Psy zimowe – rasy przystosowane do niskich temperatur
Choć wszystkie psy powinny mieć własne ciepłe miejsce na wyjątkowo siarczyste mrozy, to jednak istnieją psy zimowe, które lepiej radzą sobie w niekorzystnych warunkach. Warto wiedzieć, jak je wspierać, aby pozostały zdrowe i silne.
Zimowe psy to te rasy, które dobrze radzą sobie z niskimi temperaturami. Zwykle mowa o psach, które żyły naturalnie w podobnych warunkach. W związku z tym warto wiedzieć, jak zadbać o psy zimowe, aby zapewnić im bezpieczeństwo, ale również komfort na co dzień. W ten sposób zagwarantujesz swojemu pupilowi możliwość życia zgodnie z jego potrzebami, a przy okazji – w zdrowiu.
Czy wiesz, że psy zimowe również wymagają odpowiedniej troski?
Niektóre rasy, na przykład alaskany czy husky, są w stanie wytrzymać bez problemu nawet przy -30 stopniach. Niemniej jednak nie poleca się poddawania psów takiej temperaturze na stałe – pamiętaj bowiem, że w swoich rodzimy warunkach czworonogi te dodatkowo pracują. W czasie pracy znacznie ogrzewają swoje ciało, dlatego potem niska temperatura nie jest im tak straszna jak psom, które po prostu mieszkają w budzie.
Zimowe psy, aby zachować swoje predyspozycje do przebywania w niskich temperaturach, muszą mieć odpowiednie warunki życia. Najlepiej czują się w takiej sytuacji psy, z którymi w ciągu dnia ktoś przebywa i takie, które mają możliwość wejścia, choć na chwilę, do cieplejszego budynku. Buda dla psa zimą wymaga odpowiedniego zabezpieczenia, co pozwoli utrzymać w niej temperaturę wyższą, niż na zewnątrz. Niezbędne jest też wypełnienie, na przykład słoma, która skutecznie podnosi temperaturę wewnątrz małej komory.
Gdy wiesz, jak dbać o psy zimowe, na pewno będą one ucieszone z warunków, które im zapewnisz. Niektóre zwierzęta przy mrozach nie chcą nawet wchodzić do domów, bo jest im tam za gorąco. W takim przypadku warto brać pod uwagę oczekiwania i potrzeby psa, czyli zapewnić mu możliwość przebywania na dworze, ale w bezpiecznych warunkach. Oznacza to przygotowanie budy, podawanie odpowiedniego pokarmu, ale również sprawdzanie, jak czuje się pies, a w razie potrzeby – zapewnienie mu schronienia na przykład w garażu, który z zasady ma niższą temperaturę niż część mieszkalna domu.
Jakie rasy zalicza się do zimowych psów?
Warto wiedzieć, czym konkretnie są psy zimowe. Rasy, które się do nich zaliczają, mają konkretne cechy i predyspozycje. Oto niektórzy z przedstawicieli psów zimowych.
Bernardyn
Pies świętego Bernarda to typowy zimowy pies, zwłaszcza w przypadku odmiany długowłosej. Zwierzęta te dorastają do nawet 90 cm w kłębie i ważą do 100 kg. Uważane były za psy ratownicze w Alpach, jednakże służyły również do stróżowania i ciągnięcia ciężarów. Mają bardzo gęsty tak podszerstek, jak i włos okrywowy, co skutecznie chroni je przed mrozem. Wyróżniają się masywnym ciałem i charakterystyczną, zwisającą sierścią, która stanowi dodatkową ochronę przed zimnem.
Alaskan malamute
Te psy zimowe kojarzą się najczęściej z Alaską i pochodzą ze Stanów Zjednoczonych. Jest to jedna z najstarszych ras na świecie. Dorastają do ok. 60 cm w kłębie i osiągają wagę ok. 36 kg. To rasa zwarta, o długiej, gęstej sierści, z bardzo grubym podszerstkiem. Pies ten jest w stanie wytrzymać bardzo niskie temperatury, jednak jest typowym psem pracującym, zaprzęgowym, stworzonym do ciągnięcia dużych ładunków. Jako pies towarzyszący bywa niesforny i skłonny do bijatyk.
Łajka jakucka
Stosunkowo mało znana w Polsce rasa należąca do grupy szpiców, ze wstępnym wpisem do FCI. Pochodzi z Jakucji w Rosji. To typowy pies pracujący, przede wszystkim zaprzęgowy, ale również myśliwski. Z tego powodu może sprawiać problemy niedoświadczonym opiekunom. Psy te dorastają do ok. 55 cm w kłębie. Mają bardzo grubą sierść z gęstym podszerstkiem oraz charakterystycznymi, dłuższymi włosami wokół szyi, na nogach i ogonie. Łajki są rzadkie w Polsce i trudne w szkoleniu.
