Jakie witaminy dla kota są podstawą jego prawidłowego rozwoju?
Czy nasz kot potrzebuje dodatkowej suplementacji diety? A jeśli tak, to jakie witaminy dla kota powinniśmy zastosować?
Kot, jak każdy inny ssak, niewątpliwie potrzebuje witamin do prawidłowego wzrostu, rozwoju i funkcjonowania.
Jakimi związkami są witaminy?
Witaminy są związkami organicznymi. Zostały odkryte w 1913 r. przez polskiego biochemika – Kazimierza Funka. On też jest autorem nazwy tych związków.
Witaminy dla kota, jak też dla innych ssaków, możemy podzielić na dwie grupy:
witaminy B i C – te witaminy rozpuszczają się w wodzie
oraz witaminy A, D, E i K – te witaminy rozpuszczają się w tłuszczach.
Jakie suplementy i witaminy dla kota wybrać i jak je stosować?
Jakie procesy w organizmie zależą od prawidłowego poziomu witamin?
Od WITAMINY A zależą prawidłowy rozwój kości i prawidłowe widzenie, a także funkcjonowanie przewodu oddechowego, skóry oraz przewodu pokarmowego. Witamina A jest także przeciwutleniaczem.
Od GRUPY WITAMIN B zależą m.in. prawidłowy wzrost, odporność organizmu, oddychanie komórkowe, działanie układu pokarmowego, nerwowego i krążenia.
Silny przeciwutleniacz:WITAMINA C odpowiada za prawidłowe gojenie się ran i funkcjonowanie tkanki łącznej. Dzięki jej obecności w organizmie, wzmacnia się odporność, dziąsła i zęby, a bakterie, wywołujące próchnicę, ulegają zniszczeniu.
Od WITAMINY D zależy prawidłowy wzrost oraz mineralizacja kości i zębów.
Od kolejnego przeciwutleniacza – WITAMINY E – zależy prawidłowy metabolizm mięśni, a oprócz tego proces krzepnięcia krwi i zapobieganie chorobom układu krążenia.
WITAMINA K odpowiada za prawidłowy przebieg procesów, związanych z krzepnięciem krwi oraz z metabolizmem układu kostnego.
Czy nasz kot potrzebuje dodatkowej suplementacji diety?
Kiedy można stosować dodatkowe witaminy dla kota?
Dodatkowe witaminy dla kota mogą pomóc w uzupełnieniu niedoboru witamin w organizmie czworonoga. O potrzebie podawania suplementów dla kota za każdym razem musi zdecydować weterynarz. Kiedy zauważymy symptomy, informujące o możliwym niedoborze witamin, pozwólmy, by przebadał on kota i ustalił prawidłowe leczenie.
Kiedy podajemy kotu zdrową i odpowiednio zbilansowaną karmę, zazwyczaj kot otrzymuje wszystkie niezbędne elementy, które są potrzebne do normalnego funkcjonowania. Karma, zawierająca mięso i produkty pochodzenia zwierzęcego, bez dodatków zbóż, powinna zapewnić kotu wszystkie niezbędne witaminy i składniki mineralne. Ważne jest właśnie, by pochodziły one z mięsa, gdyż tych roślinnych, kot prawie nie trawi.
Każde niepokojące objawy, które mogą, ale nie muszą, być skutkiem niedoboru witamin, powinniśmy skonsultować z weterynarzem.
Jakie objawy mogą świadczyć, że należy stosować dodatkowe witaminy? Kiedy zgłosić się do weterynarza?
Zły stan sierści, brak połysku i zanadto wypadające włosy, są oznaką możliwego złego stanu zdrowia u wszystkich zwierząt. Takie symptomy mogą oznaczać niedobór witamin także u kota.
Problemy dermatologiczne, stany zapalne i infekcje skóry to kolejny możliwy skutek braku witamin.
Niepożądane stany behawioralne, odznaczające się lękliwością, depresją czy niepokojem oraz stres, również mogą wymagać suplementacji diety.
Nieodpowiednia karma, karmienie domowym, nieodpowiednio zbilansowanym jedzeniem, to następna możliwa przyczyna konieczności dodatkowego stosowania suplementów dla kota.
Witamin mogą potrzebować także koty, pozostające w szczególnym okresie życia. Stanem takim, może być ciąża, karmienie małych, czy też czas rekonwalescencji po chorobie lub operacji.
