Kot burmski – charakter, umaszczenie, opis rasy

Kot burmski to mruczek z tajemniczą historią pochodzenia i majestatycznym wyglądem, a mimo wszystko nie zyskał zbyt dużej popularności w Polsce. Podpowiadamy, jakie są koty burmskie, skąd pochodzą i jak wygląda ich pielęgnacja.

Kot burmski – jaki jest ten mruczek?

Koty burmskie to mruczki o pięknym wyglądzie i ciekawej historii. Zachwycają swoim wyglądem i szeroką gamą kolorów. Przed zakupem warto dowiedzieć się, jaki jest temperament kota burmskiego, czy są to wymagające mruczki i jak odnajdą się w relacjach z dziećmi. Być może okaże się, że kot burmski to idealny towarzysz dla Ciebie. 

Kot burmijski – pochodzenie

Koty burmijskie były hodowane przez mnichów jako koty świątynne i pochodzą z Birmy. Pierwsze informacje z nimi związane pojawiły się już w księdze poezji o kotach pochodzącej z okresu Ayudhya w latach 1350 – 1767. Co ciekawe, zwierzęta te zostały nazwane „świątynną strażą”, ponieważ ich brwi, a raczej niewielkie, praktycznie pozbawione włosów plamki, sprawiały wrażenie, jakby kot nigdy nie spał. Ilość wierzeń dotyczących kotów w tamtym czasie była bardzo wysoka, miały one po śmierci właściciela wstawiać się za nim u Buddy. Uważano również, że dusza osoby zmarłej, przed wstąpieniem na najwyższy poziom doskonałości, żyła przez pewien czas w ciele świętych kotów. 

Jak powstała rasa kot burmijski?

W roku 1930 emerytowany lekarz marynarki wojennej USA, dr Joseph G. Thompson, mieszkający w San Francisco, postanowił sprowadzić z Birmy brązową kotkę, której dał na imię „Wong Mau”. Z początku uważano, że była ona pewną odmianą kota malajskiego, jednak Wong Mau okazała się kotem tonkijskim, tj. syjamsko-burmańską hybrydą. W USA nie było drugiego takiego zwierzęcia jak „Wong Mau”, dlatego dr Thomson (wspólnie z trójką wybitnych hodowców: Virginią Cobb, Billym Gerstem oraz dr Clydem E. Keelerem) sprowadził z Tajlandii kota syjamskiego o imieniu „Tai Mau”. Wygląd kociąt był mieszany, niektóre były podobne do matki, inne całkowicie do ojca.

Dopiero skrzyżowanie „Wong Mau” z jej synem „Yen Yen” zaowocowało powstaniem trzeciego typu kolorystycznego, o ciemnobrązowej barwie. Ten moment uważa się za powstanie rasy burmijskiej. Koty burmskie zgłoszono do oficjalnego spisu rasowych mruczków dopiero w 1934 roku w Stanach w stowarzyszeniu Cat Fanciers’ Association, a w roku 1936 uznano rasę we wpisie. Ogromne zainteresowanie tymi zwierzakami zmusiło do kolejnych krzyżówek kota burmskiego z kotem syjamskim. Wówczas doszło nawet do chwilowego zawieszenia rejestracji tych mruczków ze względu na wątpliwości co do odrębności rasy. 

Herb rasy kota burmijskiego

Burmskie koty posiadają nawet własny herb. Przedstawia on pawia stojącego z rozpostartym ogonem, który stanowi symbol narodowy. Po bokach tego ptaka stoją lwy, nazywane także jako „Klinthe”. Główny plan herbu to kot burmski w sobolowym kolorze. Pozostałe elementy nawiązują do dziedzictwa kraju pochodzenia mruczka, czyli Birmy. Imię i zawołanie zapisane u podnóża herbu to: Kot Burmański – Inteligencja – Godność – Uczuciowość. Jak widać, zwierzęta te były bardzo cenione przez mieszkańców Birmy, gdzie kot  ten pojawiał się na buddyjskich świątyniach.

