Choroba sieroca u kota. Czym się objawia i jak sobie z nią radzić?
Koty towarzyszą ludziom od tysięcy lat – jednak nie oznacza to, że człowiek jest w stanie zastąpić kociętom kontakt z czworonożną matką. Koty, które zostały zbyt wcześnie oddzielone od swojej rodziny, będą prawdopodobnie przejawiały pewne niepokojące zachowania, określane jako choroba sieroca u kota. Na czym polega to schorzenie i czym dokładnie się objawia?
Choroba sieroca u kota – skąd się bierze?
Grono mieszkańców Twojego domu ma wkrótce powiększyć się o nowego, czworonożnego członka rodziny? To wspaniale – z pewnością nie możesz się już doczekać! Niezależnie od tego, jak bardzo chciałbyś już mieć kociaka u siebie, musisz uzbroić się w cierpliwość. Kocie dzieci nie powinny być oddzielane od matki wcześniej, niż po upływie dwunastu tygodni – w przeciwnym razie mogą później wykazywać wiele dziwnych, nietypowych zachowań. Z czego jednak wynika ten problem?
Choroba sieroca u kota – skutki nieprawidłowej socjalizacji
Kocia choroba sieroca wynika bezpośrednio z nieodpowiedniej socjalizacji zwierzęcia: czworonóg, poprzez pewne zachowania i nawyki, stara się rekompensować sobie emocjonalne niedobory. Musisz wiedzieć o tym, że kocięta uczą się tego, jak „być kotem”, poprzez obserwację i naśladowanie. Przez pierwsze tygodnie życia bacznie przyglądają się, jak członkowie jego rodziny funkcjonują w grupie i zachowują się w określonych sytuacjach. Małe mruczki odbierają od swojej matki cenne lekcje: ćwiczą mycie futerka, postawy ciała, mimikę i wydawane dźwięki.
Dodatkowo – na początku swojego życia kotki poznają otaczający je świat. Uczą się, jak odróżniać zagrożenie od przyjemnych bodźców, a poprzez zabawy z matką oraz rodzeństwem zdobywają umiejętności prawdziwych drapieżników. Jeśli miałeś kiedyś do czynienia z kociętami, to prawdopodobnie widziałeś, jak kocia mama wylizuje futerka swoich dzieci, bawi się z nimi, a nawet przynosi upolowane zdobycze, by maluchy mogły poćwiczyć polowanie!
Wszystko, czego zwierzak doświadcza w procesie socjalizacji, trwale zapisuje się w jego pamięci i rzutuje na całe późniejsze życie. Ogromnie ważne jest w tym czasie poczucie bezpieczeństwa – które może kociętom dać jedynie przebywanie w rodzinnym gnieździe. Kot pozostający przy matce odczuwa znacznie mniejszy stres – jeśli zostanie od niej oddzielony, to poziom hormonów stresu w jego organizmie gwałtownie wzrasta.
Rozwój kociąt a choroba sieroca
Maluch uczy się lękowych reakcji i tego, że nie można ufać niczemu, co go otacza. Co ważne – rozwój emocjonalny takiego kota przebiega z opóźnieniem! Później, już jako dorosłe zwierzę, prawdopodobne będzie płochliwy, nieśmiały i trudniej go będzie oswoić.
Główną przyczyną choroby sierocej u kota jest zbyt wczesne oddzielenie od matki. Nie oznacza to jednak, że problem ten dotknie każdego takiego czworonoga – każdy z nich ma swój indywidualny charakter, i niektóre są o wiele bardziej wrażliwe niż inne. Choroba sieroca u kota może też pojawić się po traumatycznych, bardzo stresujących wydarzeniach.
Zachowania obsesyjno-kompulsywne u kota
Występowanie choroby sierocej jest w pewien sposób rodzajem zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych, które pojawiają się u zwierząt narażonych na silny stres. Zaburzenia te można określić jako zachowania, które występują częściej, niż normalnie – a przez to zaburzają normalny tryb życia zwierzęcia. Oznacza to, że kot skupia się na powtarzaniu danej czynności na tyle mocno, że zaczyna zaniedbywać to, co normalnie robi na co dzień: przestaje dbać o higienę, nie poświęca czasu na zabawę, a przede wszystkim – nie jest w stanie się zrelaksować.
Co może być przykładem kocich zachowań obsesyjno-kompulsywnych? Specjaliści zaliczają do nich nadmierne wylizywanie sierści, samookaleczenia (na przykład wydrapywanie ran w powłokach skórnych), nieustanne polowanie na ogon lub ssanie i żucie miękkich materiałów oraz tkanin – co jest głównym objawem choroby sierocej. Kot uporczywie próbuje wracać do wykonywanych czynności. Jeśli spróbujesz powstrzymać go siłą, to nie osiągniesz pożądanego rezultatu, a jedynie powiększysz stres i frustrację czworonoga.
