FIV u kota – przyczyny, objawy, leczenie
FIV u kota, czyli wirus nabytego niedoboru immunologicznego, potocznie nazywane jest kocim HIV. To jedna z najpoważniejszych chorób zakaźnych, które zagrażają domowym pupilom. Jak przebiega kocie AIDS (FAIDS) i czy możliwe jest jego całkowite wyleczenie?
Choroba FIV u kota – groźny przeciwnik w walce o odporność
Kiedy w domu pojawia się nowy czworonożny przyjaciel, w Twojej głowie kłębią się same optymistyczne myśli. Cieszysz się na wspólny czas, spacery, zabawy z piłką i długie głaskanie za uchem.
Niekiedy jednak pod Twój dach trafia zwierzę z problemami zdrowotnymi, których objawy nie zawsze są zauważalne. Często nawracające infekcje, gorsza kondycja, apatia lub spadek wagi mogą być sygnałem, że pozornie zdrowy kot cierpi z powodu rozwijającego się schorzenia. Jedną z możliwych przyczyn takiego stanu jest FIV, czyli zespół nabytego niedoboru odporności. Czym jest FIV u kota i kiedy warto zbadać zwierzaka pod kątem nabytego niedoboru immunologicznego?
Przeczytaj również: Osowiały apatyczny kot – co może oznaczać takie zachowanie?
Co to jest FIV u kota?
FIV (z ang. feline immunodeficiency virus) to wirus, który w destrukcyjny sposób wpływa na układ odpornościowy domowych kotów. Jest schorzeniem nieuleczalnym, jednak dzięki odpowiedniej opiece można przedłużyć życie swojemu podopiecznemu i znacząco podnieść jego komfort. Choroba FIV u kota nazywana jest kocim HIV, ponieważ stanowi ten sam typ wirusa, co HIV, wywołujący u ludzi AIDS. Po raz pierwszy wirus został wyizolowany w 1987 roku w USA. Szacuje się, że schorzenie dotyka nawet 11% wszystkich kotów na całym świecie.
FIV jest wirusem, który nie zakaża ludzi. Natomiast mogą na niego chorować nie tylko domowe mruczki – wykryto go u dziko żyjących kotów, takich jak: lwy, tygrysy, pumy, rysie, gepardy i oceloty. FIV atakuje także przedstawicieli innych grup świata zwierząt, gdyż występuje u hien cętkowanych i pręgowanych. Większość domowych kotów jest podatna na FIV, dlatego nawet jednorazowy kontakt z nosicielem może okazać się powodem zakażenia. Choroba FIV u kota – jakie są najczęstsze przyczyny zakażenia retrowirusem nabytego niedoboru immunologicznego?
FIV u kota – przyczyny
Co to jest FIV u kota i jak dochodzi do zakażenia? FIV jest jedną z najgroźniejszych chorób wśród domowych mruczków, która atakuje podstępnie i bywa rozpoznawana dopiero w bardzo zaawansowanej fazie. FIV to jednocześnie nazwa wirusa, jak i samego schorzenia – w jego przebiegu dochodzi do trwałego uszkodzenia układu immunologicznego kota. Zakażenie wirusem następuje poprzez kontakt zdrowego zwierzęcia z wydzielinami chorego osobnika. Może to być ślina, krew, mocz lub nasienie, a także mleko samicy lub inne płyny ustrojowe.
Do zakażenia bardzo często dochodzi między kotami wolnożyjącymi, wśród niesterylizowanych zwierząt, które walczą ze sobą o terytorium i jedzenie. Infekcję mogą wywołać zadrapania, pogryzienia. Liczba zakażonych jest zdecydowanie wyższa także wśród kotów bezdomnych oraz wolno wychodzących. Futrzaki zarażają się także podczas kopulacji. Małe kocięta może zainfekować ich mama – dzieje się tak nie tylko w wyniku karmienia, ale już w życiu płodowym lub gdy kocica wylizuje swoje młode.
Gdzie rozprzestrzenia się FIV?
Miejscem, w którym wirus FIV może stosunkowo łatwo się rozprzestrzeniać, są przytuliska i schroniska dla bezdomnych zwierząt. Zwykle dochodzi do szybkiego roznoszenia się wirusa w przypadku kotów bezdomnych, które żyją w stadach i gdy jeden z przedstawicieli jest chory, zakażenie trzeba podejrzewać u wszystkich pozostałych zwierzaków. W grupie ryzyka znajdują się koty o nieznanej przeszłości. Jeśli adoptujesz kota ze schroniska lub przynosisz do domu kociaka, znalezionego na ulicy, on także może być nosicielem FIV.
Warto o tym pamiętać, kiedy postanawiasz zaopiekować się nowym kocim przybyszem, a masz już w domu innego kota. Co istotne, wirus FIV nie zagraża pozostałym gatunkom zwierząt – w tym, psom, ani ludziom. Raz zakażony kot pozostaje już nosicielem do końca życia. Może zarażać inne osobniki na każdym etapie choroby, nawet gdy przyjmuje leki lub jego schorzenie jest bezobjawowe.