Kot burmski – wygląd

Koty burmskie przyciągają swoich zwolenników nietuzinkowym wyglądem i bogatą gamą kolorów futra. Niezwykłe barwy to efekt krzyżówek w przeszłości, stąd też możesz przygarnąć kota burmskiego w liliowym odcieniu albo sobolowym czy niebieskim. Warto wspomnieć, że mamy obecnie dwie odmiany tego mruczka – brytyjską oraz amerykańską. Różnią się one od siebie także w dopuszczalnych barwach umaszczenia. Zwierzak pochodzący z linii brytyjskiej może mieć sierść w kolorze: liliowym, sobolowym, czekoladowym, niebieskim, kremowym, rudym, a nawet szylkretowym. Z kolei w przypadku kota burmskiego z linii amerykańskiej, mają one podobne barwy, jednak wyróżnia je krótka szata, bardziej okrągła głowa oraz masywniejsza postura. W przypadku wszystkich kotów tej rasy jaśniejszy odcień występuje w okolicy brzucha, a ciemniejszy na grzbiecie. Oczy kotów ukazują się w kolorze żółtym lub miedzianym.  

Wielkość kotów burmskich

Burmskie koty wyróżnia to, że są niewielkie i stosunkowo lekkie. Waga zarówno kocic, jak i kocurów nie przekracza 6 kg. Mimo wszystko ich sylwetka jest dość masywna i przysadzista. 

Wygląd kota burmskiego

Kot burmski to mruczek z charakterystycznymi oczami – nad górną powieką ma linię, która nadaje im orientalny charakter. Oczy zwierzęcia są duże i najczęściej w barwach złoto-żółtych i miedzianych. Uszy raczej niewielkie, lekko zaokrąglone na końcach. Tułów kota jest dobrze zbudowany, umięśniony, a ogon mruczka powinien być nieco zaokrąglony przy końcu. Budowa ta zachowuje jednak zgrabność całej sylwetki. Sierść u mruczków burmskich jest krótka, o lekkim połysku i praktycznie pozbawiona podszerstka. Co ciekawe, kolor ich futra uzależniony jest w dużej mierze od temperatury otoczenia, w którym przebywają. W chłodniejszej temperaturze kolor robi się ciemniejszy, a w wyższej jaśniejszy. Finalne umaszczenie futra kotów burmijskich definiuje się dopiero około 2. roku życia. Kiedy kocięta burmskie przychodzą na świat, ich sierść jest zazwyczaj bardzo jasna i dopiero z czasem zaczyna ciemnieć. 

Zobacz również: Zapalenie spojówek u kota – jak sobie z nim poradzić? 

Kot burmijski – charakter

Poznając koty burmskie, charakter to kluczowa kwestia, której warto się przyjrzeć. Jaki jest ten zwierzak? Czy to typ leniwego kota, a może prawdziwy wulkan energii? W przypadku mruczków burmskich to zdecydowanie ta druga opcja. Koty potrzebują na co dzień sporo uwagi i zabawy, inaczej mogą stać się nieznośne i głośno miauczeć, domagając się jej. Kot burmski to aktywny mruczek, ciekawy świata, uwielbiający zabawę. Bardzo ufa swoim domownikom i przywiązuje się do nich wyjątkowo mocno. Te zwierzaki są niezwykle towarzyskie i uwielbiają spędzać czas blisko swego opiekuna. Ich usposobienie jest raczej łagodne, dlatego dobrze odnajdą się w rodzinie z dziećmi, nauczonymi prawidłowego traktowania kota. Koty burmskie mają predyspozycje do aportowania i nauki sztuczek. Należy jednak pamiętać, że po zabawie potrzebują czasu dla siebie i na odpoczynek. 