Najważniejsze jest to, by prawidłowo określić charakter konkretnych zachowań – musisz dokładnie obserwować swojego kota i ocenić, czy to, co robi, to normalne czynności, czy jednak nieprawidłowe objawy. Zastanów się, w jakich sytuacjach mruczek je przejawia – być może uda Ci się zidentyfikować czynniki, które wpływają na niego szczególnie niekorzystnie. Przyjrzyj się też, jak kot zachowuje się już po zakończeniu wykonywania obserwowanej czynności: czy jest spokojny i zrelaksowany, czy raczej wydaje się niespokojny i pobudzony?
Sprawdź również: Poród kota i co dalej? Jak pomóc kotu przy porodzie?
Choroba sieroca u kota – objawy
Kocia choroba sieroca przejawia się w bardzo charakterystyczny sposób. By móc skutecznie z nią walczyć, najpierw musisz być w stanie ją rozpoznać! Znając typowe objawy, łatwiej zrozumiesz, co dzieje się z Twoim podopiecznym – i z czego wynikają jego nietypowe zachowania.
Jak przejawia się choroba sieroca u kota?
Problemy behawioralne wynikające z choroby sierocej polegają głównie na uporczywym ssaniu, przeżuwaniu i ugniataniu wszystkiego, co kot ma pod ręką. Najczęściej są to miękkie materiały: pościel, koce, tkaniny lub nawet ubrania. Podczas tej czynności zwierzę intensywnie się ślini.
Zastanawiasz się, skąd bierze się potrzeba powtarzania tego typu zachowań? Prawdopodobnie kociak w ten sposób uspokaja się i zapewnia sobie poczucie bezpieczeństwa. Przypomina mu to początkowy okres życia: przytulanie się do kociej matki i ssanie jej mleka. Być może zauważyłeś kiedyś, że kocięta, pijąc mleko matki, intensywnie ugniatają łapkami jej brzuch – Twój podopieczny po oddzieleniu od mamy próbuje robić dokładnie to samo!
Dobrą informacją jest na pewno to, że z czasem wiele kotów z choroby sierocej po prostu wyrasta: im są starsze, tym rzadziej zdarzają im się opisane powyżej problemy. Nie jest to jednak regułą i czasami niepożądane zachowania – częściej lub rzadziej – pojawiają się już przez całe życie.
Czy „ugniatanie” to objaw choroby sierocej u kota?
Szczęśliwe koty często „ugniatają” łapkami miejsce, w którym wypoczywają. Czy oznacza to, że zadowolony mruczek drepczący po Twoich kolanach boryka się z poważnym zaburzeniem emocjonalnym? Niekoniecznie! Są to dwa różne zachowania i można łatwo je odróżnić. Jeśli Twój kot nie cierpi na chorobę sierocą, podczas ugniatania nie będzie się ślinił. Wykonywane czynności nie będą też przybierały charakteru zachowań kompulsywnych.
Jaki jest cel kociego ugniatania? Rozwiązanie tej zagadki jest dość prozaiczne: taka czynność po prostu kojarzy im się z poczuciem bezpieczeństwa, dzieciństwem u boku kociej rodziny, sytością i wypoczynkiem. Dreptanie łapkami koty utożsamiają ze szczęściem. Właśnie dlatego zachowują się w ten sposób wtedy, kiedy z zadowoleniem siedzą na Twoich kolanach i poddają się głaskaniu.
Często podczas tej czynności zasypiają. Jeżeli więc Twój kot „ugniata” skórę na Twoich kolanach, możesz się tylko cieszyć. To oznacza, że czuje się w Twoim towarzystwie komfortowo, a pieszczoty pomagają mu się zrelaksować.
Choroba sieroca u kota – jak ją leczyć?
Wiesz już, czym jest choroba sieroca u kota. Jak leczyć to zaburzenie? Do problemu należy podejść wszechstronnie – i z ogromną dozą cierpliwości.
Choroba sieroca u kota – na co zwrócić uwagę?
Przygarnięcie osieroconego w dzieciństwie kociaka nie powinno nigdy być pochopną decyzją. Odpowiednie zajęcie się takim maluchem to trudne zadanie: będziesz musiał wykazać się ogromną cierpliwością, zachowywać się opiekuńczo i delikatnie. Jeśli dużo czasu spędzasz poza domem, nie masz czasu na okazywanie zwierzęciu ogromu troski – jeszcze raz zastanów się, czy to na pewno dobry pomysł. Jeśli jednak uznasz, że jesteś w stanie temu podołać, to powinieneś wiedzieć, jakie kocie zachowania powinny wzbudzić Twoją czujność.
Pamiętaj, że zanim uznasz, że Twój kot cierpi na chorobę sierocą – powinieneś wybrać się do weterynarza. Podczas wizyty wykonane zostaną podstawowe badania krwi. Dzięki temu dowiesz się, czy zwierzę nie cierpi z powodu jakichś niedoborów: to może spowodować bardzo podobne zachowania!
