Białaczka u kota. Poznaj objawy kociej białaczki i sposoby jej leczenia
Białaczka u kota to podstępna choroba zakaźna, która może dawać objawy ze strony wielu układów i narządów. Na skutek zakażenia wirusem FeLV może dojść do rozwoju licznych chorób przewlekłych, które negatywnie wpływają na codzienny komfort życia naszych domowych mruczków. Kocia białaczka – jak radzić sobie z jej objawami?
Białaczka u kota – czy jest się czego obawiać?
Uwielbiasz zwierzęta, ciężko Ci wyobrazić sobie dom bez szczekającego przyjaciela lub mruczącego czworonoga? Opieka nad zwierzęcymi domownikami to wielka radość i przyjemność z obcowania ze światem natury. To jednak także obowiązki i konieczność zapewnienia naszym pupilom jak najlepszych warunków do życia. Nawet jeśli starasz się dbać o swojego kota, karmić go doskonale zbilansowanymi karmami i zapewniać mu odpowiednią ilość codziennej rozrywki, Twój pupil może mieć nieprzewidziane problemy zdrowotne.
Tym, co może zaskoczyć nawet bardzo zatroskanego opiekuna, to białaczka u kota. Choć kocia białaczka brzmi poważnie, właściwa profilaktyka i reagowanie na pierwsze objawy pozwala kotu w zdrowiu i pełnym komforcie przeżyć wiele lat życia. Białaczka u kota – rokowania, symptomy i sposoby leczenia – dowiedz się więcej!
Przyczyny białaczki u kota
Białaczka u kota różni się od białaczki, rozpoznawanej u człowieka. Kocia białaczka jest chorobą zakaźną, wywoływaną przez retrowirusa FeLV (z ang. feline leukemia virus) i ma charakter przewlekły. Chorują na nią koty domowe na całej kuli ziemskiej. Pierwsze informacje na jej temat w prasie naukowej pojawiają się w latach 60. XX wieku. Choroba ta nie jest groźna dla człowieka i dotyczy wyłącznie kotów domowych. Ponieważ może dotykać nawet 12-14% całej populacji kotów w Polsce, uważana jest za jedną z głównych przyczyn zachorowań, a w konsekwencji śmierci zwłaszcza młodych kotów w naszym kraju.
Retrowirus FeLV, który jest odpowiedzialny za występowanie białaczki u kotów, jest bardzo wrażliwy na działanie czynników środowiska. Niszczą go powszechnie dostępne środki myjące i dezynfekujące. W temperaturze pokojowej traci zdolność do zakażania już po kilku minutach. Wirus białaczki nazywany jest przez wielu specjalistów „wirusem miłości”, ponieważ koty zarażają się nim poprzez wzajemne mycie, wylizywanie się, ocieranie pyszczkami czy korzystanie z tej samej miski. Do zarażenia może także dojść od matki-nosiciela, która przekazuje wirusa swoim kociętom poprzez codzienną pielęgnację ich futerka.
Jak zarażają się koty? Bezobjawowy nosiciel lub chore zwierzę może wydalać wirusa ze śliną, kałem, mlekiem, moczem i innymi wydzielinami. To ślina uważana jest za najczęstsze źródło infekcji – jest przekazywana nawet podczas zabawy wspólnie mieszkających kotów czy też walki o terytorium osobników wolnożyjących. Do zakażenia może również dojść w życiu płodowym. Główne wrota zakażenia stanowią jama nosowa i jama ustna. Zwykle kocięta zarażają się już w pierwszych tygodniach ich życia, a białaczka przez nawet kilka lat może nie dawać żadnych niepokojących symptomów.
Jak koty zarażają się białaczką?
Na działanie wirusa najbardziej narażone są młode kocięta, do ok. 16. tygodnia życia. Potem ich odporność wzrasta, a dorosłe osobniki lepiej radzą sobie z walką z objawami choroby. Szacuje się, że nawet u 1/3 kotów, które przechorowały kocią białaczkę, układ odpornościowy zwalcza wirusa, zwierzę jest w pełni zdrowe i nie stanowi źródła zakażenia. W takiej sytuacji zwierzak staje się odporny przez określony czas na ponowne zakażenie wirusem.
Około 30% kotów po przechorowaniu nie jest w stanie pozbyć się wirusa z krwi i pozostaje w stałej wiremii. Wówczas kot przez długi okres może wyglądać na w pełni zdrowego, jednak jego układ odpornościowy jest osłabiony i nie radzi sobie prawidłowo z infekcjami. Dodatkowo jest stałym źródłem zakażenia dla innych kotów. Objawy mogą ujawnić się nagle i często prowadzą do śmierci ukochanego czworonoga.
Pozostała grupa po przechorowaniu przechowuje w swoim organizmie wirusa, który może uaktywnić się i wywołać chorobę. To tzw. zakażenie latentne, gdy kot nie był w stanie pokonać wszystkich wirusów, a ten pozostaje w ukryciu do końca jego kociego życia, niczym tykająca bomba. Ponowne uaktywnienie się choroby może wówczas wywołać nagły spadek odporności, stres, albo stosowanie określonych leków. Wówczas wirus ponownie pojawia się we krwi, a chorujący kot zaczyna zarażać inne osobniki. Objawy mogą powrócić nawet po bardzo wielu latach.
