Choroba Cushinga u psa – objawy i leczenie
Twój dotychczas radosny i chętny do zabawy pies ma niepohamowany apetyt i przyjmuje większe ilości wody, a do tego jest osowiały i szybko się męczy? Być może przyczyną dolegliwości Twojego pupila jest zespół Cushinga. Czym jest choroba Cushinga u psa – rokowania, przebieg i najważniejsze elementy profilaktyki – wyjaśniamy!
Choroba Cushinga u psa – czy to choroba, czy starość?
Uwielbiasz wspólne chwile spędzane ze swoim czworonogiem – długie spacery, spontaniczne bieganie za piłeczką. Jako świadomy opiekun zdajesz sobie sprawę z faktu, że Twój pies z wiekiem może cierpieć z powodu chorób i dysfunkcji związanych z procesem starzenia się. Jeżeli zauważyłeś zmiany w zachowaniu czworonożnego przyjaciela, jego mniejszą chęć do aktywności i brak zainteresowania dotychczasowymi przyjemnościami, być może przyczyną takiego stanu wcale nie jest podeszły wiek!
Za nietypowym zachowaniem, spadkiem energii lub pojawiającą się otyłością może stać trudna do rozpoznania choroba przewlekła. Wśród najczęściej wymienianych schorzeń endokrynologicznych u psów wskazywana jest przede wszystkich choroba Cushinga. U psa może wpływać na zmianę zachowania i powodować trudne do odwrócenia zmiany w organizmie. Czym jest zespół Cushinga u psa?
Choroba Cushinga u psa – przyczyny
Zespół Cushinga to poważna choroba przewlekła, która znacząco wpływa na wygląd i witalność psiaka. W organizmie zwierzęcia, które cierpi z powodu choroby Cushinga, dochodzi do nadmiernej produkcji kortyzolu. Kortyzol to hormon, który m.in. odpowiada za zdolność organizmu do samodzielnej regulacji. Kortyzol pomaga także regulować metabolizm, jest produkowany w warstwie pasmowatej kory nadnerczy. Jego głównym zadaniem jest zwiększanie stężenia glukozy w sytuacjach stresowych, ma także silne działanie przeciwzapalne.
Hormony to jedne z najważniejszych związków chemicznych w każdym organizmie żywym. Wydzielane są do krwi lub limfy przez gruczoły dokrewne. Jednym z wielu ich zadań jest spowalnianie lub przyspieszanie pracy większości narządów. Głównym centrum dowodzenia w tym procesie jest przysadka mózgowa.
Produkcja i wydzielanie kortyzolu kontrolowane jest przez hormon przysadkowy – adrenokortykotropinę. Stężenie kortyzolu u zwierząt i człowieka nie zawsze jest takie samo – największe jest rano, a najniższe w okolicy północy. Z tego powodu badania jest stężenia wykonuje się w godzinach dopołudniowych, na czczo.
Zespół Cushinga u psa
Zespół Cushinga u psa stanowi zespół różnych objawów, związanych ze zwiększonym stężeniem kortyzolu we krwi zwierzęcia. W warunkach prawidłowych nadnercza podlegają kontroli przysadki, czyli gruczołu, który jest usytuowany w środkowym dole czaszkowym. Uwalniany przez przysadkę hormon adrenokortykotropowy (ACTH) pobudza produkcję i wydzielanie kortyzolu przez nadnercza. Kortyzol jest niezbędny do życia psa lub kota, jednak jego podwyższone stężenie może mieć bardzo poważne konsekwencje.
Zespół Cushinga, czyli nadczynność kory nadnerczy to jedna z najczęściej rozpoznawanych chorób endokrynologicznych u szczekających czworonogów. Zazwyczaj jest diagnozowana u zwierząt w średnim i starszym wieku. Gdy występuje zespół Cushinga u psa, rokowania i leczenie zależy też od rodzaju zdiagnozowanej nadczynności kory nadnerczy. Zespół Cushinga może pojawić się jatrogennie lub spontanicznie. Występowanie jatrogenne wiąże się zwykle z przewlekłym podawaniem zwierzakowi glikokortykosteroidów, spontaniczne zaś – nadmierną produkcją glikokortykosteroidów przez nadnercza.
Nadczynność kory nadnerczy u zwierząt może być nadnerczowa lub przysadkowa. Może pojawiać się u każdego psa – tego z rodowodem i mieszańca. Bywają jednak rasy, które są w grupie ryzyka:
- pudle,
- jamniki,
- teriery,
- owczarki niemieckie,
- labradory,
- boston teriery,
- boksery.
Częściej chorują także suczki, stanowią 55–60% wszystkich chorujących osobników.
Spradź również: Pudel – czego nie wiesz o tej rasie?