Przeczytaj również: Co zrobić, by wziąć zwierzaka ze schroniska?
FIV u kota – objawy
Jak rozpoznać FIV u kota? Objawy nabytego niedoboru immunologicznego nie są specyficzne. Mogą przypominać symptomy wielu popularnych kocich schorzeń, a co więcej – być sprytnie maskowane zachowaniem naszego czworonoga. Koty umieją świetnie udawać dobre samopoczucie i długo znosić ból oraz dyskomfort, nawet gdy dolegliwości przeszkadzają im w codziennym funkcjonowaniu.
Co powinno zaniepokoić uważnego opiekuna? Gdy Twojego podopiecznego dotyczy FIV u kota, objawy w zaawansowanym stadium to przede wszystkim ogólne osłabienie zwierzęcia, a także nawracające infekcje. Podczas badania w gabinecie weterynaryjnym specjalista może wyczuć przewlekle powiększone węzły chłonne, jak również obserwować nawracające stany zapalne, np. w obrębie jamy ustnej. Niekiedy u kota występują problemy trawienne, biegunka, wymioty, a ewentualne uszkodzenia ciała długo i trudno się goją. Futrzak może stać się osowiały, apatyczny, unikać kontaktu z właścicielem, więcej pić lub odwrotnie – zjadać niewielkie porcje jedzenia i chudnąć.
Kot z FIV może mieć częstsze zapalenia jamy ustnej, przyzębia, dziąseł oraz zapalenia błony śluzowej nosa. Zwierzętom z niedoborami odporności może doskwierać również zapalenie spojówek lub rogówki, związane z zakażeniem herpeswirusem i kaliciwirusem. FIV działa niekiedy bezpośrednio na nabłonek żołądka i jelit, a także sprzyja przewlekłej niewydolności nerek, związanej z autoimmunologicznym kłębuszkowym zapaleniem nerek.
U zwierząt z FIV diagnozuje się przewlekłe i niepoddające się leczeniu zakażenia ucha zewnętrznego bądź choroby oczu, takie jak zapalenie błony naczyniowej przedniej części oka, jaskrę oraz nowotwory (chłoniakomięsaki). W zaawansowanej fazie choroby kot może mieć zaburzenia neurologiczne, np. zaburzenia rytmu snu, zmiany zachowania lub neuropatie obwodowego układu nerwowego.
Przebieg zakażenia wirusem FIV
Zakażenie wirusem FIV przebiega w kilku fazach. Pierwsza to faza wiremii, która występuje po 2 tygodniach od zakażenia i trwa 6-8 tygodni. W tym czasie wirus intensywnie namnaża się w organizmie kota. Objawami zakażenia mogą być typowe dla infekcji wirusowej oznaki – zaburzenia trawienne, spadek energii, apatia, gorszy apetyt i gorączka.
Po tym okresie zwykle następuje faza bezobjawowa. Wirus pozostaje utajony, symptomy wyciszają się lub zupełnie zanikają, a dobra kondycja zwierzęcia może utrzymywać się nawet przez kilka lat.
Faza pogarszania się stanu zdrowia może pojawić się niespodziewanie, gdy właściciel zupełnie nie podejrzewa problemów zdrowotnych swojego pupila. Czynnik decydujący o jej wystąpieniu stanowi wiek kota lub pojawienie się innych chorób, które negatywnie wpływają na jego stan zdrowia.
Pomiędzy latami dobrego samopoczucia mogą występować fazy immunosupresji, czyli obniżenia odporności. Kot traci wtedy na wadze, stosunkowo często łapie kolejne infekcje, które też trudniej i dłużej się leczą. Niestety dopiero na tym etapie u wielu zwierzaków diagnozuje się nabyty niedobór immunologiczny, co przekłada się na problemy z przywróceniem kota do poprzedniej sprawności.
Koty, które nie otrzymują specjalistycznej opieki weterynaryjnej, zwykle umierają z powodu fazy wielonarządowej niewydolności organizmu. Jeśli dochodzi do niewydolności, podczas gdy kot jest leczony u specjalisty, zwykle lekarz zaleca eutanazję, by zakończyć cierpienie zwierzęcia.
FIV u kota – leczenie
Jak już wcześniej wspomniano FIV to niestety choroba nieuleczalna. Jednak rozwój medycyny i coraz bardziej zaawansowana wiedza na temat FIV pozwalają zapewnić zakażonym kotom długie i komfortowe życie bez bólu. Zwykle osobniki, które wykazują obecność przeciwciał, mogą wyglądać na zdrowe przez wiele lat, a ich schorzenie rozwija się bardzo wolno.
Zazwyczaj, gdy lekarz na podstawie wywiadu z opiekunem podejrzewa deficyty odporności, zleca niezbędne badania kota. FIV jest stosunkowo łatwy do wykrycia. Przy nawracających infekcjach i stanach zapalnych pierwszym etapem diagnostyki są testy diagnostyczne i badanie kota. FIV odkrywa się poprzez zlecenie testu na obecność określonych białek. Wynik jest już dostępny po ok. 10 minutach od przeprowadzenia badania. A dodatkowe testy mogą jedynie wskazać na ewentualne zmiany, które w organizmie kota poczynił wirus.