Białaczka u kota – objawy
Gdy występuje białaczka u kota, objawy mogą przypominać bardzo wiele innych chorób i być trudne do wychwycenia. Wirus kociej białaczki prowadzi do immunosupresji, czyli silnego osłabienia układu odpornościowego zwierzęcia. W następstwie tego najczęstsze objawy białaczki u kota to anemia i osłabienie, a także większa ospałość. Chory kot nie ma ochoty na zabawę, częściej poleguje, nie interesują go dotychczasowe igraszki i wspólny czas z właścicielem.
Zakażenie FeLV bardzo silnie osłabia układ odpornościowy. Twój kot jest podatny na liczne infekcje i choroby, które przy prawidłowo działającym układzie immunologicznym nie stanowiłyby dla niego żadnego zagrożenia. Typowe objawy białaczki u kota to powtarzające się i nawracające zapalenia różnych narządów. Charakterystyczną cechą jest to, że trwają dłużej, niż zazwyczaj, częściej powracają i są stosunkowo oporne na leczenie. Często wymagają stosowania silniejszych leków.
U kota z białaczką występują przewlekłe zapalenie jamy ustnej, mogą pojawiać się cykliczne zapalenia górnych dróg oddechowych, a także stany zapalne skóry. Kotu dokuczają niestrawności, stany zapalne jelit i żołądka, mimo stosowania zdrowej i zbilansowanej diety, i znanej zwierzęciu karmy. Twojemu mruczkowi mogą towarzyszyć okresowe zapalenia spojówek lub rogówki. Jak zachowuje się kot, chory na białaczkę?
Zachowanie kota chorego na białaczkę
Objawy zależą od miejsca infekcji. Kot może odmawiać przyjmowania pokarmów, ograniczać przyjmowanie wody lub wręcz odwrotnie – mieć zwiększone pragnienie. Jeśli zwierzę cierpi z powodu stanu zapalnego układu pokarmowego, objawami bywają biegunka i wymioty. Przy infekcjach układu oddechowego pojawia się kaszel, kichanie, wydzielina z nosa, kot może mieć powiększone węzły chłonne. Przy zakażeniu oczu te ropieją, łzawią, kot może nerwowo pocierać łapą okolice oczu, nosa i pyszczka, doprowadzając nawet do mikrouszkodzeń skóry i zadrapań.
To, co powinno zaniepokoić uważnego opiekuna, to brak apetytu, a także postępujący spadek masy ciała. Można zauważyć zły stan pokrywy włosowej – sierść kota wygląda na zaniedbaną, kot nie przejawia zainteresowania jej pielęgnacją, przesuwając dłonią po grzbiecie, można wyczuć drobinki brudu i kurzu. Podczas badania w gabinecie weterynaryjnym lekarz wyczuwa powiększone węzły chłonne, a także obserwuje blade dziąsła, sugerujące niedokrwistość. U niektórych kotów zakażenie wirusem kociej białaczki może prowadzić do rozwoju niebezpiecznych dla życia kota nowotworów, w tym nowotworów krwi, szpiku kostnego, a także chłoniaków lub chłoniakomięsaków w obrębie węzłów chłonnych, grasicy, nerek, jelit, wątroby oraz nosa i oczu.
Białaczka u kota – leczenie
Diagnozowanie praktycznie wszystkich kocich dolegliwości warto przeprowadzić pod opieką lekarza specjalisty. Lekarz weterynarii dzięki zebraniu dokładnego wywiadu i zleceniu podstawowych badań jest w stanie postawić wstępną diagnozę, czy istnieje ryzyko występowania białaczki u kota. Morfologia to szybkie i prawie bezbolesne badanie, które w kilka godzin daje obraz ogólnej kondycji kociego organizmu. Przed wykonaniem badań kot zwykle powinien być na czczo.
Obecność wirusa we krwi kota potwierdza się w badaniach laboratoryjnych. Najpopularniejszym i najprostszym testem potwierdzającym zakażenie białaczką jest test ELISA. Testy diagnostyczne można wykonać w większości przychodni weterynaryjnych – lekarz specjalista podczas wizyty określa, jak szeroki zakres testów będzie konieczny w naszym przypadku. Nie istnieje niestety żaden konkretny lek, który pozwala na radykalne rozprawienie się z wirusem i wyleczenie wszystkich objawów choroby. Terapia pomaga podnieść jakość życia zwierzęcia i związana jest z reagowaniem na niepokojące symptomy.
Jeśli Twój kot ma białaczkę, morfologia musi być okresowo powtarzana, by na czas wychwycić możliwe problemy zdrowotne. Koty, u których zostało potwierdzone zakażenie wirusem kociej białaczki, nie powinny być rozmnażane. Należy także zadbać o pełnowartościową dietę i w razie konieczności, stosować suplementy i preparaty, podnoszące ich odporność i mobilizujące układ immunologiczny do działania.