Choroba Cushinga u psa – objawy
Zespół Cushinga może dawać różne, nie zawsze zauważalne objawy. Łatwo pomylić je z sygnałami, które wysyła starzejący się organizm naszego pupila. Gdy występuje choroba Cushinga u psa, objawy można też błędnie łączyć ze schorzeniami kardiologicznymi lub neurologicznymi. Z tego względu niezwykle ważna jest pilna reakcja na pierwsze niepokojące symptomy i natychmiastowy kontakt z lekarzem specjalistą.
Jak objawia się choroba Cushinga? Do najczęstszych oznak choroby należą polidypsja, czyli zwiększone pragnienie oraz polifagia – wzmożony apetyt. Obserwowana bywa zwiększona ilość oddawania moczu, dyszenie, a także miejscowe wyłysienia. Tym, co ułatwia szybkie postawienie trafnej diagnozy, to powiększenie obrysu brzucha, czyli charakterystyczna sylwetka tzw. „beczki na zapałkach”. Ze względu na powiększenie wątroby, gromadzenie się tkanki tłuszczowej w obrębie brzucha i zaniki mięśniowe, kształt ciała psa ulega zmianom, które dostrzega wprawne oko opiekuna.
Dodatkowymi objawami, które pomagają ustalić przyczynę dolegliwości, jest osłabienie mięśni, nadciśnienie, apatia zwierzęcia, a niekiedy hiperpigmentacja. Jeśli w związku z przeprowadzanymi badaniami lub po wizycie u psiego stylisty następuje słaby odrost włosów, może to wskazywać na nadmiar kortyzolu. U psów z zespołem Cushinga diagnozuje się trudności w gojeniu ran, kalcynozę skórną, czyli odkładanie się w skórze i tkance podskórnej nierozpuszczalnych soli wapnia, a także cukrzycę. Możliwe jest niewystępujące dotychczas popuszczanie moczu.
W określonych sytuacjach, gdy choroba jest już w zaawansowanym stadium, mogą występować objawy neurologiczne, takie jak problemy z poruszaniem się, otępienie, a nawet napady drgawkowe. Część objawów przypomina zaburzenia starcze – sztywność kończyn, paraliż części pyska, zmiany zachowania, w tym kręcenie się w kółko i błądzenie po własnym mieszkaniu. To ewidentny sygnał, że Twój pies wymaga specjalistycznej pomocy i ulgi w chorobie. Na czym polega prawidłowe rozpoznanie i dalsze leczenie psiego pacjenta?
Choroba Cushinga u psa – badania
W celu określenia przyczyny dolegliwości u Twojego psa konieczne jest przeprowadzenie odpowiednich badań. Przy zespole Cushinga potwierdzeniem zaburzeń są charakterystyczne odchylenia od normy w badaniach morfologicznych i biochemicznych krwi oraz badaniach moczu. W morfologii można zauważyć podniesiony poziom leukocytów, zmniejszoną ilość eozynofili a także zwiększoną ilość trombocytów. Badania wskazują także na wyższy poziom fosfatazy zasadowej, aminotransferazy alaninowej oraz cholesterolu. Znaczący może być poziom trójglicerydów oraz glukozy, które również mogą ulec podwyższeniu.
Mimo iż pobranie materiału do badań w przypadku psów może być nieco kłopotliwe, dobrze jest przeprowadzić także analizę moczu. W moczu może zostać zdiagnozowane białko, a poszczególne parametry wskazują na zakażenie dróg moczowych. Jeśli wspomniane wyniki sugerują nadmierne wydzielanie kortyzolu, lekarz specjalista wykonuje zwykle trzy powszechnie stosowane testy, by jednoznacznie postawić diagnozę.
Gdy weterynarz podejrzewa, że przyczyną złej kondycji Twojego czworonoga jest choroba Cushinga u psa, leczenie poprzedza test hamowania niską dawką deksametazonu. W zespole Cushinga oś przysadkowo-nadnerczowa jest nieprawidłowo oporna na stymulację sterydami egzogennymi. Test pomaga też w określeniu, z jakim rodzajem nadczynności mamy do czynienia – nadnerczową czy przysadkową.
Choroba Cushinga u psa – testy
Badanie polega na wstrzyknięciu do organizmu psa określonej dawki glikokortykosteroidu. Prawidłową reakcją organizmu jest spadek poziomu kortyzolu kilka godzin po iniekcji. Badanie trwa kilka godzin. W pierwszej kolejności pobiera się krew od zwierzęcia, następnie wstrzykuje dożylnie deksametazon. Po tym dwukrotnie pobiera się krew w równych odstępach czasu – średnio po 4 i 8 godzinach.
Drugim rodzajem testu, który umożliwia dokładne zdiagnozowanie psiego pacjenta, jest test stymulacji ACTH. Badanie polega na pobraniu próbki krwi i określeniu wyjściowego poziomu kortyzolu w organizmie psa. Następnie dożylnie lub domięśniowo podaje się 0,25 mg ACTH i po raz kolejny pobiera krew godzinę od wstrzyknięcia. Test pozwala zaobserwować jak ciało psa reaguje na stymulację nadnerczy.
