizjologicznych w domu.

Według danych około 40% przypadków związanych z destrukcją mieszkania dotyczy właśnie lęku separacyjnego. Okazuje się również, że u niektórych ras te zachowania występują częściej. Należą do nich labradory czy owczarki niemieckie. Niepożądane zachowania mogą też wystąpić u ras pracujących blisko człowieka, na przykład psów pasterskich – border collie czy sheltie mają tendencję do tego typu destrukcyjnych zachowań. Jednak bez względu na rasę okazuje się, że najczęściej problem lęku separacyjnego występuje u psów nabytych ze schroniska, azylu, pseudohodowli, takich, które mają traumatyczne przeżycia.

Lęk separacyjny u psa jest problematyczny zarówno dla zwierzęcia, jak i człowieka. Zjawisko wymaga Twojej reakcji – bez niej może dojść do pogłębienia kłopotu. Jakby nie patrzeć, nie ma drugiego stworzenia na ziemi tak silnie związanego z człowiekiem jak pies. Naukowcy uwodnili, że jeśli ludzkość przestałaby istnieć w ciągu czterech lat, to psy również, ponieważ tak bardzo są zależne od człowieka.

Jeśli u zwierzęcia występuje lęk podczas Twojej nieobecności, traci ono poczucie bezpieczeństwa. Co ważne, psiak nie tęskni po prostu za towarzystwem, lecz za konkretną osobą. To sprawia, że przyzwyczajanie psa do nieobecności jego rodziny jest jeszcze ważniejsze.

Lęk separacyjny u psa.

Pamiętaj, że jeśli u zwierzęcia występują objawy lęku, przyczyny mogą być różne. Być może do głowy pierwszy przychodzi Ci lęk separacyjny u psa, jednak zdarza się, że czworonóg wyje ze względu na ból lub wystraszył się burzy. Zmiany w zachowaniu mogą się też pojawić wskutek chorób, na przykład niedoczynności tarczycy czy choroby Cushinga. Często niszczenie przedmiotów w domu może wystąpić, jeśli zwierzę ma zbyt mało zapewnionej aktywności – zarówno fizycznej, jak i umysłowej. Prowadzi go to do znudzenia, a następnie samodzielnego wyszukiwania sobie zajęć.

Warto wiedzieć, co sprawia, że gdy zwierzę zostaje samo, pojawiają się u niego niepożądane zachowania, które nie występują w obecności właściciela. Przyczyny lęku separacyjnego są różne. Najczęstszym jednak błędem nowych opiekunów jest początkowe poświęcenie psu 100% uwagi, po czym nagła zmiana rytuałów związanych z wychodzeniem na długo z domu. Pies nie wie, dlaczego zawsze dostępny opiekun nagle wychodzi. Zwierzęta objawiają swój niepokój wyciem i próbują rozładować emocje poprzez niszczenie. Opiekun po powrocie do domu zastaje bałagan, za który odpowiedzialny jest przestraszony pies. Przeciętny opiekun nie jest w stanie ukryć emocji. Zazwyczaj pies łączy zły nastrój opiekuna z jego wyjściem z domu. Tym sposobem zyskuje się przepis na lękliwego pupila. Jak uniknąć takiego scenariusza? Poznaj okres socjalizacji i dostosuj do niego program przygotowania psa na nowe bodźce jak najwcześniej.

Pamiętaj, że zwierzę potrzebuje określonego rytmu dnia. Pies powinien wiedzieć, w których godzinach mniej więcej może oczekiwać na posiłek, spacer czy odpoczynek. Dzięki temu zrozumie, że są określone momenty, w których masz dla niego czas i takie, w których tego czasu jest niestety mniej.

Przeczytaj także: Dlaczego pies liże swój mocz? Sprawdź, co to może oznaczać!

Warto zastosować trening na lęk separacyjny u psa.