Koty u progu życia lub wręcz przeciwnie, u jego końca, również mogą mieć zwiększone zapotrzebowanie na witaminy. Wtedy nawet prawidłowo zbilansowany posiłek, może im dostarczać ich za mało.
Kot, jak każdy inny ssak, niewątpliwie potrzebuje witamin do prawidłowego wzrostu, rozwoju i funkcjonowania.
Jakie witaminy dla kota są odpowiednie i jak je dawkować?
Odpowiednie stany chorobowe mogą wskazywać na niedobór pewnych witamin. Jak możemy sklasyfikować takie stany?
Problemy ze wzrokiem oraz stany chorobowe skóry mogą wskazywać na niedobór witaminy A.
Brak apetytu i osłabienie, anemia to skutek braku witamin z grupy B.
Nieprawidłowe działanie układu pokarmowego i problemy z mięśniami mogą być oznaką braku witaminy E.
Pamiętajmy, że dawkowanie witamin oraz ich rodzaj może określić tylko weterynarz. Nie wolno samemu podawać kotu witamin, gdyż można je przedawkować.
Przysmaki dla psa – nagroda i uzupełnienie diety
Przysmaki dla psa stają się ostatnio bardzo popularne. Każdy właściciel sympatycznego czworonoga chce przecież sprawić swojemu psu przyjemność. Ponadto chce, by zwierzę było zdrowe, tryskało energią i było zadowolone.
Aby spełniły się powyższe życzenia, dieta psa powinna zawierać wszystkie niezbędne składniki. Należą do nich m.in. mikroelementy, witaminy, błonnik, białko etc. Wszystko powinno być przygotowane w odpowiednich proporcjach, aby odpowiednio zbilansować posiłek.
Co zawierają przysmaki dla psa?
Przysmaki dla psa zawierają uzupełniające elementy diety psa. Mogą dostarczyć wszystkie składniki, których jest zbyt mało lub nie ma wcale w posiłku pełnoporcjowym. Poza urozmaiceniem diety w dodatkowe elementy, przekąski dla psa dostarczają także zwierzęciu nowych walorów smakowych. Są zatem często podawane, jako forma nagrody, odpowiednika ludzkiego deseru czy gryzaka – zależy to też od kształtu i konsystencji przekąski.
Co zawierają przysmaki dla psa?
Jak bardzo różnią się miedzy sobą smakołyki dla psa?
Forma i kształt
Pierwszym kryterium podziału będą na pewno ich formy fizyczne. Zaliczymy do nich kształt, wielkość, zawartość i konsystencję. Wśród tego rodzaju produktów, przygotowywanych przez producentów żywności dla zwierząt, można dowolnie wybierać i próbować, który przysmak przypadnie do gustu naszemu psu. Różnorodność przekąsek dla psa jest bardzo duża. Mogą występować w formie pałeczek, świderków, kostek, pasków, ciastek i in.
Rodzaj mięsa
Wiadomo, że przysmaki składają się głównie z mięsa. Można je zatem podzielić wg rodzajów użytego do produkcji gatunku mięsa. Mogą być to smakołyki np. wołowe, cielęce, drobiowe, wieprzowe, z kurczaka oraz inne; także prawdziwe „delikatesy” dla psa, jak mięso z sarny, dzika, bażanta itp.
Przekąski mogą być też przeznaczone dla konkretnej grupy psów. Wyróżnimy tutaj m.in. przysmaki dla psów z problemami, związanymi z higieną jamy ustnej. Istnieją w sprzedaży przysmaki przeznaczone do ścierania kamienia nazębnego, ćwiczenia mięśni szczęk i masowania dziąseł oraz do poprawy jakości oddechu zwierzęcia. Innym rodzajem specjalistycznych przekąsek dla psów są np. przysmaki dla psów – alergików, mających problemy ze skórą lub układem pokarmowym.
Przysmaki na specjalne okazje
to następna grupa przekąsek. Znajdą się w nich takie smakołyki, jak ciastka i biszkopty, psie dropsy. Pełne węglowodanów, pięknie przyozdobione i słodkie ciasta mogą być podarowane psom z okazji ich urodzin lub w innych wyjątkowych chwilach. Wiadomo, że na co dzień takich produktów się pupilom nie daje, ale czasem wolno. Podobnie, jak w diecie ludzi – słodycze podkreślają wyjątkowość chwili.