Białaczka u kota – rokowania
Koty z potwierdzoną białaczką mogą żyć we względnym zdrowiu przez wiele lat, o ile ich opiekun będzie dbał o regularne badania kontrolne i przestrzegał kilku podstawowych zasad. Gdy występuje białaczka u kota, rokowania zależą od płci zwierzęcia, jego wieku, przebytych chorób i możliwości finansowych właściciela. Najważniejszą zasadą, o której nie może zapominać miłośnik kotów, jest możliwość zarażania przez kociego towarzysza innych osobników swojego gatunku.
Czy istnieje możliwość uchronienia się przed zakażeniem? Chroń swojego kota przed kontaktami z innymi kotami, jeżeli nie wiesz, czy są nosicielami i mogą stanowić zagrożenie dla Twojego mruczka. To szczególnie ważne, gdy kot jest zwierzęciem wychodzącym, gdyż może spotykać inne koty lub zwierzęta wolnożyjące i zarażać się z nimi wzajemnie. Jeśli przygarnąłeś kota ze schroniska lub znalazłeś nowego zwierzaka na ulicy, zacznij od pełnej diagnostyki, która pomoże potwierdzić lub wykluczyć obecność wirusa białaczki.
Białaczka u kota – profilaktyka
Równie ważna jest profilaktyka wtedy, gdy planujesz powiększenie kociego stada. Jeśli Twój dotychczasowy czworonóg jest nosicielem białaczki, najlepiej przygarnąć drugiego kota z wirusem. Gdy Twój domownik jest zdrowy, zadbaj, by nowy kot nie chorował na białaczkę, gdyż z pewnością przekaże mu wirusa. Zaopiekowałeś się chodnikową znajdą? Odseparuj zwierzęta w oddzielnych pomieszczeniach, by nie przekazały sobie nieznanych wirusów. Zadbaj o dokładne umycie pomieszczenia, w którym przebywał nowy lokator.
Na czym powinna polegać jeszcze profilaktyka? Zadbaj o kondycje swojego kota. Zapewnij mu urozmaicone posiłki, bogate w składniki odżywcze. Dopasuj rodzaj karmy do wieku zwierzęcia i jego stanu zdrowia. Istotne jest unikanie stresu, dlatego wszelkie zmiany w domu należy wprowadzać stopniowo. Podczas wakacyjnych wyjazdów spróbuj zadbać o towarzystwo dla swojego kota, by zwierzę nie czuło się samotnie. Pozwól czworonogowi żyć tak jak lubi, a domową opiekę weterynaryjną rozszerz o okresową kontrolę stanu zdrowia kota.
Wskutek immunosupresji występującej przy zakażeniu wirusem białaczki kociej dochodzi do wielu przewlekłych chorób, których na pierwszy rzut oka nie wiążemy z zakażeniem FeLV. Są to między innymi przewlekłe biegunki, brak apatytu, nawracające zapalenie dziąseł czy spojówek. Często jedynymi objawami zauważonymi przez właściciela jest niechęć do jedzenia i chudnięcie zwierzęcia. Ważne w tym przypadku jest wczesne rozpoznanie, by móc jak najlepiej pomóc naszemu pupilowi. Szczególnie istotne jest, aby wspierać odporność kota z białaczką, by mógł skutecznie zwalczać wtórne zakażenia – mówi Milena Szaraniec – lekarz weterynarii.
Kocia białaczka – choroba, którą można oswoić
Białaczka u kotów to trudna do diagnozowania przewlekła choroba zakaźna, którą wywołuje retrowirus FeLV. Choroba jest szczególnie niebezpieczna dla małych kociąt i dorastających kotów. W wyniku zakażenia może dojść do poważnych problemów zdrowotnych, które wiążą się ze spadkiem odporności u zwierzęcia i większą zapadalnością na choroby. Kot chory na białaczkę może mieć różne objawy, wskazujące na stan zapalny w organizmie lub rozwijający się stan nowotworowy. Białaczka kocia sprawia, że leczenie kota wydłuża się w czasie, a pozornie niegroźne choroby mogą dawać nietypowe powikłania.
Wirus kociej białaczki może stanowić mniejsze zagrożenie dla życia i zdrowia kota, jeśli jest odpowiednio kontrolowany. Po otrzymaniu diagnozy konieczne jest wykonywanie cyklicznych badań morfologicznych krwi i pilnowanie, by zwierzę otrzymywało właściwą dawkę witamin i mikroelementów. W określonych sytuacjach lekarz weterynarii może zlecić terapię, która ma na celu podniesienie odporności i wzmocnienie układu immunologicznego. Jeżeli chcesz jeszcze lepiej zadbać o zdrowie i kondycję swojego kota, zapewnij mu różnorodną dietę i proponuj optymalnie dobraną karmę. Zapoznaj się z szeroką ofertą naszego sklepu i wybierz produkty, które pozwolą kotu cieszyć się długim i radosnym życiem!
Artykuł powstał przy współpracy z lekarzem weterynarii – Mileną Szaraniec.
Polecane posty
Najciekawsze propozycje z naszego sklepu