Żywienie kotów kastrowanych
Świadoma regulacja rozrodczości wśród kotów to niewątpliwie temat istotny. Jest wiele powodów, które kierują właścicielem do podjęcia decyzji o zabiegu sterylizacji czy kastracji. Czym jest sterylizacja i kastracja? Jak żywić kota? Przeczytaj!
Z pewnością oba zabiegi prowadzą do pozbawienia zwierzęcia możliwości rozmnażania się. Kastracja jest zabiegiem chirurgicznym, który polega na usunięciu gonad. W przypadku kocurów są to jądra, a w przypadku kotek jajniki i macica. W przypadku sterylizacji u samców to zabieg podwiązania nasieniowodów a w przypadku kotki podwiązanie jajowodów. Zabieg sterylizacji, którego końcowym efektem będzie brak możliwości zapłodnienia, nie wyeliminuje rujek i objawów z nią związanych.
Stany chorobowe macicy np. ropomacicze czy schorzenia jajników tj. torbiele jajników oraz nowotwory dróg rodnych nie są eliminowane po wykonaniu zabiegu sterylizacji. Dlatego kastracja jest zabiegiem skuteczniejszym i po jego wykonaniu nie ma możliwości wystąpienia ww. komplikacji dla zdrowia i życia kota. Kontrola nad regulacją poczęć w przypadku kocurów zmniejsza objawy agresji w stosunku do innych kotów, zmniejsza ryzyko walk pomiędzy samcami i dominacji w terytorium. To z kolei ogranicza ryzyko zakażeń groźnymi dla życia wirusami kociej białaczki czy wirusa niedoboru odporności. Bezgraniczne wychodzenie niekastrowanych kocurów w poszukiwaniu kotek i miłosne spotkania to również ryzyko wypadków komunikacyjnych.
W przypadku kocurów przebywających w mieszkaniach dochodzi do ograniczenia znaczenia terenu moczem o intensywnym i nieprzyjemnym zapachu. Kocur zatraca chęć znaczenia terenu moczem, staje się bardziej przyjazny. Mylne jest pojęcie, które wyznają właściciele kotek, iż konieczne jest w jej życiu posiadanie chociaż jednego miotu kociąt. Rolą lekarza weterynarii jest wyjaśnienie, iż takiej konieczności nie ma. Zabiegi regulujące ilość poczęć w znaczący sposób ograniczają bezdomność wśród kotów i w znaczny sposób przyczyniają się do zmniejszenia przepełnienia schronisk. Kotki po zabiegu kastracji w pełni pozbawione są możliwości rozmnażania się, ulegają całkowitemu zniesieniu objawów rujek tj. intensywnego miauczenia, apatii, agresji czy braku apetytu. Pozytywnym efektem zabiegu to także złagodzenie kociego charakteru oraz bardziej towarzyskie zachowanie mruczków.
Wywołane kastracją zmiany hormonalne mają wpływ na funkcjonowanie całego organizmu. Jednym z istotnych aspektów jest odpowiednie podejście żywieniowe w stosunku do wykastrowanych kotów. Udowodnione jest, iż już po trzech dniach od zabiegu koci metabolizm ulega zmianie. Dochodzi do stopniowego wzrostu apetytu i ilości przyjmowanej karmy. Niekontrolowana dzienna porcja podawanej przez właściciela karmy to krótka droga do nadwagi i otyłości zwierzęcia. Nieodpowiednie żywienie skutkuje wzrostem ryzyka rozwoju kamicy dróg moczowych oraz cukrzycy.
Stosowanie w codziennym żywieniu karm rekomendowanych dla kotów po zabiegu kastracji pozwala na redukcję ryzyka wystąpienia nadwagi i otyłości, cukrzycy czy minimalizuje pojawienie się chorób dolnych dróg moczowych. Naukowcy doszli do wniosku po przeprowadzonych badaniach, iż po zabiegu u kota dochodzi do wytworzenia się nowej równowagi hormonalnej, w której dominują czynniki odpowiedzialne za rozwój otyłości i zaburzenia metabolizmu glukozy. Podejście żywieniowe powinno polegać na ograniczeniu podaży kalorii w kociej diecie i zwiększenie aktywności ruchowej. Ciekawym wnioskiem z przeprowadzonych badań jest fakt, iż znaczenia ma ograniczenie energii w diecie, a nie jej źródło – rodzaj tłuszczu.
W przypadku szczupłych kotów, osobników wychodzących na zewnątrz czy szczupłych młodych kotów oraz tych kastrowanych przed osiągnięciem pełnej dojrzałości fizycznej obniżenie kaloryczności diety nie jest zalecane. Dobrej jakości pokarm przeznaczony dla kotów po zabiegu nie dopuszcza do przyrostu masy ciała, stymuluje organizm do utraty tkanki tłuszczowej dzięki zawartości np. l-karnityny, zawiera wysokiej jakości białko dla silnych i zdrowych mięśni, przeciwdziała powstawaniu kamieni moczowych w obrębie układu moczowego, wywołuje uczucie sytości oraz posiada przeciwutleniacze: witaminę E i C, selen, tauryna, luteina.