Przysmaki na specjalne okazje
Na każdym etapie życia
Smakołyki dla psa mogą się zmieniać wraz z etapem życia psa lub jego charakterem. Są specjalne przysmaki dla psów energicznych, inne dla mało aktywnych, jeszcze inne dla szczeniąt czy psów – seniorów. Każda grupa przekąsek zawiera różne składniki, mające za zadanie pomagać psu na danym etapie rozwoju czy aktywności.
Przysmaki naturalne
Dużą grupę wśród przysmaków dla psa stanowią także przysmaki naturalne. Są one produkowane, jak sama nazwa wskazuje, z naturalnych surowców pochodzenia zwierzęcego. Są najzdrowsze dla czworonoga, łatwo przyswajalne i najczęściej polecane. Wyróżniają je silny aromat oraz smak, które przypadają psom bardzo do gustu.
Smakołyki dla psa to bardzo pomocne narzędzie w rękach trenerów, którzy zajmują się nauką i wychowaniem psa. Świetnie sprawdzają się przy nauce wykonywania poleceń, reagowania na komendy, przy aktywności fizycznej. Priorytetem są w takich przypadkach przysmaki dla psa, zawierające duże ilości białka i dające zwierzęciu dużo energii.
Dla niespokojnych psów polecane są wszelkie przysmaki, zapewniające długie minuty żucia i gryzienia. Podczas takich czynności psy odprężają się i mają ułatwione zasypianie. Zwyczajnie stają się szczęśliwsze, ponieważ gryzienie aromatycznych przekąsek wyzwala w ich mózgach reakcje chemiczne, polegające na uwolnieniu endorfin.
Z przysmakami dla psa nie należy jednak przesadzać. Trzeba pamiętać, że to tylko jedzenie uzupełniające i służące najczęściej do określonych celów wychowawczych bądź zdrowotnych i pielęgnacyjnych. Zawsze trzeba także czytać i analizować skład przekąski i zastanowić się czy jest odpowiednia dla pupila.
Jakie przysmaki dla psa w jakich okolicznościach?
Jakie witaminy dla psa wybrać? Suplementacja diety psa
Dbając codziennie o czworonoga, niejeden właściciel zastanawia się, czy należy włączyć do diety swego pupila, witaminy dla psa. Pies jest ssakiem i tak, jak inne ssaki, potrzebuje wszystkich witamin, aby zdrowo się rozwijać. Jak zauważyć brak witamin u psa i czym to grozi?
Co to są witaminy?
Witaminami nazywamy grupę organicznych związków chemicznych. Są one potrzebne do prawidłowego funkcjonowania każdego organizmu ssaków. Wyszczególniamy:
witaminy, które są rozpuszczalne w wodzie – witaminy B i C
oraz witaminy rozpuszczalne w tłuszczach – witaminy A, D, E i K.
Odkrycie pierwszej witaminy B1 (rok 1913) oraz nazwę tej grupy związków zawdzięczamy polskiemu biochemikowi – Kazimierzowi Funkowi.
Za co odpowiadają w organizmie poszczególne witaminy?
WITAMINA A Jest ważnym przeciwutleniaczem. Odpowiada za prawidłowe widzenie oraz rozwój kości. Jest niezbędna dla prawidłowego funkcjonowania przewodu oddechowego i pokarmowego, a także skóry.
WITAMINA B właściwie witaminy grupy B. Odpowiadają za wiele procesów zachodzących w organizmie takich, jak m.in. oddychanie komórkowe, wzrost, odporność, działanie układu nerwowego, krążenia i pokarmowego.
WITAMINA C Jest przeciwutleniaczem. Wzmacnia odporność, zęby i dziąsła, pomaga w gojeniu się ran i prawidłowym funkcjonowaniu tkanki łącznej. Zabija bakterie, które wywołują próchnicę.
WITAMINA D Odpowiada za prawidłowy wzrost, mineralizację zębów i kości.
WITAMINA E Jest przeciwutleniaczem. Wpływa na prawidłowy metabolizm mięśni oraz na krzepnięcie krwi. Oprócz tego zapobiega chorobom układu krążenia.
WITAMINA K Uczestniczy w procesach krzepnięcia krwi oraz w metabolizmie układu kostnego.
Za co odpowiadają w organizmie poszczególne witaminy?
Kiedy należy stosować w diecie pupila dodatkowe witaminy dla psa?
