Nieśmiały kot – jak nawiązać z nim relację? Wskazówki

Niektóre koty potrafią szybko przekonać się do człowieka, a inne potrzebują nieco więcej czasu. Wiele zależy od ich charakteru oraz historii, ale znaczenie ma również Twoje zachowanie. Nieśmiały kot może stać się prawdziwym przyjacielem człowieka. Podpowiadamy, jak nawiązać z nim relację.

Kocie osobowości są tak różne, jak ludzkie, więc nieśmiały kot to nic nowego nawet w środowisku zwierząt. Wśród mruczków zdarzają się zarówno osobniki niezwykle przebojowe i towarzyskie, jak i bardziej nieśmiałe oraz wycofane. Wbrew pozorom lękliwy kot może być równie wspaniałym towarzyszem, jak koci ekstrawertyk. Zbudowanie z nim trwałej i silnej relacji, opartej na zaufaniu wymaga jednak nieco więcej pracy i cierpliwości. Jak przełamać kocią nieśmiałość?

Lękliwy kot – wyzwanie dla opiekuna?

Koty, które mają traumatyczne doświadczenia, żyły długo na dworze, nie znały człowieka od małego, mogą być nieufne i lękliwe, a nawiązanie z nimi relacji będzie trudne. Pamiętaj jednak, że jest to możliwe. Jako opiekun musisz wykazać się cierpliwością, żeby zwierzę zaczęło Ci ufać.

Jak zachowuje się nieśmiały zwierzak? Warto odróżnić nieśmiałe zachowanie względem obcych osób od tego, które dotyczy wszystkich domowników. To pierwsze jest normalne dla wielu zwierząt, które po prostu boją się gości. Jeśli jednak kot ucieka przed właścicielem, problem jest większy. Kot, który jest lękliwy, brakuje mu poczucia bezpieczeństwa, ma pewne określone zachowania. Możesz zauważyć u niego znacznie powiększone granice oraz chód na ugiętych łapach. Zdarza się, że zwierzę podczas posiłku rozgląda się na boki, zjada porcję łapczywie i bardzo szybko, a to niebezpieczne i może skończyć się wymiotami.

Jeśli kot się boi i chowa, musisz podjąć kilka kroków w celu usunięcia tego zachowania. Najważniejsze jest, żeby znaleźć źródło kłopotu. Trzeba wykluczyć problemy fizyczne, dlatego ważna jest wizyta u weterynarza. Jeśli zwierzę jest zdrowe, potrzebna może się okazać pomoc behawiorysty, zwłaszcza jeśli nie znasz przeszłości kota, przez co trudno Ci znaleźć przyczyny jego zachowania. Zbudowanie właściwych relacji z mruczkiem może trochę potrwać, jednak podjęcie odpowiednich kroków na pewno przyniesie rezultaty.

Sprawdź również: Jak przygotować kota do pierwszej wizyty u weterynarza?

Nieśmiały kot – przyczyny takiego zachowania

W kontaktach ze zwierzętami bardzo często dopatrujemy się podobieństw do własnych zachowań. Przypisywanie ludzkich cech domowym milusińskim nie zawsze jest jednak uzasadnione. Czasami tak właśnie bywa z kocią nieśmiałością. Dość często nie jest to cecha kociej osobowości, lecz po prostu wypadkowa wcześniejszych doświadczeń mruczka. Szczególne opory przed kontaktami z ludźmi mają koty, które nie przeszły odpowiednio procesu socjalizacji lub przeżyły traumy związane z człowiekiem. Niektóre kocie doświadczenia tak silne oddziałują na życie zwierzaków, że trudno je zupełnie zatrzeć w wieku dorosłym. Specyficzną grupę futrzaków stanowią koty wolnożyjące, które doświadczają stresu podczas bliskich kontaktów z ludźmi.

Lękliwy kotek to często ten, który spędził jakiś czas na dworze i nie zbudował zaufania do ludzi. Zdarza się, że nieśmiałością wykazują się również zwierzęta, które od zawsze mieszkały z człowiekiem, ale boją się po prostu wszystkich obcych osób. Po adopcji z domu tymczasowego i przybyciu do nowego miejsca okazują się więc nieśmiałe, a wynika to po prostu z braku zaufania do nowej osoby.

