Jak nauczyć szczeniaka czystości? Nikt nie lubi psa, który brudzi w domu! Dlatego nauka czystości ma podstawowe znaczenie dla zachowania dobrej relacji między psem, a opiekunem.

Jak nauczyć szczeniaka czystości?

Psy to naprawdę czyste zwierzęta i nigdy nie załatwiają się w swoim legowisku. Ponieważ matka szczeniąt zaraz po porodzie zjada odchody nowo narodzonych piesków. Robi to po to, by pozostawić wrażenie zadbanego gniazda. Dzięki temu: szczenię wchodzi w życie z przeświadczeniem, że w jego legowisku musi być zawsze czysto!

Standardowy rytm dnia szczeniaka

Na początku nauki czystości obserwujemy rytm dobowy szczeniaka. Można w tym celu prowadzić dziennik, ale nie jest to konieczne. Ponieważ większość małych piesków załatwia się w następujących sytuacjach:

• Zaraz po przebudzaniu
• Po zabawie
• Po jedzeniu:  spożywanie posiłku stymuluje układ trawienny, a szczenięta normalnie oddają mocz w ciągu piętnastu minut po jedzeniu, a defekacja następuje w ciągu: pół godziny od skończenia posiłku( może się to nieznacznie różnić w zależności od psa).

Mogą również oddawać mocz podczas zabawy ekscytacja wpływa na zwiększenie wydalania moczu.

Ponadto szczeniaki w początkowej fazie nie mają kontroli nad pęcherzem i załatwiają się co najmniej raz na godzinę. Warto te wszystkie informację wykorzystać podczas nauki czystości, by móc w porę zareagować.

Jak nauczyć szczenię czystości?

Najłatwiej i najprzyjemniej nauczysz szczeniaka czystości kiedy widzisz, że szuka miejsca do siusiania

• Sygnały zapowiadające toaletę:
• Obwąchiwanie podłogi
• Kręcenie się w kółko
• Bieganie z nosem przy podłodze
• Podchodzenie do drzwi wejściowych, na balkon itp.

W jakim celu obserwujemy zachowania szczeniaka? Odpowiedź jest prosta, jeśli uda nam się wycelować w chwilę kiedy szczenię zamierza się załatwić można podstawić pod to komendę, np.: siusiaj. Dzięki temu przyspieszymy naukę. A ponadto uda nam się w porę zareagować i np.: postawić pieska na macie, która chroni podłogę przed niechcianymi plamami.

Dla ułatwienia poniżej przedstawiamy schemat nauki czystości:

1. Piesek szuka miejsca na toaletę.
2. Reagujemy i stawiamy psa na macie – Mata imituje trawnik i chroni podłogę przed plamami.
3. Wydajemy Komendę słowną: siusiaj – Wybierz komendę, którą będziesz mógł stosować na spacerach, np.: zrób siusiu i powtarzaj ją zawsze w chwili kiedy szczenię się załatwia. W przyszłości Twój będzie siusiał na komendę – zobaczysz!
4. Dajemy nagrodę (jedzenie, pochwała, dotyk).  Pamiętajmy, że psy zdobywają wiedzę na zasadzie skojarzeń, dlatego jak tylko zacznie załatwiać się macie, pochwal go! Kiedy szczenię faktycznie oddaje mocz lub się wypróżnia należy go nagrodzić. Używaj słowa – np.: dobry piesek, super/ Możesz nagrodzić również ciastkiem, albo po prostu pogłaskać pieska.

Z czasem – po okresie karencji – (Czas pomiędzy szczepieniami kiedy nie możemy wyprowadzać szczeniaka na dwór) zabieramy matę na dwór i tam powtarzamy schemat. Zdeterminowani właściciele odciskają psi mocz na trawie, aby pokazać psu na czym to polega. Z doświadczenia wiem, że nie trzeba stosować takich metod. Piesek po prawidłowym wprowadzeniu komendy – siusiaj. Będzie wiedział co ma robić.

Pomoce w nauce szkolenia

Jeśli mieszkamy w bloku niemożliwe jest by za każdym razem gdy pies przymierza się do siusiania – wyprowadzić go na trawę! Korzystanie z gazet też nie jest dobre. Taka pomoc szybko przemaka. Pozostawia nieprzyjemny odór w mieszkaniu. Najlepszym rozwiązaniem są specjalne maty do nauki czystości.