Opieka nad kotem zarażonym FIV
Kluczową kwestią w przypadku zarażonych czworonogów jest niedopuszczenie do rozwoju wtórnej infekcji. Zadaniem troskliwego opiekuna jest zapewnienie kotu pełnowartościowego wyżywienia, stałego dostępu do wody i obserwacja jego stanu zdrowia. Jeśli coś wzbudzi niepokój właściciela, warto od razu zgłosić się do lekarza weterynarii i wykonać niezbędne badania, by zahamować rozwój schorzenia. Koty, które mają objawy kliniczne, mogą wymagać okresowego podawania leków i stałej opieki medycznej.
Bywa, że koci pacjent wymaga podawania płynów i składników odżywczych drogą pozajelitową. Niekiedy stosuje się zydowudynę, jednak lek ten może przejawiać toksyczne działanie na szpik kostny. Niektórzy specjaliści polecają stosowanie leków immunomodulacyjnych, które w określonych przypadkach pomagają w łagodzeniu objawów klinicznych. Jeśli kot mało je i pojawiają się u niego objawy anoreksji, pomocne mogą być leki pobudzające apetyt.
FIV u kota – profilaktyka
Jednym z najważniejszych elementów walki z niedoborami odporności u domowych czworonogów jest profilaktyka. To dzięki bacznej obserwacji i zaopatrzeniu kota we wszystkie niezbędne składniki odżywcze możemy cieszyć się jego długim życiem, a pupilowi zapewnić funkcjonowanie bez dolegliwości. Profilaktyka to także uświadomienie sobie faktu choroby i wykonanie najpotrzebniejszych badań.
Leczenie stanów zapalnych i nawracających infekcji bez sprawdzenia ich przyczyny może dać odwrotny skutek od oczekiwanego. Przykładowo, podawanie leków sterydowych kotom może co prawda hamować objawy choroby, ale długofalowo prowadzić do przyspieszenia rozwoju FIV.
Jak dbać o swojego kota?
Przede wszystkim, gdy Twój podopieczny nie ma FIV, a Ty chcesz uniknąć jego zarażenia, musisz chronić go przed kontaktem z innymi, nieznajomymi zwierzętami. Ryzyko zakażenia pojawia się, gdy Twój pupil jest kotem wychodzącym bądź kiedy pozwalasz mu na kontakt z bezdomnymi zwierzakami lub przekazujesz pod opiekę do domu, w którym mieszkają niezbadane pod kątem FIV osobniki. Pamiętaj, że taka sytuacja ma dwie strony medalu. Zarówno Twój kot może zarazić się FIV, jak i inne futrzaki mogą stać się nosicielami, jeśli nie przebadasz swojego zwierzaka lub zataisz ten fakt przed innymi opiekunami czworonogów.
Profilaktyka obejmuje również dietę – dobrze zbilansowany jadłospis działa jak lekarstwo. Po konsultacji z lekarzem weterynarii możesz uzupełnić menu kota o suplementy, które podnoszą odporność, np. oleje zawierające kwasy omega-3 lub betaglukan.
W 2002 roku w Stanach Zjednoczonych dopuszczono do użytku szczepionkę przeciwko FIV, która stała się też dodatkowym impulsem do badań nad stworzeniem szczepionki przeciwko HIV u człowieka. Jednak ze względu na ogromną liczbę wirusów i liczne wariacje jej szczepów nie chroni ona zwierząt w pełni, a jej efektywność będzie można ocenić dopiero po wielu latach.
FIV u kota – egzamin z odporności
Niedobory odporności u kota wywołuje wirus FIV, którym zwierzę może zarazić się od innych przedstawicieli swojego gatunku. Choroba często przebiega bezobjawowo, a jej pierwsze symptomy pojawiają się po wielu latach od zakażenia. Zwykle gdy kot jest już w podeszłym wieku lub w wyniku innych chorób doszło do obniżenia jego odporności i osłabienia organizmu.
Mimo iż FIV jest chorobą nieuleczalną, poprzez staranną obserwację zwierzęcia i dbanie o jego dietę możemy zapewnić mu pełen komfort codziennego funkcjonowania. Warto pamiętać, że do spadku odporności przyczynia się niekiedy zmiana miejsca zamieszkania, wyjazd właściciela lub pojawienie się nowego domownika. Dlatego warto ograniczać w życiu kota sytuacje stresowe.
Jeśli chcesz, aby Twój podopieczny miał dużo energii, wybierz jakościowe produkty i suplementy dla kota z oferty naszego sklepu i codziennie wzmacniaj jego układ odpornościowy. To pewność, że dajesz kotu wszystko, co najlepsze i pozytywnie wpływasz na jego harmonijny rozwój!
Polecane posty
Najciekawsze propozycje z naszego sklepu