Berneński pies pasterski
Jeden z psów należących do szwajcarskiego typu pasterskiego, pochodzący z terenów wysokogórskich. Dorasta do ok. 65 cm w kłębie i osiąga wagę do 60 kg. Uznawany jest za proludzkiego, średnio sprawnego i zwinnego, ale za to bardzo silnego i wytrzymałego. Ma długi, błyszczący włos, który może być prosty albo lekko falować. Towarzyszy mu gęsty podszerstek. Psy te ciężko znoszą wysokie temperatury, o wiele lepiej radzą sobie w tych skrajnie niskich. Jest przyjazny i łatwy w ułożeniu.
Anatolian
Jedna z rzadszych ras, która używana jest głównie do obrony – zarówno ludzi i ich majątków, jak i stad zwierząt. Ten zimowy pies ma bardzo silny instynkt terytorialny i jest trudny w ułożeniu, dlatego nie poleca się go osobom niedoświadczonym. Osiąga do ok. 80 cm w kłębie i waży do 65 kg. Jako że pochodzi z górskiej Anatolii w Turcji, jest odporny na surowe warunki atmosferyczne. Ma bardzo gęstą sierść z takim samym podszerstkiem, co skutecznie chroni go przed niskimi temperaturami.
Owczarek kaukaski
Te zimowe psy są o wiele powszechniejsze od poprzedników. Pochodzą z terenów dawnego ZSRR i są typowymi psami stróżującymi. Mają trudny charakter – bywają nieufne, terytorialne i bardzo niezależne, dlatego osoby o małym doświadczeniu mogą mieć problem z ich prawidłowym wychowaniem. Pies ten, z uwagi na gęsty podszerstek i długi włos okrywowy, jest bardzo odporny na niskie temperatury i niekorzystne warunki atmosferyczne.
Chow chow
Pochodzące z Mongolii psy, które znane są przede wszystkim ze swojego charakterystycznego wyglądu, w tym fioletowego języka. Niech jednak nie zwiedzie Cię jego misiowata prezencja – ten zimowy pies bywa bardzo trudny w ułożeniu i ma bardzo silny instynkt łowiecki. Z uwagi na gęstą, puszystą sierść i podszerstek zwierzęta te dobrze radzą sobie w trudnych warunkach i niskich temperaturach. Źle znoszą natomiast upały.
Karakachan
Ten pasterski owczarek pochodzi z Bułgarii i jest stosunkowo rzadki w Polsce. Może występować w dwóch odmianach – długowłosej i krótkowłosej. Obie mają jednak gęsty podszerstek, który skutecznie chroni psy przed mrozami i niskimi temperaturami. Zwierzęta dorastają do 70 cm w kłębie i mogą mieć wagę maksymalnie około 45 kg. To pies bardzo terytorialny, bywa agresywny w obronie stada – czasami również w stosunku do obcych ludzi.
Owczarek podhalański
Polska rasa psów należących do grupy owczarków pasterskich. Według posiadanych informacji, rasa ta przebywała na terenie Podhala już w okolicach XVII wieku. To psy samodzielne, inteligentne, a jednocześnie niezwykle odważne. W obronie stada, człowieka albo majątku mogą być nawet agresywne, jeśli są nieprawidłowo prowadzone. Przede wszystkim jednak ostrzegają otoczenie głośnym szczekaniem. Te psy zimowe dorastają do 70 cm w kłębie i osiągają wagę powyżej 45 kg. Mają gęsty podszerstek i obfitą okrywę wierzchnią, co chroni je przed mrozem.
Szpic wilczy
Ten szpic pochodzi z terenu Niemiec i długo uważany był za psa ludu, czyli takiego, którego mieli głównie ubożsi mieszkańcy terenów niemieckich. Te zimowe psy w typie lisowatym osiągają do 46 cm w kłębie i ważą zwykle ok. 27 kg. Są średniej wielkości, raczej lekko zbudowane, ale dzięki długiej sierści wyglądają na potężniejsze. Pod włosem okrywowym znajduje się gęsty, miękki podszerstek. Szpice są towarzyskie, ale bywają uparte, dlatego poleca się je głównie doświadczonym przewodnikom. Nadają się do domu z dziećmi, jeśli są odpowiednio prowadzone.
Kuvasz
Węgierski owczarek, odpowiednik polskiego owczarka podhalańskiego. Pies ten należy do zwierząt pasterskich. Ten zimowy pies wykorzystywany był również do polowań, jak i stróżowania terenu. Jest bardzo duży – osiąga do 75 cm w kłębie. Jego waga maksymalna to 52 kg, przy czym suki są nieco mniejsze. Zwierzę ma silne rozwinięte mięśnie i głęboką klatkę piersiową. Te zimowe psy są bardzo odważne, wierne, ale jednocześnie nieufne w stosunku do obcych. Włos jest gęsty, co świetnie chroni je przed niekorzystnymi warunkami.