Uzupełnieniem testów krwi jest cykliczne zbieranie próbek moczu od psa i sprawdzenie stosunku kortyzolu do kreatyniny w moczu. Jest to przydatne, ponieważ zwierzęta z zespołem Cushinga mają podwyższony poziom kortyzolu we krwi, a jednocześnie wydalają jego większe ilości wraz z moczem. Tak precyzyjnie przeprowadzona diagnostyka umożliwia wdrożenie odpowiedniego leczenia i zmniejszenie występowania przykrych dla psa dolegliwości.
Choroba Cushinga u psa – jak przebiega leczenie?
Leczenie zespołu Cushinga u psa można prowadzić na trzy sposoby – za pomocą leczenia farmakologicznego, naświetlania lub poprzez usunięcie nadnerczy albo przezklinowe usunięcie przysadki. Ponieważ metoda chirurgiczna i naświetlanie wymagają od opiekuna większego zaangażowania, są bardziej wymagające, kosztowne i wiążą się z pewnym ryzykiem, zazwyczaj rozpoczyna się od leczenia farmakologicznego.
Terapia najczęściej prowadzona jest lekiem, który zawiera trilostan. Pierwsze efekty kuracji często można zauważyć już po około dwóch tygodniach stosowania. Pies staje się bardziej chętny do zabawy, ma więcej energii, a jednocześnie zjada stałe porcje pokarmu. Niezależnie od poprawy konieczne jest stałe obserwowanie jego zachowania i reagowanie, jeśli dojdzie do ponownego pogorszenia kondycji. Z czasem powinna nastąpić stopniowa odbudowa mięśni, zwierzę mniej pije, znikają łysiejące miejsca na powierzchni skóry.
Nawet jeśli po pierwszych dniach leczenia widać zadowalający efekt kuracji, kontrolę stanu zdrowia zwierzęcia należy prowadzić do końca jego życia. W razie wystąpienia efektów ubocznych leczenia, do których należą apatia, biegunka i wymioty, konieczna jest ponowna wizyta u lekarza weterynarii i ewentualne zmodyfikowanie sposobu leczenia.
Choroba Cushinga u psa – profilaktyka
W przypadku leczenia choroby Cushinga, niezwykle ważne jest monitorowanie przebiegu choroby i szybkie reagowanie, gdy dzieje się coś niepokojącego. Szczególnie ważna jest także dieta w chorobie Cushinga u psa. Niektóre psy z nadczynnością kory nadnerczy miewają problemy dermatologiczne. Z tego względu ich dieta powinna obfitować w zdrowe kwasy tłuszczowe omega 3 i 6. Dieta w chorobie Cushinga u psa powinna być też uzupełniona o dobroczynne probiotyki, które dbają o mikroflorę bakteryjną zwierzęcia.
Przeczytaj także: Cukrzyca u psa – jak żywić czworonoga?
Zespół Cushinga u psa – w walce o dobrą kondycję czworonoga
Choroba Cushinga objawia się zwiększoną produkcją kortyzolu w organizmie psa. Cierpią na nią głównie osobniki w średnim i podeszłym wieku, w większości dotyka samic. Typowymi objawami zaburzeń pracy kory nadnerczy jest brak energii, zwiększone pragnienie i znaczny apetyt u czworonoga. U psa obserwowana jest charakterystyczna sylwetka ciała, może występować zwiększone ciśnienie krwi, cukrzyca, a także problemy neurologiczne.
Raz zdiagnozowana choroba Cushinga wymaga cyklicznego monitorowania i wykonywania okresowych badań morfologicznych krwi. Zwierzę z zespołem Cushinga może prowadzić normalne, radosne życie u boku swojego opiekuna. Właściciel musi jednak pamiętać o profilaktyce i stosowaniu niezbędnych leków. Do dobrej kondycji psa przyczynia się także regularna aktywność fizyczna i dbanie o to, by pies nie miał nadwagi.
Każdy miłośnik szczekających stworzeń wie, jak kluczowa jest pełnowartościowa i różnorodna dieta. U psów z problemami endokrynologicznymi ważne jest podawanie posiłków w podobnych porach dnia, które dostarczą organizmowi najważniejszych składników odżywczych. Rodzaj karmy powinien być dopasowany do rasy, wieku i płci czworonoga, a także jego dziennego zapotrzebowania kalorycznego.
Nie można zapominać o stałym dostępie do świeżej wody i ulubionych zabawkach, które możecie zabierać na wspólne spacery i wycieczki do parku. Jeśli chcesz, aby Twój pies był zawsze szczęśliwy i miał zapewnioną opiekę na najwyższym poziomie, wybierz dla niego dobra karmę z asortymentu sklepu Apetete. Aktywizujące zabawki i wygodne akcesoria do podawania posiłków sprawią, że opieka nad Twoim pupilem stanie się niezapomnianą przygodą dla całej Waszej rodziny!
Artykuł powstał przy współpracy z lekarzem weterynarii – Mileną Szaraniec.
Polecane posty
Najciekawsze propozycje z naszego sklepu