Witaminy dla psa pomagają uzupełniać niedobór niektórych związków w organizmie zwierzęcia. W żadnym wypadku nie powinny być jednak podawane bez konsultacji z weterynarzem. Za każdym razem, to właśnie weterynarz decyduje o tym, kiedy i w jaki sposób należy uzupełnić dietę czworonoga. Dietę czworonoga warto również uzupełniać w suplementy diety na kości i stawy dla psa.
Jeżeli pies jest karmiony dobrej jakości karmą, zazwyczaj otrzymuje wszystko, co jest mu potrzebne do prawidłowego funkcjonowania. Dobrze zbilansowana karma bowiem, zapewnia psom wszystkie niezbędne witaminy, mikroelementy i pierwiastki śladowe.
Z weterynarzem należy się skonsultować, jeśli zauważymy u psa niepokojące objawy.
Kiedy należy zgłosić się do weterynarza po poradę w sprawie stosowania dodatkowych witamin?
Pierwszą oznaką, że z psem coś dzieje się nie tak, jest wygląd jego sierści. Sierść pozbawiona połysku, przesuszona, nadmiernie wypadająca, to znak, że pies może odżywiać się nieprawidłowo.
Następnym sygnałem, mogącym informować o braku witamin, są problemy skórne.
Kłopoty ze wzrokiem, układem kostnym, trudności w nauce lub brak koncentracji także mogą być objawem niedoboru witamin.
Nadzwyczajny stan psa, jak ciąża, karmienie szczeniąt lub rekonwalescencja, to także powód do konsultacji z weterynarzem.
Poszczególne etapy życia, np. okres szczenięcy lub czas starzenia, również mogą być powodem wzmożonego zapotrzebowania na witaminy.
Nieodpowiednio zbilansowany posiłek taki, jak tania karma z marketu lub jedzenie przygotowywane w domu, mogą wymagać dodatkowej suplementacji witaminami.
Kiedy należy zgłosić się do weterynarza po poradę w sprawie stosowania dodatkowych witamin?
Jakie witaminy dla psa wybierać i jakie dawki stosować?
Pierwszą podstawową różnicą, pomiędzy organizmem człowieka i organizmem psa, jest odmienne pozyskiwanie witaminy C. Ludzie witaminę C muszą pobierać z pożywienia. Natomiast psy same syntetyzują ją w swoich organizmach w odpowiednich, potrzebnych ilościach.
Dla psów narażonych na stres oraz mających problemy z nauką i koncentracją, polecane są witaminy grupy B, szczególnie witamina B12.
Urazy i niektóre choroby są wyjątkową sytuacją, która może wymagać dodatkowego podawania witaminy C.
Grzybica, trudno gojące się rany i stany zapalne stawów to powód, by wspomóc organizm czworonoga dodatkową witaminą E.
Psim seniorom można podawać witaminy grupy B.
Dawkowanie witamin jest kwestią bardzo szczególną i poważną. Pamiętajmy, że witaminy można przedawkować. Dlatego zawsze należy konsultować podawane psu dawki z weterynarzem.
Jak przestawić psa na dietę BARF
BARF to skrót od anglojęzycznego zwrotu „Biologically Appropriate Raw Food”, czyli „biologicznie adekwatny, surowy pokarm”. Innymi słowy, surowe posiłki, skomponowane pod wymaganie twojego czworonoga. Jest to niezwykle popularna dieta zdobywająca uznanie na cały świecie. Jednak jak przestawić psa na dietę BARF?
Dlaczego warto przestawić psa na dietę BARF
Może zacznijmy od tego po co w ogóle to robić. Po pierwsze dieta ta eliminuje wszelkie problemy trawienne. Psy mają wyjątkowo krótkie przewody pokarmowe więc ciężkostrawne, mocno przetworzone posiłki mocno obciążają ich układ trawienny. Po drugie dieta ta naturalnie eliminuje problemy z płytką nazębna. Po trzecie wszelkie problemy z suplementacją również znikają – w końcu wynikają one z braków elementów, które normalnie znajdują się w diecie psów. Także wracając do tego co jadły pierwotnie, wszelkie braki znikają. Ostatnim niemniej ważnym powodem jest to, że zawsze wiesz co dokładnie znajduje się w posiłkach. Choć można znaleźć wiele chlubnych wyjątków, niektórzy producenci wprowadzają do gotowych karm niezdrowe dla psów produkty zbożowe aby zaoszczędzić na droższych białkach odzwierzęcych. Niejedna karma ma w składzie także konserwanty, barwniki oraz bardziej lub mniej dyskusyjne polepszacze smaku.
