Smutny kot, czyli kocia depresja ⎯ przyczyny i metody leczenia
Choroby związane z psychiką zdarzają się również zwierzętom. Jeśli w Twoim domu zamieszkał smutny kot, który nie wchodzi w prawidłowe interakcje i nie ma ochoty na zabawę, warto zasięgnąć opinii specjalisty. Sprawdź, na co zwrócić uwagę.
Kocia depresja – jak jej zaradzić?
Jesienią wszyscy miewamy spadki nastroju. Jest to związane ze zmniejszoną ilością słońca, które jest źródłem witaminy D. Wiele osób nie zdaje sobie jednak sprawy z tego, że podobne przypadłości mogą dotykać również zwierząt pod ich opieką. Czy istnieje coś takiego jak kocia depresja? Koty są znane z różnorodnych, często zadziornych osobowości; niektóre są niespokojne, inne powściągliwe w okazywaniu uczuć. Czy część z tych cech może oznaczać depresję?
Odpowiedź na to pytanie nie jest jednoznaczna. Problem wynika przede wszystkim z trudności komunikacyjnych. Nie można zapytać zwierzęcia o nastrój, podejście do życia czy sposób radzenia sobie ze swoimi problemami. W stwierdzeniu, czy dotknęła go kocia depresja, pomóc może jedynie czujna obserwacja opiekuna.
Depresja u kota – objawy
Chociaż koty wydają się niezależne i odporne, mogą cierpieć z powodu lęku i nawet małych zmian, np.: utraty członka rodziny. Lęk jest w rzeczywistości jednym z głównych warunków behawioralnych obserwowanych przez weterynarzy, gdy zostaje stwierdzona depresja u kota. Objawy nie są jednoznaczne, co sprawia, że właściwa diagnoza nie przychodzi od razu. Przewlekły stres może mieć wpływ na emocjonalne, a nawet fizyczne zdrowie zwierzaka.
Silny stres, a także depresja, mogą objawiać się poprzez:
- wypadanie włosów;
- agresję;
- zmiany w korzystaniu z kuwety;
- nagłą utratę apetytu;
- brak zainteresowania zabawą;
- niechęć do używania kuwety;
- zaburzenia snu.
Zdarza się, że nie będą obserwowane aż tak duże zmiany w tym, jak czuje się kot. Depresja może nie dawać objawów fizycznych, a jedynie psychiczne. W takim przypadku zwierzę może zachowywać się apatycznie, ale co jakiś czas mogą też występować ataki szału. Smutne koty, które trafiły już w takim stanie do opiekunów, często robią lekki progres, bo zaczynają przyzwyczajać się do domu. Wówczas człowiek uważa, że czują się lepiej – może to być jednak tylko pozorna poprawa.
Smutny kot – przyczyny
Depresja u kota nie bierze się znikąd. Zawsze taki niestandardowy stan ma swoje przyczyny. Warto wiedzieć, z czego wynikają, aby móc zapobiegać pogarszaniu samopoczucia zwierzęcia. Co więcej, zdarza się, że depresja u kota może objawiać się podobnie jak szereg innych chorób.
W takim wypadku warto wybrać się do lekarza weterynarii. W pierwszej kolejności należy wykluczyć inne jednostki chorobowe, które mogą dawać podobne objawy. Weterynarz w tym celu powinien zalecić szereg badań diagnostycznych, takich jak badanie moczu, badanie krwi, USG jamy brzusznej, ponadto powinien ocenić ogólną kondycję zdrowia zwierzęcia; w tym celu wykonuje się badanie palpacyjne. Po wykluczeniu innych chorób może dopiero zdiagnozować depresję.
Zły stan zdrowia lub ukryta choroba
Zauważ, że problemy medyczne, takie jak choroba nerek lub choroby przewodu pokarmowego, mogą powodować nudności i zmniejszenie apetytu, które naśladują depresję. Ponadto przy chorobach zębów czy przyzębia również występuje mniejsze zainteresowanie jedzeniem, a także osłabiona aktywność. Zwierzę, które odczuwa ból zazwyczaj ukrywa się, by móc samemu dojść do zdrowia. Co więcej, długotrwały ból może sprawiać, że depresja kota faktycznie się pojawi.
Obecność drugiego zwierzęcia
Koty mieszkające w skupiskach również mogą reagować stresem, ponieważ zaczyna się rywalizacja o teren. W takiej sytuacji depresja kota będzie się zdecydowanie nasilać. Zauważ, że mruczki to bardzo terytorialne zwierzęta. Dlatego weterynarze i behawioryści zawsze zalecają, by przy zakupie drugiego kota pamiętać o dokupieniu dodatkowej kuwety i misek.
Permanentny, ciągły stresor obecny w kocim życiu
Stresory, czyli czynniki stresogenne, są najczęściej odpowiedzialne za złe samopoczucie, które odczuwa kot. Depresja może być efektem długotrwałej obecności takiego czynnika w życiu zwierzęcia. Może to wynikać na przykład z tego, że nastąpiła przeprowadzka, po której kot nie czuje się dobrze w nowym otoczeniu i nie ma miejsca dla siebie.