Lęk separacyjny u psa – objawy

Objawy lęku pojawiają się, gdy wychodzisz z domu. Zwierzę zaczyna wtedy głośno się zachowywać – szczeka i piszczy. Właśnie w taki sposób pies radzi sobie z nagromadzonym stresem. To jednak nie wszystko, czym objawia się lęk separacyjny u psa. Objawy tego problemu wiążą się również z niszczeniem przedmiotów w domu – zwierzę może uszkodzić kanapę lub pozostawione w przedpokoju obuwie.

Chorobliwa tęsknota za opiekunem może się też objawiać w inny sposób. Zdarza się, że zwierzak wygryza sierść, ślini się więcej i oblizuje. Czasem cierpi też na biegunkę i występuje u niego napięcie mięśni lub wzmożone ziewanie.

Chcąc rozpoznać lęk separacyjny, zwróć też uwagę na objawy psychiczne. U zwierzęcia mogą występować zaburzenia snu, uporczywe szczekanie, brak koncentracji. Zdarza się, że czworonóg unika kontaktu z innymi psami.

Zadbaj, by lęk separacyjny u szczeniaka nie wystąpił.

Jak radzić sobie z lękiem separacyjnym u psa?

Wiesz już, co to jest lęk separacyjny u psa i jakie ma objawy. Czas dowiedzieć się więcej na temat sposobów leczenia tego zaburzenia zachowania. Jak radzić sobie z lękiem separacyjnym u psa?

Czy wiesz, że do 12. tygodnia życia przebiega okres socjalizacji? Niestety to właśnie w tym czasie większość psów trafia do nowych domów, a ponadto okres ten pokrywa się ze szczepieniami. Oznacza to, że pies nie może wychodzić przez 2 tygodnie, bo ma obniżoną odporność. Dodatkowo między 8. a 11. tygodniem następuje faza lęku. To oznacza, że dotąd odważne szczenię zaczyna się bać wielu rzeczy! Może wystąpić lęk separacyjny u szczeniaka.

W tym okresie ważne jest, aby pupil poznał jak najwięcej różnych dźwięków, a także spotykał jak najwięcej ludzi. Jak to wszystko połączyć, by nie zaszkodzić psu? Rozwiązaniem jest zabieranie go na rękach w różne miejsca oraz zapraszanie do domu gości, a także odsłuchiwanie z psiakiem różnych dźwięków. Musisz wiedzieć, że takie działania są bardzo ważne dla zdrowia psychicznego Twojego zwierzęcia. Pamiętaj, że jeśli w tym okresie zwierzak się czegoś przestraszy i nie zostanie to przez niego dobrze zapamiętane, w przyszłości będzie źródłem jego lęków i problemów wychowawczych.

Warto zastosować trening na lęk separacyjny u psa. Ćwiczenia wymagają od Ciebie cierpliwości, ale naprawdę warto skorzystać z tego sposobu. Ważny jest trening samotności. Jak go przeprowadzić?

Trzeba wyjść na kilka minut z domu. Jeśli w tym czasie pies zachowuje się grzecznie, to nagradzasz go po powrocie. Pamiętaj, by przed wyjściem powiedzieć do psa „zostań”, a następnie ubierz się i wyjdź z mieszkania na około 5 minut. Po powrocie powitaj się ze zwierzęciem w typowy sposób, daj mu zabawkę lub smakołyk.

 Staraj się jak najszybciej wyeliminować problem, którym jest lęk separacyjny u psa.

Taką sesję należy powtórzyć kilka razy w ciągu dnia, aby utrwalić pożądane zachowanie. Ponadto trzeba zwiększać czas pozostawiania psa w samotności, jednak rób to stopniowo! Jeśli na początku było to od 2 do 5 minut, to kolejnym etapem będzie zostawienie psa na 10 minut, potem na 20, 30 itd. Ważne jest, aby z każdym powrotem nagradzać psa!

Pamiętaj, jeśli w tym czasie czworonóg zniszczył coś bądź zsiusiał się, to rada jest jedna: trzeba zacisnąć zęby! Nigdy nie wolno krzyczeć ani w inny sposób karać zwierzaka. Stosuj wyłącznie pozytywne wzmocnienie, by zniwelować lęk separacyjny u psa. Ćwiczenia bardzo Ci w tym pomogą. O czym jeszcze warto pamiętać?