Kroki przy przestawianiu psa na dietę BARF
Tak jak przy każdej zmianie diety, najważniejsza jest tutaj stopniowa zmiana. Istotna jest też obecna dieta naszego psa – jeśli do tej pory jadł jedynie gotową, suchą karmę, będziemy musieli wykazać się cierpliwością, a jeśli przeważała karma mokra, zajmie to nam znacznie mniej czasu. W obu przypadkach należy bardzo powoli urozmaicić posiłki psa surowym mięsem. Najlepiej najlepiej w postaci drobnej przekąski po posiłku, i to tylko jednym. Następnie odrobinę zmniejszać ilość suchej a zwiększać ilość „przekąski”, przy czym cały czas monitorujemy stan psa – w przypadku wszelkich problemów trawiennych, braku apetytu czy dziwnego kału wstrzymać się ze zmianą diety aż do ustania objawów. W ten sposób zmieniamy najpierw jeden z posiłków, a dopiero potem zabieramy się za kolejne. Jednocześnie kiedy pies przywyknie do surowego mięsa w jednym posiłku, zaczynamy wprowadzać mięsne kości, na początku w formie sproszkowanej. Następnie są warzywa i owoce, przy czym należy pamiętać aby między posiłkiem owocowo-warzywnym a mięsnym było nie mniej niż 5 godzin przerwy. Po przyzwyczajeniu psa do trzech posiłków BARF każdego dnia, należy zacząć sprawdzać odpowiednie kompozycje – nie każda mieszanka BARF będzie odpowiednia dla każdego psa, dlatego musimy ją dostosować do wymagań oraz smaku naszego pupila.
Już od dawna nie traktujemy zasad ekologii jak wymysłów znudzonych bogatych ludzi. Ekologia to nie tylko moda, ale też sposób na życie zrównoważone i odpowiedzialne. Jednak czy żywienie i pielęgnacja kota również mogą być prowadzone w zgodzie z ekologią?
Ekologiczne karmy dla zwierząt?
Panuje przeświadczenie, że tylko dieta wegańska i wegetariańska może być zgodna z ekologią. Niestety żaden kot nie tylko nie zgodzi się zostać weganinem, co więcej odradzamy tego rodzaju eksperymenty, ponieważ mogą one skończyć się bardzo źle dla zdrowia a nawet życia samego kota. Natomiast należy kota żywić jak najnaturalniej, czyli karmą z wysoką zawartością mięsa lub po prostu mięsem z dodatkiem odpowiednich mikro i makroskładników.
Eko toaleta
Z dużo większym powodzeniem możemy wprowadzić zasady ekologii do kociej toalety. Największym problemem jest tu produkcja odpadów. Jak wynika ze statystyk odpady żwirku po jednym kocie wynieść mogą nawet 60l miesięcznie. Co istotne, nie mówimy tu o zużyciu żwirku, tylko o odpadach, jakie wyrzucamy kilka razy dziennie po czyszczeniu kuwety. W dodatku najczęściej wyrzucamy je zapakowane w foliowy worek. Chcąc być bardziej ekologiczni powinniśmy sięgać po żwirek, który można spuścić wraz z wodą w toalecie a jeszcze lepiej kupować żwirek, który można kompostować. Za najbardziej ekologiczne można uznać żwirki drewniane lub ściółki roślinne, ponieważ są nie tylko biodegradowalne, ale w dodatku uzyskuje się je z surowców odtwarzalnych, uzyskiwanych w drodze pozyskiwania odpadów z innych produkcji.
Również otoczenie kota może być proekologiczne.
Wystarczy, że zrezygnujemy z plastikowych misek, obroży, czy akcesoriów do zabawy i postawimy na naturalne materiały, takie jak porcelana, szkło czy sznurkowe plecionki. W dodatku ceramiczne, szklane czy metalowe kocie miski są równie estetyczne (jeśli nie bardziej) i nadają się do mycia w zmywarkach. Ciekawą nowością na rynku artykułów zoologicznym są miski dla kotów produkowane z włókien roślinnych, a więc materiału, który jest biodegradowalny oraz odnawialny.