Kot burmski – relacja z opiekunem

Koty burmskie wyjątkowo przywiązują się do swoich opiekunów i tworzą z nimi niesamowitą więź. Uwielbiają głaskanie, a nawet noszenie na rękach. Takie są przeważnie kotki tej rasy, z kolei kocury obserwują otoczenie z bezpiecznej odległości. Bywają one dość natarczywe w budowaniu przyjaźni ze swoim opiekunem i mogą domagać się nadmiernych pieszczot. Ta chęć do zabawy i ruchu nie zmienia się z wiekiem, z reguły koty burmskie pozostają tak aktywne aż do późnej starości.

Mimo mocnego temperamentu są one łagodne w relacjach z ludźmi i innymi zwierzętami. Tym, co jest bez wątpienia ogromną zaletą tej rasy, jest fakt, że kot burmski z łatwością nawiązuje przyjaźnie z innymi zwierzętami domowymi. Oczywiście kluczowa jest odpowiednia socjalizacja mruczka i przedstawianie mu nowych bodźców. Zwierzaki tej rasy wyróżnia wysoka inteligencja i zdolność do zaskakiwania swoimi pomysłami. Mogą otwierać drzwi albo znudzone, szukać drogi do ujścia swojej fantazji. Kot burmski z reguły źle znosi rozstania ze swoim opiekunem, woli być blisko domowników. 

Aktywność kota burmskiego

Jak już wiesz, kot burmski to bardzo aktywny mruczek, który szybko przyswaja nowe umiejętności. Nie lubi się nudzić, choć mimo tego z powodzeniem może mieszkać w mieszkaniu. Nie potrzebuje dużego ogrodu do codziennych aktywności. Biorąc pod uwagę jego ciekawski charakter, lepiej nie wypuszczać mruczka do ogrodu. Te koty prędko się uczą, dlatego z łatwością przyswajają chodzenie na smyczy. Warto wyposażyć się w DUVO+ Obroża dla kota Love z dzwonkiem. Do obroży można także dobrać stabilną smycz, taką jak np. Chaba Smycz taśma regulowana czarna. Dzięki spacerom zaspokoisz potrzebę kota do poznawania otaczającego świata, jednocześnie zapewnisz mu maksymalne bezpieczeństwo. W grę wchodzą tylko kontrolowane formy aktywności, ponieważ tę rasę cechuje duża ufność, stąd też ogrom niebezpieczeństw czyha na nie na zewnątrz.

Zabawa z kotem burmskim

Obowiązkowy element życia z kotem burmskim to odpowiednia organizacja zabawy. Te zwierzaki zdecydowanie nie lubią się nudzić! Pomysłowe zabawki takie jak rybki, nakręcane myszki i wędki, to świetny pomysł za wspólnie spędzony czas. Warto zapewnić kotu także drapak, dzięki któremu zaspokoi swoje potrzeby. Wspólna zabawa to nie tylko aktywność kota, ale również wzmacnianie Waszej więzi, co przecież jest kluczowe w relacji z pupilem. Aktywność mruczka powinna być zawsze przemyślana i zaplanowana, dlatego przed adopcją kociaka warto odpowiednio przygotować swoje mieszkanie na przyjęcie lokatora. Okna i balkony najlepiej zabezpieczyć specjalną siatką oraz skompletować stosowne zabawki. Wypady na dwór warto zorganizować, zakładając psu szelki, takie jak np. Amiplay BeHappy Szelki regulowane Guard. Dla tak aktywnych mruczków, trening powinien uwzględniać naukę aportowania i zabawę przy pomocy wędki. Zadowolony kot odpowie Ci głośnym mruczeniem, gdy będzie odpoczywał przytulony do Ciebie. 

Kot burmski (burmijski) – pielęgnacja

A jak to jest z pielęgnacją kota burmskiego? Wymaga doboru specjalnej karmy, a może częstego czesania? Nic podobnego. 