Pomocne w treningu samotności będzie wyznaczenie psu tak zwanego azylu. Najlepiej sprawdza się klatka przykryta kocykiem. W takim miejscu czworonóg instynktownie czuje się bezpiecznie. Psy są norowcami podobnie jak wilki czy lisy, wobec tego taka klatka zastępuje im norkę. Poprzez trening z klatką uczysz zwierzę, że samotność to nic złego. Nie zalecamy siłowych działań. Nie zamykaj psa w klatce w pierwszym dniu od jej postawienia – to nigdy nie rozwiązuje problemu! Trening samotności należy podzielić na kilka etapów.

W pierwszym tygodniu otwórz klatkę, umieść w niej łóżeczko i postaw tam miskę. Od teraz każdy posiłek psa będzie się odbywał w klatce. Jeśli zwierzak z jakiegoś powodu zabiera jedzenie z klatki, na przykład na kanapę, nie denerwuj się, zabierz jedzenie znów do klatki.

W kolejnym etapie, kiedy widzisz, że zwierzę samo chętnie wchodzi do klatki, możesz zacząć zamykać drzwi na czas karmienia. Pamiętaj, by otwierać je, dopiero kiedy pies kończy jeść. Pomocne może być podawanie jedzenia w zabawce typu KONG. Ewentualnie możesz skorzystać z miseczek spowalniających jedzenie. Doskonale sprawdzi się model marki Duvo+. Produkt jest wykonany z melaniny, dzięki czemu cechuje się trwałością. Akcesorium nadaje się do mycia w zmywarce. Drzwi otwieraj tuż przed zakończeniem posiłku.

DUVO+ Miska spowalniająca jedzenie

Jeśli się zdarzy, że pies skończy posiłek, nim Ty zdążysz go wypuścić, to dorzuć przez kratki jeszcze kilka smakołyków i gdy się nimi zajmie, dopiero otwórz drzwi.

Uwaga: nigdy nie otwieraj klatki, kiedy pies piszczy i domaga się wyjścia! Jeśli rzucanie smakołyków nie pomaga, to odczekaj moment frustracji i odejdź od klatki. Jeśli dalej wyje, to przykryj klatkę kocykiem i wypuść psa, kiedy się uspokoi. W ten sposób nauczysz zwierzaka, że klatka nie otwiera się, kiedy on to wymusza. Stopniowo wydłużaj czas przebywania w klatce, z czasem Twój pies zrozumie, że w niej może czuć się naprawdę bezpiecznie.

Pamiętaj, by angażować też innych domowników do pracy z psem. Niech ktoś inny podaje przysmaki, czyści łapki czy czesze sierść, a także bawi się z psem. Zwierzę nie może tylko Ciebie kojarzyć z przyjemnością, bo to właśnie spowoduje uzależnienie! Najlepszym sposobem przekonania innych domowników do psa jest zachęcenie ich, by to oni podawali najlepsze smakołyki, na przykład suszone mięsko czy pasztet. W ten sposób Twój pies uczy się, że dobre i pyszne rzeczy mogą pochodzić też od innych osób. Twoja obecność nie musi być więc warunkiem jego szczęścia.

Czasem Twoja nadopiekuńczość może być szkodliwa. Pies uzależnia swój nastrój od swego opiekuna, a to nie jest dobre. By nieco unormować relacje, pamiętaj, że nie możesz być na każde zawołanie czworonoga. Pies musi nauczyć się, że w domu odpoczywamy, a Ty nie jesteś jego nianią. Najlepiej, aby w ciągu dnia, co najmniej przez 1 h w ogóle nie zajmować się psem, jakby go nie było. W tym czasie pies przebywa w przygotowanej przez Ciebie klatce, a ty robisz swoje, na przykład pranie, prasowanie czy sprzątanie. Ważne, aby on w tym nie uczestniczył. Możesz na ten czas dać mu konga czy gryzaka do zabawy. W ten sposób odwrócisz uwagę zwierzęcia od Ciebie.