Taki kot może po wejściu do mieszkania wyszukać sobie jakąś kryjówkę, na przykład pod łóżkiem i spędzić tam wiele czasu. Czasem może też przy tym wokalizować. Warto dać mu czas i nie przekonywać na siłę do wyjścia z kryjówki natychmiast.

Kot się boi i chowa, jeśli ma złe doświadczenia z przeszłości. Jeśli ktoś zadał zwierzęciu ogromną krzywdę, na przykład regularnie go bił, kot może stracić zaufanie do wszystkich ludzi. Uratowany z takich warunków zwierzak kiedyś odzyska zaufanie, jednak droga do tego może być trudna. Kot taki żyje przecież w ciągłym poczuciu zagrożenia. Lęk może wynikać również ze zdarzeń przypadkowych, na przykład potrącenia. Obolałe zwierzę również bywa nieufne i pozostaje czasem takie, nawet kiedy już wyzdrowieje.

Kiedy kot chowa się po kątach, mimo że wcześniej tego nie robił, warto zainteresować się jego zdrowiem. Zdarza się, że zwierzęta tracą zainteresowanie kontaktami z człowiekiem, gdy źle się poczują. Zmieniają wtedy swoje ulubione miejsce, nie przychodzą do opiekuna na kolana, przestają miauczeć lub wręcz przeciwnie – miauczą więcej.

Przeczytaj także: Osowiały apatyczny kot – co może oznaczać takie zachowanie?

Pamiętaj, że kot introwertyk, który jest nieśmiały z natury, ale też taki po przejściach może czerpać pełną satysfakcję z kontaktów z człowiekiem. Zwierzęta te są w stanie nawiązać ze swoimi opiekunami silną więź. Zdobycie ich zaufania wymaga jednak więcej czasu. Nad relacją z nieśmiałym kotem trzeba zatem pracować etapami.

Jak oswoić kotka? 7 praktycznych wskazówek

Wiesz już, dlaczego czasami kot ucieka przed właścicielem, szuka sobie kryjówek i nie chce kontaktu z człowiekiem. Czas dowiedzieć się, jak oswoić kotka. Poznaj 7 praktycznych wskazówek, dzięki którym nawiążesz ze zwierzęciem przyjacielską relację.

1.    Czas i wolność wyboru

Budowanie relacji z nieśmiałym kotem zawsze powinno odbywać się na jego zasadach. Mruczki z natury lękliwe bardzo nie lubią, gdy próbuje im się coś narzucić lub je do czegoś zmusić. Naruszanie ich przestrzeni jeszcze bardziej potęguje u nich strach. Jeśli więc Twój pupil jest nieśmiały, pozwól mu nawiązywać kontakt w komfortowym dla niego tempie.

Zaraz po przybyciu do nowego domu mruczki potrzebują chwili, by zaadaptować się do nowego otoczenia. W przypadku nieśmiałych kotów proces ten może trwać nawet 2 miesiące. W tym czasie nie należy na siłę wyciągać zwierzaka z kryjówek, próbować go głaskać czy brać na ręce. Warto jednak dyskretnie mu towarzyszyć i jak najczęściej przebywać w tym samym pomieszczeniu co on.

Dodatkowo można przemawiać do zwierzaka łagodnym głosem. Lepiej jednak nie inicjować bliskiego kontaktu, lecz poczekać, aż mruczek sam zechce podejść. Cierpliwość w relacji z nieśmiałym kotem jest kluczem do sukcesu.

2.    Nieśmiały zwierzak – stopniowe skracanie dystansu

Aby nawiązać relację z lękliwym kotem, warto stosować metodę małych kroków. Dla mruczków jednym z podstawowych kryteriów bezpieczeństwa jest dystans, jaki dzieli ich od ludzi czy obiektów wywołujących strach. Staraj się zatem nie naruszać od razu granic pupila, tylko stopniowo skracać dystans. W praktyce wygląda to tak: jeśli kot czuje się swobodnie, gdy znajdujesz się na drugim końcu pokoju, w kolejnym tygodniu spróbuj usiąść 1,5 m bliżej itd. Zawsze kieruj się komfortem mruczka. Jeśli zauważysz, że przestał czuć się swobodnie, wróć do poprzedniego etapu i postaraj się ponownie skrócić dystans za kilka dni.

