Dlaczego pies szczeka i merda ogonem- język psów
Zwierzęta uważane są za głupsze niż są w rzeczywistości, a to tylko dlatego że nie mówią poruszając ustami. Należy zauważyć, że taki sposób komunikacji jest właściwy tylko dla naszego gatunku. Inne stworzenia wyspecjalizowały się w odczytywaniu i wysyłaniu sygnałów poza werbalnych to znaczy, że komunikują się za pomocą postawy i zapachu. W ostateczności jeśli inna komunikacji jest utrudniona, na przykład ze względu na słabą widoczność lub dużą odległość to używają dźwięku.
Niektóre psy jeśli odkryją plusy wokalizacji to mogą jej używać częściej, takie zachowanie jest właściwe rasom stróżującym. Wiem coś o tym, gdyż jestem szczęśliwą właścicielką „prawie” owczarka. Zauważyłam, że od kiedy nauczyłam Rico komendy „głos” szczeka na drzwi, ostrzega mnie o każdym ruchu na klace oraz budzi o 6.00. Mój pies nauczył się wymuszać skomleniem, np; jeśli ktoś w jego obecności coś je zaczyna piszczeć jakby mówił „no daj, daj, daj… To nie jest naturalny sposób komunikacji psowatych, ale najwidoczniej Rico zrozumiał, że wysyłanie człowiekowi komunikatów pozawerbalnych jest bezcelowe, a jego wycie, tudzież piszczenie- Działa! Efekt jest najważniejsze, bowiem o komunikacji mówimy wówczas kiedy nadawca wysyła komunikat a odbiorca po odczytaniu zmienia swoje zachowanie. Przykład z moim sierściuchem doskonale to obrazuje. Może nie jest to zbyt naukowe, ale można powiedzieć, że rozmawiamy ze sobą. Zapewne osobnik tego samego gatunku wyniósłby więcej informacji, ja jednak uzyskałam wystarczająco danych, aby zmienić swoje zachowanie i na przykład ulec urokowi mojego futrzanego kompana.
Mowa psów jest dla przeciętnego człowieka mało wyraźna, nasze zwierzaki mówią bardzo szybko i nieustannie. Ich łapy, ogon, oczy, uszy, pysk wyrażają więcej niż słowa. Aby zrozumieć język psów, należy nauczyć się patrzeć na zwierzęta holistycznie. Uszy, ogon, oczy, nos, łapy, to tylko część układanki, dopiero złożone w całość stają się spójnym komunikatem. Dla ułatwienia podam przykład : pies, który szczerze zęby, ale uszy ma postawione komunikuję, że jest gotowy zaatakować, co więcej takie zachowanie jest agresywne. Jednak ten sam wyraz pyska przy uszach położonych mówi, że atak jest spowodowany strachem, najprawdopodobniej zwierze zostało podstawione pod ścianą i nie ma możliwości ucieczki. Innym dobrym przykładem jest pies merdający ogonem. Większość z nas odczytuje ten sygnał jako wyraz szczęścia, albo zaproszenie do zabawy. W rzeczywistości wachlujący ogon przy uszach skierowanych do przodu jest formą ataku! O pokojowym nastawieniu psa możemy mówić wówczas jeśli jego uszy są położone nisko, albo stoją a wzrok ma spokojny. Widząc takiego psa możemy być prawie pewni, że nie zaatakuje. Wyraz pyska również jest cenną wskazówką. Pies szczęśliwy ma spokojne oczy i lekko rozchylony pysk z nieznacznie wysuniętym językiem. Pies pyskiem może sygnalizować złość, lęk, agresję, ale również zainteresowanie i odprężenie. Odsłonięte wargi, zmarszczony nos zawsze są informacją, że zwierzę jest gotowe ugryźć, co więcej jeśli nasze zachowanie nie ulegnie zmianie, na pewno to zrobi! Uszy psa są bardzo ważnym elementem komunikacji, to ich położenie pozwala odgadnąć rzeczywiste intencje naszego przyjaciela np.: położone uszy są oznaką lęku, jeśli przy tym pies szczerzy zęby to znak, że jest zestresowany i będzie atakował, przy zasłoniętych zębach sygnał jaki pies nam wysyła to uległość. Uszy drgające na zmianę do przodu i do tyłu to sygnał uspokajający dla psa, ewentualnie oznaka niezdecydowania. Natomiast lekko odrzucone na boki mają psy, które sygnalizują swoją zakłopotanie, albo niezdecydowanie.
Warto studiować mowę psów, która pozwoli nam stać się ich lepszymi przyjaciółmi, poza tym umiejętność ta pozwoli nam odpowiednio reagować w razie niebezpieczeństwa. Znajomość sygnałów uspokajających nie jednemu weterynarzowi uratowała życie. Na koniec dodam, że przy odczytywaniu mowy czworonogów niektórych ras trzeba wziąć poprawkę na ich naturalny wygląd. Istnieją rasy psów, które ze względu na uwarunkowania fenotypowe nie mogą się w pełni komunikować, np. whippety, saluki, charty chodzą z naturalnie podwiniętym ogonem, jednak nie świadczy on o lęku, tak samo wysoko podniesiony ogon u akity nie jest sygnałem do ataku. Również utrudnioną komunikację mają psy z obciętymi ogonami oraz te z naturalnie zwisającymi uszami.
Polecane posty
Najciekawsze propozycje z naszego sklepu