Chcąc pomóc choremu zwierzęciu, musisz przede wszystkim zadbać o właściwe nastawienie. Po pierwsze – przygotuj się na to, że takiego problemu nie da się rozwiązać za pomocą krótkiej terapii. Po drugie, weź pod uwagę, że problem może nigdy do końca nie zniknąć: nie znaczy to jednak, że nie ma sensu nic robić. Wciąż możesz znacznie podnieść komfort życia swojego podopiecznego!
Jak pomóc kotu z chorobą sierocą?
Nie każdy właściciel mruczka wie, jak powinna być leczona choroba sieroca u kota. Objawy tej choroby nie przypominają dolegliwości fizycznych, a zwierzę może wydawać się szczęśliwe. Stąd też wiele osób bagatelizuje to zaburzenie, uznając, że nie jest to coś, czym warto byłoby się przejmować. Koty dotknięte tym problemem nie odczuwają bólu, mają prawidłowy apetyt i dużo energii.
Nie można jednak zapominać, że podobnie jak w przypadku ludzi – zaburzenia psychiczne i emocjonalne obniżają zwierzakom komfort życia. Przyczyniają się też do podwyższenia poziomu stresu. Jak możesz więc pomóc swojemu kotu?
Przede wszystkim – postaraj się zapewnić mu jak najbardziej bezpieczne otoczenie. Zadbaj, by kociak miał jak najmniej niepotrzebnego stresu. Przygotuj mu wygodne, miękkie legowisko – na przykład legowisko Colosseum Aspen Amiplay. Nie żałuj zwierzakowi czułości, głaskania i przytulania. Zbyt wcześnie zabrany od matki kotek jest zazwyczaj bardzo wymagający – przygotuj się na to, że będziesz musiał poświęcić mu dużo swojej uwagi i zaangażowania. Często wymaga to dostosowania swojego harmonogramu dnia do potrzeb zwierzaka.
Gdy kot zaczyna ssać i ugniatać, odwróć jego uwagę od tej czynności. Najlepiej sprawdzi się zabawa. Zaabsorbowany czworonóg zupełnie zapomni o tym, co robił przed chwilą. Im bardziej angażująca i stymulująca zabawa, tym lepiej! Twój podopieczny musi poczuć, że jest w centrum uwagi, a wokół dzieje się cała masa ciekawych rzeczy.
Najlepiej zaopatrz się w specjalne, kocie zabawki – możesz wybrać te wypełnione kocimiętką, co będzie dla kota dodatkowym bodźcem. Świetnie sprawdzi się kita z kocimiętką Trixie.
Możesz wypróbować także inne zabawki tej marki jak na przykład piłka Cat Activity na przysmaki. Szeleszczące tunele, wędki z puszystymi zabawkami, drapaki i skomplikowane labirynty – to z pewnością zajmie uwagę Twojego podopiecznego!
Kiedy potrzebna jest pomoc specjalisty?
Może być tak, że nawet ogromna doza cierpliwości, miłości i odwracania uwagi nie będzie w stanie pomóc Twojemu kotu. Trafiłeś na zwierzę wyjątkowo wrażliwe lub takie, które ma za sobą ciężkie przeżycia? Konieczna może okazać się konsultacja z kocim behawiorystą. Specjalista pomoże Ci znaleźć sposoby, dzięki którym będziecie mogli poradzić sobie z problematycznymi zachowaniami – tak, by zwierzę odczuło ulgę. Czasami trudno jest zrozumieć, co kot na swój sposób próbuje nam przekazać: wiedza profesjonalisty jest w takich sytuacjach na wagę złota!
Jeżeli Twój pupil zmaga się z chorobą sierocą, możesz też rozważyć… adopcję drugiego kota. Często pomaga to zwierzęciu poczuć się swobodniej, a przebywanie z innym mruczkiem zaspokaja jego potrzebę socjalizacji. Przygarniając osierocone kocie rodzeństwo, pamiętaj, że zwierząt dla ich dobra nie powinno się rozdzielać!
Przeczytaj także: Jak trzymać kota, by mruczek był zadowolony?
Choroba sieroca u kota – doświadczenia innych właścicieli
Choroba sieroca u kota. Kilka słów na koniec!
Bagatelizowanie kociej choroby sierocej nie jest dobrym rozwiązaniem. Mamy nadzieje, że po lekturze tego artykułu nie popełnisz takiego błędu! Wiedząc, na jakie zachowania należy zwrócić szczególną uwagę, będziesz miał szansę zareagować szybko i pomóc swojemu podopiecznemu poczuć się lepiej.
Wiemy, że jako opiekun kota na pewno chcesz dla niego wszystkiego, co najlepsze. Dlatego w naszym sklepie Apetete zebraliśmy starannie wybrane akcesoria i produkty – znajdziesz tam wszystko, czego może potrzebować Twój mruczek. Zapraszamy do zapoznania się z naszą ofertą!
Polecane posty
Najciekawsze propozycje z naszego sklepu