Elkhund szary
Norweska rasa zaliczana do psów pierwotnych, wykorzystywana przede wszystkim podczas polowań. Niekiedy w rodzimym kraju używa się jej także w roli psa lawinowego. Te zimowe psy mają zwartą, mocną budowę ciała, osiągają do ok. 50 cm w kłębie i ok. 23 kg wagi. Nie jest to rasa wymagająca pod względem fizycznym, ale źle znosi wysokie temperatury z uwagi na gęstą sierść z twardym włosem okrywowym. W Polsce spotyka się tego psa bardzo rzadko, głównie jako zwierzę pracujące.
Zimowe psy – to musisz wiedzieć!
Psy zimowe, podobnie jak inne czworonogi, wymagają odpowiedniej opieki. Sprawdź, na co musisz szczególnie zwrócić uwagę.
Psy zimowe – żywienie
Żywienie to podstawowy aspekt, który dotyczy tego, jak psy zimowe przetrwają chłodniejszy okres. Rasy te bowiem mają o wiele większe wymagania, jeśli chodzi o podaż kaloryczną niż typowe rasy. Warto podawać im przede wszystkim karmy odpowiednio przygotowane. Dobrze, aby były mokre, ale nie należy ich zostawiać psu w misce, bo jedzenie mogłoby zamarznąć. Do przygotowania takiej mieszanki wykorzystaj Fitmin Dog For Life Monoprotein 400g x 4, czyli posiłek wysokomięsny. Warto stosować też odpowiednie suplementy diety i witaminy dla psa, na przykład w formie olejów. To zwiększy podaż kalorii.
Pamiętaj, że zimą pies musi mieć również dostęp do wody. Oferuj mu możliwość napicia się kilka razy dziennie albo postaw miskę w cieplejszym miejscu, w którym panuje dodatnia temperatura. Do wody możesz dodać kilka kropel oleju, co również sprawi, że pies przyswoi więcej kalorii, a sam płyn nie będzie tak szybko zamarzał.
Zimowe psy a ochrona ciała
Choć psy zimowe są z zasady odporne na niekorzystne warunki atmosferyczne, to należy o nie odpowiednio dbać. Prócz przygotowania schronienia, zadbaj też o samego psa. W siarczyste mrozy możesz stosować Over Zoo Balsam do łap zimowy 50g na czas, kiedy pies przebywa na zewnątrz lub jest na spacerze. Regularnie stosuj też szczotki, grzebienie i zgrzebła, żeby usuwać z sierści nadmiar kołtunów, które mogłyby powodować odparzenia. Pamiętaj, że rasy te wymagają również intensywnego wyczesywania z uwagi na gęsty podszerstek, zwłaszcza, gdy zima się kończy.
- A to historia! – Psy Północy, takie jak malamuty i husky, bardzo często żyją w stylu koczowniczym. Wraz z przewodnikiem przemieszczają się z jednego miejsca w drugie. To oznacza, że śpią na otwartym terenie – wygrzebują sobie jamy w ziemi i zwijają się w kłębek, aby utrzymać jak najwięcej ciepła. W ten sposób są w stanie wytrzymać nawet bardzo niskie, długo trwające temperatury.
Zimowy pies to przedstawiciel takiej rasy, która dobrze radzi sobie ze znoszeniem niskich temperatur. Nie jest to wbrew pozorom takie oczywiste – nie każdy pies będzie sobie dobrze radził, gdy temperatury na zewnątrz osiągają wartości poniżej zera. Przede wszystkim zimowe psy to te, które mają gęsty podszerstek i włos okrywowy. To jeden z istotnych wyznaczników.
Nie oznacza to jednak, że każdy zimowy pies będzie chciał spędzać czas tylko na dworze. Pod tym względem kieruj się potrzebami samego czworonoga. Sprawdź, czy woli on zostać na dworze w nocy, czy może chce tam być tylko w dzień. Przystosuj dla niego garaż albo budynek gospodarczy, jeśli odmawia pozostawania w domu z uwagi na zbyt wysokie temperatury. Gdy mrozy są bardzo duże, albo panuje zamieć śnieżna, postaraj się zamknąć psa w bezpiecznym miejscu.
Zimowy pies – zapamiętaj
Psy zimowe często mają nieco inne wymagania i potrzeby niż czworonogi miejskie. Z tego powodu, zwykle nie nadają się do mieszkania w blokach albo kamienicach – potrzebują własnego terenu. Zdarza się, że są to psy stróżujące i terytorialne, o czym musisz pamiętać, wybierając rasę dla siebie. Masz jakieś ciekawostki na temat zimowych psów? Podziel się nimi w komentarzu!
Polecane posty
Najciekawsze propozycje z naszego sklepu