W ofercie dobrych sklepów zoologicznych znajdziemy też wiele ciekawych obroży czy szelek dla kotów, wykonanych z parcianych taśm czy kolorowych sznurków, które są estetyczne, trwałe i proekologiczne. Ten warunek spieniają też sznurkowe i bawełniane kocie zabawki oraz drewniane domki czy sznurkowe drapaki, z których zakupem nie powinno być najmniejszego problemu.
Tu w modzie jest powrót do posłań i transporterów wykonanych z wikliny lub innych włókien roślinnych. Jednak równie ekologiczne wydają się być bawełniane legowiska czy metalowe kosze, które uzupełnione o wygodną poduchę, oczywiście wykonaną z naturalnych materiałów, mogą stworzyć wygodne ekologiczne kocie spanko.
Jak karmić szczeniaka? Wszystko, co powinieneś wiedzieć
Odpowiednia dieta szczeniaka stwarza mu szansę na prawidłowy rozwój oraz buduje zdrowie i kondycję na przyszłość. Jak karmić szczeniaka? Jak duże powinny być porcje, a także przerwy między posiłkami? Jaki rodzaj pokarmu wybrać? Sprawdź!(więcej…)
Czym karmić małego kotka? Sprawdź nasze porady!
Odpowiednie żywienie kota na każdym etapie jego życia przekłada się na zdrowie i dobrą kondycję. Czym karmić małego kotka, aby nie tylko wyrósł na dorosłego, zdrowego kota, ale również miał dobrą odporność? Sprawdź garść naszych porad!
Sterylizacja, kastracja kotów – plusy i minusy cz. II
Temat sterylizacji i kastracji kotów od lat niezmiennie budzi spore emocje i wywołuje tyle samo kontrowersji. Trudno nie zgodzić się z argumentem, że zabiegi tego typu skutecznie zwalczają zjawisko bezdomności zwierząt. Jednak równie mocno brzmi argument, że w krótkim czasie gatunek, jakim niewątpliwie są dachowce wyginie. Czy naprawdę korzyści płynące ze sterylizacji i kastracji przewyższają minusy tego typu zabiegów? Warto wiedzieć, że zarówno sterylizacja jak kastracja są zabiegami, które wywołują drastyczne zmiany w gospodarce hormonalnej organizmu. Usunięcie narządów rozrodczych skutkuje eliminacją estrogenów i testosteronu z organizmu zwierzęcia, co z oczywistych względów nie może być dla niego obojętne. Sterylizacja, kastracja kotów – plusy i minusy cz. II
W poprzedniej części skupiliśmy się na plusach kastracji i sterylizacji, także teraz pora na minusy:
• sterylizacja i kastracja kotów zwiększa ryzyko otyłości. Powodem jest nie tylko mniejsza aktywność wysterylizowanego zwierzęcia, ale też zmiany w gospodarce hormonalnej, jakie wywołuje tego typu zabieg
• kocury po kastracji częściej chorują – W wyniku zmian hormonalnych wzrasta ryzyko zachorowania na choroby tarczycy (nadczynność i niedoczynność), dermatozy na tle hipoandrogenizmu, nowotwory – zwłaszcza rak sutka i prostaty. Nawet dziewięciokrotnie wzrasta ryzyko wystąpienia cukrzycy
• kastracja i sterylizacja kotów wywołuje zmiany charakterologiczne – często słyszy się, że zwierzęta po zabiegu stają się spokojniejsze i nie uciekają, co jest dobitnym dowodem na to, że zmiany w zachowaniu następują. Rzadziej wspomina się, że koty stają się apatyczne, ospałe i nie mają tyle energii do życia, co jest bezpośrednim efektem zmian hormonalnych
• zabieg kastracji i sterylizacji wywołuje szybsze starzenie się – zarówno u ludzi jak i innych ssaków, brak testosteronu czy estrogenów przyspiesza proces starzenia się
• dla wychodzącego kota, kastracja może być niebezpieczna – Wykastrowany kocur traci swoją pozycję w hierarchii społecznej, ponieważ staje się „bezpłciowy”. Nie posiada zapachu żadnej z płci, ani samczego ani żeńskiego, dlatego może budzić agresję innych kotów dla których jego tożsamość jest niezrozumiała. Stąd wykastrowany kocur nie może żyć na wolności, ponieważ jest to dla niego wręcz niebezpieczne
• kastracja i sterylizacja może wywołać syndrom urologiczny – konsekwencją zabiegu mogą być problemy urologiczne. U kotek częściej w postaci nietrzymania moczu, u kocurów jest to bardziej niebezpieczna dolegliwość
• jak każdy zabieg chirurgiczny obarczony jest ryzykiem komplikacji pooperacyjnych takich jak gorączka, infekcje, obrzęki, problemy z układem trawiennym.