Produktem o takich walorach jest bezzbożowa Josera Naturelle. Doskonałe źródło białka w postaci pstrąga i wartościowej soczewicy. W powstawaniu kamieni moczowych znaczenie ma pH moczu. Dzięki żywieniu karmą Josera Naturelle wartość pH moczu utrzymywana jest na prawidłowym kwaśnym poziomie, co zapobiega powstawaniu kamieni moczowych. Najczęściej spotykanymi rodzajami kamic dróg moczowych u kotów są kamica fosforanowo-amonowo-magnezowa /struwitowa występująca częściej u kotów dorosłych i szczawianowo-wapniowa spotykana w większym procencie wśród starszych osobników.
Dodatkowo żywienie nią redukuje ryzyko powstawania kamienia nazębnego. Diety bytowe dla określonych grup wiekowych kotów są tak przygotowane, aby zapobiegać występowaniu związanego z wiekiem typu kamicy. Utrzymywanie odpowiedniego poziomu pH moczu na poziomie 6,0 – 6,5 zapobiega rozwojowi kamicy moczowej struwitowej. Odczyn moczu kotów dorosłych dziko żyjących i polujących na gryzonie to przedział 6,2 – 6,4. Dla uzyskania naturalnego pH moczu Josera wprowadziła do żywienia produkty zakwaszające mocz takie jak białko pochodzenia zwierzęcego z obecnymi aminokwasami siarkowymi, metioninę czy np. kwas fosforowy.
Innym zalecanym sposobem na uzyskanie kwaśnego pH moczu jest odpowiedni sposób żywienia kotów. Częste i małe posiłki lub żywienie do woli skutkuje stałym kwaśnym pH moczu w przeciwieństwie do żywienia opartego na jednym i dużym objętościowo posiłku dziennie który powoduje wzrost pH w kierunku zasadowym. Obniżona kaloryczność oraz dodatek L-karnityny wspomagającej utrzymanie masy mięśniowej, odpowiedni poziom włókna rozpuszczalnego i nierozpuszczalnego dla zapewnienia uczucia sytości i ochrony przeciwko kulom włosowym, prewencja schorzeń dróg moczowych – kamicy moczowej to najważniejsze i najistotniejsze cechy karmy Josera Leger dedykowana dla kotów po zabiegu kastracji.
Wysokiej jakości białko pobudza metabolizm i przemianę materii kociego organizmu. W przypadku kiedy mamy kota w wieku dojrzałym, seniora zalecane jest żywienie karmą przeznaczoną dla ich grupy wiekowej. Produkt Josera Senior to pełnowartościowy pokarm o obniżonej kaloryczności ze względu na ich niższą aktywność fizyczną, specjalne wymagania odnośnie ochrony nerek, czyli obniżony poziom fosforu, obecność przeciwutleniaczy witaminy E i C, selen, tauryna, luteina dla ochrony i przeciwdziałaniu starzeniu się komórek organizmu.
Zbyt duża ilość podawanego pokarmu, niedostosowanie diety do potrzeb fizjologicznych kociego organizmu, niedostosowanie karmy do wieku oraz płci, brak aktywności fizycznej to czynniki prowadzące do rozwoju nadwagi i otyłości. Otyłość – otrzymywany przez kota pokarm w niekontrolowanej, zbyt dużej ilości powoduje nadmierny wzrost masy ciała, co z kolei prowadzi do problemów z poruszaniem się, pogłębia zaburzenia kostno-stawowe, wywołuje schorzenia układu krążenia i oddychania oraz cukrzycę.
Rozwój nadwagi to proces powolny i systematyczny. Powodem jest dostarczenie organizmowi większej ilości energii, niż jest jej potrzebna do codziennej aktywności i potrzeb życiowych. Nadmiar ten gromadzi się w postaci tkanki tłuszczowej. Wśród objawów, którym towarzyszy nadmierna waga spotyka się trudności w poruszaniu się, spowolnione ruchu, krótki oddech, dłuższy sen oraz niewyczuwalne na klatce piersiowej żebra. Takie objawy to wyraźny sygnał, iż kot ma nadwagę. Dla rozwoju otyłości i nadwagi sprzyja wiek, im starszy tym jego aktywność jest mniejsza, a dostarczone w nadmiarze kalorie nie są wykorzystywane, a kastracja przy niekontrolowanym żywieniu prowadzą do otyłości.
Walkę z nadwagą i uzyskanie przez kota prawidłowej dla siebie masy można uzyskać poprzez podawanie sugerowanej przez producenta ilości karmy, niedokarmianie smakołykami oraz wzrostem aktywności fizycznej. Odchudzanie kota polega na stopniowym wprowadzeniu odpowiedniej karmy, stosowaniu odpowiednich do oczekiwanej masy ciała dziennych porcji, kilkukrotnym żywieniu podczas dnia oraz zachęcaniu do wzrostu aktywności ruchowej poprzez zabawę.
Opracowano na podstawie:
- Jorg M. Steiner, Small Animal Gastroenterelogy, Galaktyka,
- Debora Guidi, Żywienie i dietetyka psów i kotów, Edra
- Ceregrzyn, R. Lechowski, B. Barszczewska, Podstawy żywienia psów i kotów. Podręcznik dla lekarzy i studentów weterynarii, Elsevier Urban&Partner,
- A.T.B. Edney, Żywienie psów i kotów, Waltham
Polecane posty
Najciekawsze propozycje z naszego sklepu