Mata absorbująca 8in1 Training Pads

Pieluszka dla psa jest trwała, miękka dla łapek psa oraz nie przepuszcza wilgoci. Niektóre dodatkowo pachną trawą, dzięki czemu łatwiej będzie przenieść siusianie na dwór.

W nauce czystości poza matą przydadzą się również:

• Płyn do czyszczenia podłóg – na wypadek gdyby piesek nie zdążył wejść na matę. Polecam nietoksyczny dla psów o miłym zapachu. .
• Odstraszacz – są miejsca w naszym mieszkaniu, których lepiej by pies nie dotykał. Płyn taki skutecznie odstraszy pieska, a dodatkowo można go użyć jako neutralizator brzydkich zapachów. W miejscu w którym piesek nasiusiał np.: na podłodze należy popryskać Akyszkiem.
• Neutralizator – spryskaj nim miejsce, w którym piesek się załatwił, zapobiegnie on ponownej pomyłce. Jeśli nie zamaskujemy zapachu moczu, pewne jest że pies stale będzie siusiał w to miejsce

Jak nauczyć szczeniaka czystości – karanie nie ma sensu!

Poprzez przymus nikt nie jest w stanie wychować zrównoważonego psa. Złoszczenie się na pupila może wzmagać niekontrolowane oddawanie moczu. Dlatego na czas nauki czystości powtarzajmy sobie jak mantrę; „że to taki etap i szybko minie” a na pewno w przeciągu maksymalnie tygodnia nasz pies nauczy się załatwiać poza domem.

O czym należy pamiętać?

Wypadki się zdarzają, nie zawsze zdążysz na czas podstawić matę, albo piesek na nią nie trafi! Pomimo wszystko wiedz, że karanie nie ma sensu! Stare metody, które radzą wkładać nos psa w plamę po moczu –  nie są skuteczne. Co więcej jest to bezcelowa reakcja, która może jedynie wywołać lęk przed właścicielem. Lepiej wprowadź pieska do miejsca przeznaczonego na toaletę i zostań z nim do końca. Jeśli się załatwi na matę pochwal. Jeśli nie, zamknij go w osobnym pomieszczeniu a sam zajmij się sprzątaniem.

Powodzenia! 🙂 – jeśli będziesz cierpliwy w ciągu maksymalnie 7 dni wychowasz super, czystego psa.

mogą cię zainteresować również inne artykuły:

Jaką smycz wybrać dla szczeniaka?

Czy pies musi mieć kaganiec?

Test – Furminator jak z niego korzystać?

Parwowiroza wszystko co należy wiedzieć? Przypadki zachorowania na parwowirusa są coraz częstsze, wirus ten wykazuje mutacje genowe, wobec tego może być również groźny dla dorosłych psów. Ważne, aby zapoznać się ze specyfiką choroby, której 40% przypadków jest śmiertelna. Dzisiejszy wpis o tym jak wystrzegać się wirusa, o jego objawy, etiologii i leczeniu.

Parwowiroza wszystko co należy wiedzieć?

To choroba wywołana przez wirusy z gatunku parvovidae. Najczęściej występujące odmiany to CVP-2. Występuje w dwóch postaciach:
• postać jelitowa- przebiega bardzo gwałtownie u szczeniąt. Najczęściej dotyka zwierząt powyżej 8 tygodnia życia. Najpopularniejsze objawy to:
– brak apetytu
– osowiałość
– wymioty
– cuchnąca, wodnista biegunka, niekiedy z domieszką krwi biegunka
– szybko postępujące odwodnienie

W przypadku parwowirozy najważniejsza jest szybka diagnoza i pierwsze 3-4 dni leczenia. Szybko podjęte leczenie, zastosowanie odpowiedniej płyno – terapii, leków wzmacniających, przeciwzapalnych przynosi zazwyczaj zamierzony efekt. Innym skutecznym sposobem wyleczenia parwowirozy jest zastosowanie surowicy. Jednak obecnie surowica nie jest dostępna w Polsce.

• Postać sercowa Parwowirozy – to druga forma choroby, jednak bardzo rzadko diagnozowana. Najczęściej dotyka szczeniąt do 2 tygodnia życia, kiedy to jeszcze układ sercowy nie został całkowicie zbudowany. Wirus postaci sercowej atakuje przede wszystkim kardiomocyty – komórki serca. 100% śmiertelność u szczeniąt = nagłe zgony. Jedyną profilaktyką parwowirozy jest szczepienie suki przed kryciem. W hodowlach psów zalecane jest stosowanie szczepionki co roku, ze względu na większe prawdopodobieństwo kontaktu z wirusem.