• sterylizacja i kastracja uniemożliwia zwierzęciu życie w zgodzie z własną naturą – koty wprawdzie zostały udomowione i w ich sposobie życia odbiegły daleko od swej dzikiej natury, ale wielu opiekunów zanadto personifikuje potrzeby i motywacje swoich zwierzaków. Tymczasem natura kota każe mu chadzać własnymi ścieżkami, polować i bronić swojego terytorium. Kot niewychodzący z domu, przestaje wykazywać cechy własnego gatunku
Czy przekonują Was przytoczone tu argumenty? Jakie są wasze doświadczenia z kastracją i sterylizacją kotów? Co bardziej was przekonuje – plusy czy minusy tych zabiegów?
Błonnik dla psa – czy potrzebny jest w psiej diecie?
Błonnik dla psa można porównać do miotełki, która pomaga oczyścić przewód pokarmowy z niepotrzebnych pozostałości po przemianie materii. Włókno ma jednak o wiele więcej funkcji. Po co więc znajduje się karmie? Dowiedz się więcej o błonniku w diecie psa.
Pokarmy, które mogą zaszkodzić psu – nie tylko czekolada
Często przestrzega się nas przed dzieleniem się ludzkim jedzeniem z psem. Większość właścicieli czworonogów ulega im, nie widząc nic groźnego w tym. Jesteśmy głęboko przekonani, że to co dobre dla nas jest równie dobre dla psa. Tymczasem ludzkie jedzenie może stanowić śmiertelne zagrożenie dla psa. Pokarmy, które mogą zaszkodzić psu – nie tylko czekolada.
Czekolada, kakao
O szkodliwości teobrominy, substancji którą znaleźć można w ziarnach kakaowca a więc też w czekoladzie powiedziano już wiele. Warto więc przypomnieć jedynie, ze śmiertelna dawka teobrominy wynosi 250-500 mg na kilogram wagi ciała psa.
Winogrona, rodzynki
mniej znaną, lecz równie szkodliwą dla psa substancję zawierają winogrona a więc również ich suszona wersja – rodzynki. Już zjedzenie 10-12 winogron może wywołać nieodwracalne uszkodzenie nerek, ich niewydolność czy bezmocz. Objawy zatrucia pojawiają się najczęściej po 6 godzinach od zjedzenia szkodliwych owoców i są nimi, apatia, bóle brzucha, biegunka i wymioty.
Cebula i czosnek
oraz wszystkie warzywa cebulowe szkodzą psu. Do organizmu zwierzęcia podczas ich trawienia trafiają toksyczne dwusiarczki o silnym działaniu utleniającym, które wywołują denaturację hemoglobiny. Dla psa niebezpieczne jest już zjedzenie 5g cebuli czy czosnku. Denaturacja hemoglobiny kończy się dla psa uszkodzeniem wątroby i anemią.
Ksylitol
ten niegroźny dla nas substytut cukru, po który sięga wielu ludzi ze względu na dietę lub z powodu cukrzycy, okazuje się być niezwykle szkodliwy dla psów. Już spożycie 0,1g na wagę ciała psa może wywołać u zwierzaka hipoglikemię (drastyczny spadek poziomu cukru we krwi), które w efekcie może doprowadzić do ostrej niewydolności wątroby a nawet do zgonu.
Pestki
wiśni, śliwek, migdały czy nasiona jabłek podobnie jak nasiona wielu innych roślin zawierają amigdalinę –substancję, która w wyniku trawienia przekształca się w cyjanowodór. Ludzie w przeciwieństwie do zwierząt rzadko zjadają wnętrze pestki, więc równie rzadko słyszymy o zatruciach do których dochodzi tą drogą. U psów cyjanek może wywoływać rozszerzenie źrenic, zaczerwienienie błon śluzowych, większe dawki substancji mogą być przyczyną trudności w oddychaniu, wywołać wstrząs, a nawet śmierć psa.
Krzewy pomidorów
a dokładniej solanina zawarta w liściach i łodygach pomidorów może być przyczyną zatrucia i wywoływać takie objawy jak ślinotok czy rozszerzenie źrenic, zaburzenia żołądkowo-jelitowe lub biegunka, apatia, zachwiania równowagi. Zatrucie może być powodem zmian zachowania u psa, ale też w ciężkiej postaci doprowadzić do zgonu w wyniku spowolnienia pracy serca.