3.    Nieśmiały mruczek – odpowiednia mowa ciała

Nieśmiałe koty są szczególnie wyczulone na sygnały wysyłane w ich kierunku. Niestety dość często przyjazne z naszej perspektywy zachowania są odbierane przez koty zupełnie inaczej. Podczas budowania relacji z lękliwym kotem starannie kontroluj mowę ciała. Nie nachylaj się nad zwierzakiem i nie próbuj chwytać go z góry. Lepiej lekko obniżyć swoją pozycję (np. usiąść na podłodze lub ukucnąć), by znajdować się na wysokości wzroku mruczka. Możesz spróbować subtelnie nawiązać krótkotrwały kontakt wzrokowy ze zwierzakiem, mrugając do niego powoli. Wystrzegaj się jednak intensywnego wpatrywania się w futrzaka.

Zawsze, gdy zaobserwujesz, że Twój pupil jest poddenerwowany lub przestraszony (np. syczy, stroszy sierść, macha ogonem), zrezygnuj z dalszej interakcji i powoli zwiększaj dystans. Gdy jednak kot do Ciebie podejdzie, możesz ostrożnie wyciągnąć dłoń w jego kierunku. Najlepiej daj mu obwąchać palec. Zbliż go do miejsca tuż nad oczami. Jeśli zwierzę szturchnie palec, to znak, że możesz go delikatnie pogłaskać.

4.    Nieśmiały kotek a bezpieczne środowisko

Poczucie bezpieczeństwa u kotów jest ściśle związane ze środowiskiem życia. Koty, zwłaszcza nieśmiałe, mają silną potrzebę ucieczki lub ukrycia się, gdy poczują się zagrożone. Mylne jest przeświadczenie, że mruczek pozbawiony kryjówek szybciej i chętnie nawiąże kontakt z ludźmi. Jest wręcz przeciwnie. Jeżeli udostępnisz kotu kryjówki, będzie miał możliwość wyboru, przez co poczuje się bezpieczniej.

Najbardziej naturalna droga ucieczki dla kotów wiedzie zawsze ku górze. Z tego względu warto zapewnić kotu wysoko położone kryjówki. Oprócz tego przydać mogą się osłonięte legowiska w kształcie budki czy tunele umieszczone w różnych punktach mieszkania. Koty uwielbiają wyglądać przez okno. Zapewnij więc zwierzęciu wygodne posłanie na parapecie – świetnie sprawdzi się legowisko Trixie, które ma zdejmowane, przyjemne w dotyku, pluszowe obicie.

W początkowym okresie aklimatyzacji kocią przestrzeń życiową możesz ograniczyć do jednego pomieszczenia. Niewielka przestrzeń jest dla kota łatwiejsza do zbadania, dzięki czemu czuje się na niej pewniej.

5.    Kojąca moc feromonów

Informacje zapachowe pozostawiane w otoczeniu mogą znacząco oddziaływać na samopoczucie kotów. Mruczki znakują swoje terytorium wydzieliną gruczołów policzkowych, dzięki czemu czują się bezpiecznie. Pozostawianie śladów zapachowych na obiektach jest dla kotów formą autokomunikacji.

Aby przyspieszyć adaptację kota do nowego otoczenia, możesz wykorzystać tzw. kompresy familiaryzacyjne. Tworzy się z je kawałków gazy potartej o policzki kota. Kompresy familiaryzacyjne należy rozłożyć w różnych punktach domu lub przetrzeć nimi meble i sprzęty. Nieśmiałe koty często nie pozwalają się jednak zbliżyć do siebie na tyle, by pobrać od nich wydzielinę gruczołów policzkowych.

Zamiast kompresów familiaryzacyjnych możesz więc zastosować syntetyczne kocie feromony frakcji F3 w formie sprayu lub dyfuzora o działaniu uspokajającym i przeciwlękowym. Stosowanie feromonów redukuje stres u kota, poprawia nastrój, pobudza zachowania związane z eksploracją terenu i zabawą. Dzięki temu nawiązywanie relacji z mruczkiem staje się łatwiejsze.