Każdy opiekun mający styczność z tym zaburzeniem zadaje sobie pytanie: czy lęk separacyjny u psa mija? Jeśli nie rozpoczniesz pracy ze zwierzęciem, problem nie skończy się sam z siebie. Możesz jednak pokonać lęk separacyjny u psa, na przykład dzięki wspomnianym wcześniej ćwiczeniom i zasadom. Zdarza się, że problem jest jednak poważniejszy i samodzielnie trudno będzie wyeliminować lęk separacyjny u psa. Jak leczyć ten problem? W takim przypadku najlepszym rozwiązaniem jest skorzystanie z pomocy behawiorysty. Ścisła współpraca i słuchanie jego rad sprawi, że problem z lękiem minie, a zwierzę w końcu będzie spokojne. Możesz też zastosować produkty uspokajające, na przykład obrożę adaptacyjną.

Przeczytaj także: Pies nie chce jeść – co robić?

Stosuj wyłącznie pozytywne wzmocnienie, by zniwelować lęk separacyjny u psa.

Lęk separacyjny u psa – profilaktyka

Wiesz już, czy lęk separacyjny u psa mija i w jaki sposób mu zaradzić. Przed Tobą adopcja zwierzaka i zastanawiasz się, jak zapobiec wystąpieniu tego problemu?

Zadbaj, by lęk separacyjny u szczeniaka nie wystąpił. Już malucha ucz zostawania samego w domu. Niezależnie od tego, czy planujesz adopcję szczenięcia, czy dorosłego psa zadbaj o rytm dnia. Zwierzę musi nauczyć się, że jest czas zarówno na zabawę, jak i odpoczynek. Musi też wiedzieć, że potrafi bawić się samodzielnie i to też może mu sprawić wiele radości.

Nie rób z wychodzenia z domu wielkiego wydarzenia dla zwierzęcia – nie żegnaj się z nim zbyt wylewnie. Nie baw się ze zwierzęciem chwilę przed pójściem do sklepu czy pracy – w ten sposób tylko niepotrzebnie go pobudzisz. Gdy wrócisz, nie przesadzaj z witaniem się, piszcząc imię zwierzaka czy przytulając go. Niech Twoje wyjścia z domu staną się zupełnie naturalne dla pupila.

Niegrzeczne zachowanie psa podczas nieobecności opiekuna to częsty problem. Może wynikać z niedostatecznej aktywności, więc długi spacer każdego dnia to konieczność. Zdarza się jednak, że występuje lęk separacyjny u psa. Ten behawioralny problem wynika z braku socjalizacji w odpowiednim momencie, a czasem również z przebytych traum. Pies zmagający się z lękiem odczuwa silny stres. Warto pamiętać, że długotrwały stres u zwierzęcia jest szkodliwy – może przyczynić się do wystąpienia różnych chorób. Staraj się więc jak najszybciej wyeliminować problem, którym jest lęk separacyjny u psa. Jak leczyć psa, który zmaga się ze stresem, gdy zostaje w domu sam? Przeprowadzaj trening samotności i staraj się wprowadzić pewien rytm dnia. Ucz zwierzę, że nie za każdym razem masz dla niego czas, a samodzielne spędzanie chwil też może być przyjemne. Już szczenię powinno zostawać samo – na początku na krótko. W razie potrzeby skorzystaj z pomocy behawiorysty. Zajrzyj też do Apetete, gdzie w kategorii Preparaty lecznicze i suplementy znajdziesz produkty, które działają uspokajająco.

Sklep Apetete

Najciekawsze propozycje z naszego sklepu

2 odpowiedzi na “Lęk separacyjny u psa – czym jest? Przyczyny i objawy”

  1. Maja pisze:

    Mój psiak bardzo dobrze sobie radzi z samotnością, chociaż pewnie pół dnia przesiaduje pod drzwiami czekając na pańcię. Nie zdarzyło mu się narobić zniszczeń z tęsknoty.

  2. Urszula pisze:

    Gratuluję świetnego przyjaciela, pewnie tęskni, ale wie że Pani wróci więc nie panikuje! Tak trzymać!

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.

Powiązane artykuły