Psy mają naturalną potrzebę gryzienia, żucia i ciamkania, co widać zarówno u szczeniaków, jak i u dorosłych osobników. Jednak odpowiedz na pytanie czy i dlaczego warto kupować psu gryzaki, jest już nieco bardziej skomplikowana.
Czy zdajesz sobie sprawę z tego, że takie niepożądane zachowania, jak gryzienie butów czy innych przedmiotów domowników, w rzeczywistości wynikają z naturalnej potrzeby żucia. Jeśli nie umożliwimy naszemu psu zaspokojenia tej potrzeby w sposób kontrolowany z pewnością zwierzak poradzi sobie sam i niekoniecznie będziemy z tego zadowoleni.
Dlaczego psy tak bardzo lubią gryzienie i żucie?
Szczeniaki podobnie jak ludzkie dzieci poznają świat „smakując go”. Smaki, zapachy, różnorodna tekstura i gramatura przedmiotów jakie dzieci wkładają do ust pozwala im na szersze poznawanie świata przy pomocy zmysłów. Podobnie rzecz się ma z psimi dziećmi. Trochę później żucie pozwala im złagodzić ból i dyskomfort związany z wyżynaniem się zębów a następnie z ich zmianą. Ale dlaczego odruch żucia i gryzienia nie zanika u nich, gdy są dorosłe? Ponieważ gryzienie kości i żucie ścięgien pozwala psom na oczyszczenie zębów i wzmocnienie mięśni szczęki. W naturze psy polowały i ogryzały mięso ofiary do kości, dziś psy domowe muszą sobie radzić w inny sposób. Możemy im pomóc kupując gryzaki.
Dlaczego warto kupować psu gryzaki?
1. Psia szczoteczka do zębów
Niegdyś dla psowatych dobry stan zębów i silne szczęki, stanowiły gwarancję przetrwania. Natura wypracowała więc mechanizm, który pozwala na utrzymanie zębów i szczęki w dobrym stanie. Tym mechanizmem było właśnie ogryzanie kości i żucie ścięgien, które stanowiły dla zwierząt przysmak. Dziś, gdy zwierzęta domowe jedzą miękką karmę a gryzienie ograniczyły do chrupania granulek suchej karmy, pojawiły się choroby zębów i przyzębia. Gryzaki dla psa są tym samym czym dla ludzi szczoteczka do zębów, pomagają oczyścić zęby z resztek jedzenia i zapobiegają powstawaniu kamienia nazębnego.
2. Trening mięśni szczęki
Jeśli psia dieta składa się z miękkich pokarmów, zwierzę praktycznie nie ma okazji do gryzienia. W efekcie mięśnie jego szczęki stają się coraz słabsze. Taki stan może odbić się niekorzystnie na zdrowiu psa.
3. Rozrywka i sposób na nudę
Jak już wspominaliśmy psy lubią, gryźć, żuć i ciamkać gryzaki. Dobrze wykonany gryzak, wykonany z naturalnych materiałów jak skóra czy ścięgna, dostarczy psu wspaniałej rozrywki i zajmie jego uwagę na długie godziny. To dobry sposób na nudę w czasie naszej nieobecności w domu.
4. Sposób na rozładowanie stresu i pobudzenia
Gdy pies jest czymś zdenerwowany lub pobudzony (choćby z radości) może zachowywać się w sposób niepożądany: skakać lub podgryzać nas lub buty czy inne przedmioty domowników. Lepiej rozładować jego nadpobudliwość i przenieść ją na gryzaki, niż mieć pretensję do psa o zniszczone przedmioty.
5. Bo psy po prostu lubią żuć
Dlaczego więc mamy im odmawiać tej drobnej przyjemności?
Buldog angielski. Poznaj charakter, umaszczenie oraz inne informacje, które musisz wiedzieć o tej rasie
Buldogi angielskie są znane ze swojej muskularnej, krępej sylwetki oraz pomarszczonej twarzy z unikalnym nosem. Czy poważny wygląd, jakim odznacza się buldog angielski, idzie w parze z jego charakterem? Sprawdź, czego jeszcze nie wiesz w temacie buldogów angielskich i przeczytaj opis rasy!
