Pies dla niewidomych
Pies dla niewidomych, pies asystujący, pies przewodnik – różnie się określa takiego pupila. Jednak wymagania jakie musi spełniać są znacznie istotniejsze niż w przypadku psów rodzinych tzw towarzyszących. Zatem przyjrzyjmy się wspólnie na co warto wziąć zwrócić uwagę wybierając idealnego psa dla niewidomych.
Pies przewodnik – czy zawsze jest to pies dla niewidomego?
Art. 2 pkt. 11 W ustawie o rehabilitacji zawodowej i społecznej osób niepełnosprawnych, czworonożnego pomocnika określa się jako „odpowiednio wyszkolonego i specjalnie oznaczonego psa, w szczególności psa przewodnika osoby niewidomej lub niedowidzącej oraz psa asystenta osoby niepełnosprawnej ruchowo, który ułatwia osobie niepełnosprawnej aktywne uczestnictwo w życiu społecznym”.
W powszechnej opinii określenie pies przewodnik kojarzone jest głównie z psem dla niewidomych. Tymczasem psy asystujące szkoli się do różnych celów.
- Pies przewodnik – pomaga osobom niewidomym swobodnie poruszać się w przestrzeni publicznej, w miarę normalnie żyć i pracować.
- Pies asystujący nazywany też serwisowym, przechodzi specjalne szkolenie, dzięki któremu potrafi pomóc osobie niepełnosprawnej fizycznie, wykonywać różne z pozoru proste czynności jak zapalenie światła, podniesienie przedmiotu, wykonanie telefonu alarmowego, a nawet ubieranie kurtki czy skarpetek.
- Psy szkoli się też na użytek osób niesłyszących. Takie czworonogi informują właściciela o nadjeżdżającym samochodzie, dźwiękowych sygnałach na przejściu dla pieszych, ale też o dzwonku do drzwi czy telefonie.
- Jeszcze inną grupą specjalnie przygotowywanych psów są czworonogi, które potrafią ostrzec człowieka którym się opiekują przed atakiem epilepsji czy spadkiem cukru, który może grozić śpiączką.
Jaka jest rola psa przewodnika?
Warto podkreślić, że rola psa przewodnika jest niezwykle odpowiedzialną i ciężką pracą. Nic dziwnego, że czworonogom przeznaczonym do szkolenia tego typu stawia się bardzo wysokie wymagania. Psy muszą być nie tylko zdrowe i stabilne psychicznie. Proces selekcji przyszłych psów przewodników zaczyna się od sprawdzenia rodziców szczeniaka. Psy nie mogą być obarczone dziedziczną dysplazją biodrową czy chorobami oczu. Na psy asystujące z miotu wybierane są szczenięta wykazujące najlepsze cechy i zdolności do wykonywania w przyszłości tego typu zadań. Co ciekawe unika się zarówno szczeniąt dominujących, jaki i tych zbyt lękliwych, czy nadpobudliwych. Preferowane są szczenięta wesołe, przyjaźnie nastawione do człowieka i odważne. Wiele cech którymi musi odznaczać się pies szkolony do pomocy osobie niepełnosprawnej można wypracować w trakcie żmudnego treningu. Jednak większość z nich wynika wprost z osobowości samego psa. Zarówno w Polsce jak i na świecie, uważa się na najlepiej predestynowane do tej roli są psy z grupy retrieverów. Stąd w większości do szkoleń psów dla niewidomych wykorzystuje się psy rasy Labrador Retriever, ale ostatnio coraz częściej spotyka się również Szkockie terriery – Tolling Retriever Terrier.
W podobnym temacie:
Najciekawsze propozycje z naszego sklepu