Parwowiroza wszystko co należy wiedzieć czyli jak dochodzi do zarażenia?

Parwowirus przenosi się przez:

• kał
• ślinę
• mocz
• wymiociny

*Nie trzeba bezpośredniego kontaktu z chorym zwierzęciem.*

Parwowirus jest wysoce zakaźną chorobą i niezwykle niebezpieczną zwłaszcza dla młodych szczeniąt, nieszczepionych, starszych psów bądź osłabionych. Zdecydowanie najgorzej przechodzą chorobę szczenięta, u dorosłych psów miewa bezobjawowy przebieg.
Obecnie kiedy wirus na nowo panuje w Polsce i odnotowano kilka przypadków śmiertelnych nie zaleca się chodzenia do psich parków z niezaszczepionym zwierzęciem. Z drugiej strony okres „kwarantanny poszczepiennej” zbiega się z okresem socjalizacyjnym szczeniaka, kiedy to zwierzę uczy się życia w ludzko – psim świecie. Ten okres jest decydujący dla prawidłowego rozwoju psychicznego zwierzęcia wobec tego nie trzeba psa trzymać pod tzw. kloszem. Warto jednak zachować rozsądek i nie wybierać się w bardzo zagęszczone miejsca. Ponadto zachowanie kwarantanny również nie daje 100% ochrony przed wirusem, gdyż jest on bardzo odporny na działanie czynników zewnętrznych środowiska, ciepło, zimno wobec tego może zostać przeniesiony nawet na buty, podczas spacerów. Wystarczy, że opiekun przeszedł po trawie gdzie były odchody zarażonego psa, a pies poliże buty, czy ubranie- zakażenie gotowe.

Jak się pozbyć wirusa z domu?

Wirus cechuje się niezwykłą przeżywalnością – nawet do 6 miesięcy, w tym celu nie zaleca się wprowadzania do domu w którym przebywało chore szczenię kolejnych niezaszczepionych miotów, bądź chorych, niezaszczepionych zwierząt.
Uwaga:. Nawet użycie specjalnych środków dezynfekujących nie przynosi 100% efektów. Np popularny „Domestos” działa dopiero po 1 godzinie kontaktu z pasożytem i również nie pozwala na pozbycie się wszystkich wirionów.
H3. Leczenie Parwowirozy:
Leczenie parwowirozy zaczyna się od nawodnienia pieska oraz zniwelowanie skutków biegunki krwistej, dlatego w tym celu podaje się psu kroplówkę, z płynami wieloelektronowymi i roztworem mającym na celu zniwelowanie kwasicy. Ponadto weterynarz podaję odpowiednie leki, antybiotyki oraz preparaty wzmacniające odporność.

Odpowiednio wdrożona terapia w większości przypadków skutkuje szybkim powrotem do zdrowia, choć śmiertelność przy tej chorobie jest i tak stosunkowo duża – nawet do 40% – często mimo podjęcia czynności lekarskich.
Najskuteczniejszą formą walki z chorobą jest podanie surowicy – obecnie w Polsce nie jest dostępna.

O czym należy pamiętać?

Można uchronić swojego psa przed tą niebezpieczną chorobą tylko na 1 sposób:
Szczepić, szczepić i jeszcze raz szczepić. Według badań lekarzy weterynarii to właśnie brak profilaktyki szczepień w naszym kraju spowodowała na nowo powrót choroby. Poza tym że szczepimy psa, trzeba pamiętać aby nigdy nie decydować się na iniekcję ochroną chorych zwierząt, czy zarobaczonych. Szczepienie chorego psa nie daje mu żadnej odporności i jest bez celowe!. Przed szczepieniem psa należy odrobaczyć.: drontal plus, następnie po tygodniu – jeśli pies nie jest zarobaczony i nie ma potrzeby powtarzania zabiegu, można psa zaszczepić na Nosówkę – w książce oznaczana literką D i Parowiroza – P/ Druga szczepionka w przypadku szczeniąt powinna być ponownie na parwowirozie, nosówce, następnie można zaszczepić przeciwko leptospirozie, leptospiroza, choroba Rubharta, kaszel kenelowy. Pamiętaj, aby przed szczepieniem powiadomić weterynarza o wszystkich niepokojących objawach. Zwykłe przeziębienie może zniwelować działanie szczepionki!