6.    Zabawa i smakołyki dla nieśmiałego kota

W przełamywaniu kociej nieśmiałości ważną rolę odgrywa budowanie pozytywnych skojarzeń. Kotu łatwiej będzie Ci zaufać, jeśli powiąże Twoją obecność z przyjemnymi doświadczeniami. Bardzo dobrym sposobem na zachęcenie mruczka do interakcji jest zabawa wykorzystująca elementy naturalnego kociego łańcucha łowieckiego (wypatrywanie, pogoń, chwytanie, rozszarpywanie ofiary). Do zabawy z kotem nieśmiałym najlepsze są tzw. zabawki dystansowe (np. kocie wędki), które pozwalają bawić się z pupilem z zachowaniem bezpiecznej odległości, bez bezpośredniego kontaktu fizycznego. Zabawa pobudza wydzielanie dopaminy i endorfin, przez co poprawia nastrój i ułatwia relaks.

Oprócz zabawy nawiązywanie relacji z lękliwym kotem mogą wspomóc smakołyki. Jeśli pupil boi się do Ciebie podejść, rzucaj je w kierunku jego kryjówki lub ułóż z nich ścieżkę prowadzącą w Twoją stronę. Dla kocich łasuchów to idealna zachęta do zbliżenia się do ludzi. Gdy uda się już przełamać pierwsze bariery, podawaj futrzakowi smakołyki z ręki za każdym razem, kiedy sam inicjuje kontakt. Pomoże to utrwalić u kota pozytywne skojarzenia.

7.    Rutyna i rytuały

Koty czują się najbezpieczniej w stabilnym i przewidywalnym środowisku. Nie przepadają za zmianami. Aby zwiększyć poczucie bezpieczeństwa u nieśmiałego kota, warto przestrzegać stałego harmonogramu dnia. Stałe pory karmienia, zabawy czy wspólnego wypoczynku doskonale porządkują koci dzień. Dzięki temu mruczek wie, czego może się spodziewać. W uporządkowanym świecie zmniejsza się poziom stresu.

Do stworzenia trwałej i silnej relacji z kotem warto wykorzystać także rytuały, które budują przewidywalność w kocio-ludzkich relacjach. Rytuałem może stać się karmienie z ręki, wspólny wypoczynek czy zabawa. Co ważne – w tworzeniu rytuałów bierze udział zarówno kot, jak i jego opiekun, przez co stanowią one istotną formę komunikacji. Za sprawą rytuałów nawet nieśmiały kotek może doskonale dogadać się z człowiekiem i zbudować z nim bliską relację.

Kot chowa się po kątach, chodzi na ugiętych łapach i nie chce nawiązać z Tobą kontaktu? Być może ma traumatyczne przeżycia lub po prostu nie wie, czy może Ci zaufać. Kot introwertyk może stać się Twoim przyjacielem. Wystarczy, że wykażesz się cierpliwością. Nie wyciągaj zwierzęcia na siłę z kryjówek, daj mu czas, żeby się do Ciebie przekonał. Nie wykonuj gwałtownych ruchów – odpowiednia mowa ciała jest bardzo ważna.

Stwórz zwierzęciu przestrzeń dopasowaną do jego potrzeb, zastosuj feromony do kontaktu i spróbuj pobawić się wędką. Pamiętaj też o stosowaniu smakołyków, które sprawią, że zwierzę będzie miało z Tobą pozytywne skojarzenia. Jeśli podstawowe metody nie działają, skorzystaj z pomocy behawiorysty. Zajrzyj do kategorii produktów przeznaczonych dla kota w Apetete. Znajdziesz tam przedmioty, dzięki którym zaaranżujesz we wnętrzu przestrzeń dającą zwierzęciu poczucie bezpieczeństwa.

Polecane posty

Dlaczego kot spada na cztery łapy? Jaki żwirek dla kota? Test drewnianych żwirków Czy kot może pić mleko? Co dawać do picia naszemu kotu? Czy kota można wychować? Kotek perski, czyli spokojny i łagodny mruczek. Jak o niego dbać?