Żywienie kota burmskiego

Dieta kota powinna uwzględniać jego dużą ruchliwość oraz zaspokajać dzienną wartość energetyczną. Karma z wysoką zawartością białka i tłuszczu, będzie odpowiednią propozycją żywienia dla mruczków tej rasy. Ze względu na predyspozycje do chorób układu moczowego, lepiej podawać kotom karmę mokrą, sprawdzi się także dieta BARF, czyli samodzielnie przygotowywane posiłki dla pupila. Warto więc ułożyć dla mruczka odpowiednią dietę opartą o mokry pokarm, która uwzględnia jego wiek, wagę i codzienną aktywność.

Sprawdź także: Jak karmić kota? 6 kroków do zbilansowanej diety

Zdrowie kotów burmskich

Koty burmskie z reguły należą do zdrowych ras, ale mogą się pojawiać w ich przypadku takie dolegliwości, jak deformacje szczęki czy syndrom płaskiej klatki piersiowej. Czasami mogą one cierpieć na cukrzycę, a z chorób oczu – jaskrę. Struwity w moczu pojawiają się w przypadku tej rasy częściej niż w przypadku innych ras. Wybierając kocięta tej rasy, warto poprosić hodowcę o okazanie zaświadczeń na badania w kierunku hipokalemię i gangliozydozę GM2. W tym przypadku niedobór tego enzymu wpływa na zaburzenia układu nerwowego u kotów. Czasami mruczki tej rasy cierpią także na dolegliwość zwaną pica, czyli jedzenie niejadalnych przedmiotów. Regularne kontrole w klinice weterynaryjnej, pozwolą zachować kontrolę nad zdrowiem mruczka.

Pielęgnacja kota burmskiego

Jak należy dbać o kota tej rasy? Te mruczki nie wymagają czasochłonnej pielęgnacji. Wystarczy regularnie czesać ich sierść, najlepiej raz w tygodniu. Dbając o te zwierzaki, należy także wziąć pod uwagę kontrolę ich pazurów, zębów i oczu. Regularne wizyty u weterynarza w celach profilaktyki, to dobry zwyczaj świadomego opiekuna kotów domowych. 

Kot burmski i opinia właściciela

Jak już wiesz, koty burmskie nalezą do wyjątkowo aktywnych mruczków, uwielbiają zabawę i przytulanie. Zastanawiasz się nad tym, ile kosztują koty burmskie? Cena za kocięta tej rasy waha się najczęściej od 1500 do 4000 zł, w zależności od wybranej hodowli. A jak życie z kotami tej rasy wygląda w praktyce? 

Kot burmski – wyjątkowy kot z bogatą historią

Sylwetka kota burmskiego jest niezwykła. Rasa o bogatej historii i zjawiskowym wyglądzie. Niegdyś strzegły buddyjskich świątyń, a teraz strzegą ognisk domowych swoich ludzkich przyjaciół. Mają żywiołowy charakter, a mimo wszystko zachowują łagodne usposobienie. Silna więź z człowiekiem to prawdziwy wyznacznik kotów tej rasy. Kiepsko znoszą samotność i przepadają za przytulaniem, oczywiście w granicach rozsądku. Taki zestaw cech sprawia, że wydają się one idealnym kompanem dla wszystkich fanów uczuciowych i emocjonalnych zwierzaków. Warto więc zwrócić uwagę na koty burmskie. Hodowla, z której przyjmie się do domu tego mruczka, powinna być zarejestrowana i przedstawiać komplet badań rodziców zwierzaka. Co sądzisz o kotach burmskich? Miałeś z nimi styczność? Podziel się opinią swoją w komentarzu.

Polecane posty

Ciekawostki o rasach psów i kotów Etapy rozwoju szczeniąt Czyszczenie zębów u psa – jak dbać o uzębienie pupila? Festiwal psiego mięsa Yulin Jak nauczyć psa reagowania na komendę NIE