Człowiek jako źródło kociej depresji
Często przyczyną stresu może być też nowy domownik – zarówno noworodek, jak i osoba dorosła – ze strony którego zwierzę czuje zagrożenie. Wówczas depresja u kota będzie się stopniowo nasilać, a brak poczucia bezpieczeństwa sprawia, że zwierzę nie może się zrelaksować. Warto mieć na uwadze, że wysoki poziom kortyzolu, utrzymujący się przez długi czas, może spowodować nawet rozwój chorób przewlekłych, a także agresywnych.
Sprzęty dla kotów, a koci stres
Ponadto niektóre koty źle reagują na toalety otwarte, inne z kolei nie potrafią korzystać z zamkniętych kuwet, które nie dają im poczucia kontroli nad sytuacją. W takiej sytuacji warto najpierw ocenić, czy jest jakieś wyposażenie przygotowane dla kota, które może być dla niego zwyczajnie przerażające. Być może przyczyną jest na przykład źle dopasowany drapak dla kota, nieodpowiednie legowisko. W innym przypadku chodzi o ustawienie sprzętu.
Rozłąka z opiekunem
W niektórych przypadkach długotrwała rozłąka z opiekunem, który był dotychczas ważny i zawsze obecny w życiu zwierzęcia, również może prowadzić do wycofania i apatii. Taka przyczyna, jeśli jest tymczasowa, zwykle jest też odwracalna. Na ogół kot czuje się lepiej po powrocie swojego człowieka albo w sytuacji, gdy z kimś innym nawiąże tak samo mocną więź.
Zaburzenia hormonalne
Czasami objawy depresji przychodzą po zabiegach i terapiach związanych z hormonami. Smutny kot może być na przykład efektem kastracji albo leczenia hormonalnego. Dotyczy to zarówno chorób tarczycy, trzustki, jak i hormonów płciowych. W takiej sytuacji zwykle jest to stan tymczasowy, przejściowy, spowodowany dużymi zmianami w gospodarce organizmu. Czasem jednak utrzymuje się dłużej – wymaga wówczas dokładnej diagnostyki i wprowadzenia terapii zastępczej.
Kocia depresja – jak jej zaradzić?
Podstawowym rozwiązaniem, gdy w Twoim domu mieszka smutny kot, jest usunięcie czynnika stresogennego. Może być to związane na przykład ze zmianą statusu mieszkaniowego, dokupieniem legowisk i drapaków, a także kuwet. Czasami sprawdza się separacja zwierzęcia od innego kota, psa czy ludzkiego domownika. Niekiedy wystarczy postawienie dodatkowej kryjówki, dzięki czemu zwierzę czuje się po prostu bezpieczniej. Warto spróbować takich rozwiązań, jako że są najłatwiejsze do wykonania, a przy tym bezpieczne dla zwierzęcia.
Drugim rozwiązaniem, które można zastosować samodzielnie, jest wprowadzenie środków powodujących obniżenie stresu u zwierzęcia. Niektóre smutne koty dobrze reagują na przykład na kocimiętkę, która pomaga im zredukować poziom kortyzolu, a przy tym ułatwia adaptację do nowych czynników. Dobrą praktyką jest wystawienie kota na oddziaływanie naturalnych substancji relaksujących, takich jak na przykład feromony. Mogą mieć one formę obroży, ale również sprayu czy dyfuzora podłączonego do kontaktu. Szczególnie dobrze sprawdzają się przy przeprowadzkach czy nowych domownikach.
W cięższych przypadkach lekarze weterynarii mogą przepisać leki przeciwlękowe dla kotów, takie jak trazodon, gabapentyna, alprazolam i midazolam – to tylko niektóre z opcji. Jednak zauważmy, że ingerencja w chemię mózgu jest nieodwracalna, dlatego nigdy nie powinno się podejmować pochopnie decyzji o rozpoczęciu farmakoterapii. Przed jej wdrożeniem spróbuj terapii. Nawet, gdy wprowadzone zostaną leki dla kota, bardzo często kluczowe jest równoległe prowadzenie odpowiedniej formy leczenia behawioralnego. Tutaj pomóc może tylko specjalista.
Weterynarz lub trener mający doświadczenie w zachowaniu kota może pomóc w zaleceniu, aby środowisko domowe było mniej stresujące dla niespokojnego kota. Na przykład kot, który czuje się odsłonięty i nie ma miejsca, w którym mógłby się schować, może dobrze zareagować, jeśli w domu zostanie ustawiona budka, czy karton w którym będzie mógł się ukryć w sytuacji zagrożenia. Behawiorysta jest o tyle pomocny, że jego bezstronna ocena jest bardziej wartościowa niż ta, którą przedstawia emocjonalnie zaangażowany opiekun.
Wiesz już, jakie daje depresja u kota objawy. Zdajesz sobie też sprawę, że to, co uznajemy w ludzkich kategoriach za depresję, jest po prostu stanem obniżonego nastroju, często wywoływanym przez długotrwały stres. W łagodniejszych przypadkach warto spróbować samodzielnie poradzić sobie z kocim smutkiem, na przykład poprzez zastosowanie popularnych i dobrze działających feromonów. Znajdziesz je również w sklepie Apetete.
Polecane posty
Najciekawsze propozycje z naszego sklepu